A kemi frike nga origjinaliteti dhe nga vetvetje

**laburist** · 19-06-2010, 04:22 PM

Po e hap kete teme qe besoj se do jepni mendimin tuaj qoft si mendim qoft si ndjenje....se kemi apo skemi frik nga orgjinaliteti apo vetvetja..!!

**ardona** · 05-07-2010, 02:54 AM

Frike?! Jo, nuk do thosha, por shpeshhere ngurrim, druajtje qe lidhet me situata te caktuara qe ka per baze nje aspekt te panjohur qe mund te kemi para vetes ose nje subjekt. Por edhe nese kemi frike nga vetja, ka momente qe njeriu i frikesohet vetes dhe mendoj se nuk eshte turp. Frike nga vetja mund te kemi kur mund te marrim nje vendim, te bejme nje zgjedhje por edhe ne nje reagim qe na imponohet pa pritur.

**Mona** · 05-07-2010, 09:14 AM

Ndoshta e ke ndërtuar jo sakt pyetjen,
A ndodh të mohoni origjinalitetin ose vetveten ?
Ndodh me raste sipas situatave dhe rethanave qe ndodhem
1) Kur ndodhem në një reth miqësor , me përsona të zgjuar , të lexuar , me nivel të lart kulturor apo bagazh të gjër njohurish, me vjen pak zor nga vetja që mund të mos jem e zonja të mar pjes në bised ,
2) Kur dëgjoj në rrugë patriot të mitë që flasin me zë të lart me dialekt të përçudnuar, që mburren për hiç gjë , që shajn duke bër be, kthej kokën në anën tjetër dhe ky është i vetmi moment ku un mohoj vëndlindjen time
3)

**ardona** · 05-07-2010, 05:24 PM

Po, Mona, ju keni te drejte ne keto qe thoni, por ama eshte personaliteti i njeriut ai qe te drejton ne ato qe pyesni. P.sh., mua per vete nuk me vjen turp nga vetja ime nese nje patriot i imi apo njeri i krahines sime flet me dialekt, sepse ai ate di ose aq di dhe njeriut nuk i zemerohem dot kur nuk di. Sa i perket rrethit shoqeror, hmmmmm..., ky nuk eshte turp mendoj une por eshte ndjenje respekti per ata qe dine me shume. Por nuk perjashtohet rasti edhe kur njeriu ndjehet i turperuar qofte edhe nga te tjeret. po marr nje rast si ilustrim. Nje shok ose shoqe e imja ben nje gjest per tu dukur apo per te ulur te tjeret dhe per te thene "une jam dikushi", nga kjo me ka erdhur shume turp, madje e mbaj mend qe jam skuqur me shume une se sa ai qe bente gafen.

**Mona** · 06-07-2010, 08:53 AM

E dashur ardona kur fola për dialektin nuk doja të thoja që më vjen turp nga dialekti im sepse për mua është dialekti më i bukur i veriut Kam lindur dhe jam rritur në veri të shqipërisë, 20 vjet por sot kur i dëgjëj të flasin dialektin tim për vec se më vjen zor kur i dëgjoj edhe nervozohem e kan shpërfytyruar dialektin (ndoshta nuk përdora sakt fjalën) kan huazuar fjal dhe shprehje nga kosova, i kan dhën theks të fort kosovar, përdorin q në vënd të ç , gj në vënd të xh , këto nuk jan pjes e dialektit tim, shajn duke bër be , dikur një verior më shum e vriste një sharje se një shpull Për gjith këto e kisha fjalën që kthje kokën në anën tjetër kur i dëgjoj E adhuroj vëndlindjen time për të gjitha të mirat e saj .

**Mona** · 06-07-2010, 08:56 AM

Për sa i përket shëmbullit tuaj keni të drejt ndodh dhe shpesh mundësisht por unë fola për veten për momentet kur ndodhem në situata të tilla siç e kam përmendur më lart ndjehem vërtet në siklet

**ardona** · 06-07-2010, 01:39 PM

Eh, per kete qe thoni keni te drejte por mua me dhimbsen keta njerez sepse varet edhe nga formimi i tyre. Ndersa sa i perket vendit te origjines, kam kujtuar se keni nenkuptuar shqiptaret qe shkojne jashte shtetit dhe nuk duan (disa) qe te dihet origjina e tyre dhe turperohen nga patriotet e tyre. Ndersa per krenarine qe shfaqni per krahinen e origjines suaj, te lumte, vertet komplimente! Dhe verejtjet qe beni jane vertet i keni te sakta, ndrrimi i "ç" me "q". Por ndodh kjo dhe me kalimin e kohes edhe kjo do sistemohet. Kjo ndoshta eshte me e lehte se sa nga gjuha e politikaneve tane qe flasin dialekt ne Kuvendin e Shqiperise.

Arda

**laburist** · 18-07-2010, 09:25 PM

Mesazhi origjinal i postuar nga Mona

Ndoshta e ke ndërtuar jo sakt pyetjen,
A ndodh të mohoni origjinalitetin ose vetveten ?
Ndodh me raste sipas situatave dhe rethanave qe ndodhem
1) Kur ndodhem në një reth miqësor , me përsona të zgjuar , të lexuar , me nivel të lart kulturor apo bagazh të gjër njohurish, me vjen pak zor nga vetja që mund të mos jem e zonja të mar pjes në bised ,
2) Kur dëgjoj në rrugë patriot të mitë që flasin me zë të lart me dialekt të përçudnuar, që mburren për hiç gjë , që shajn duke bër be, kthej kokën në anën tjetër dhe ky është i vetmi moment ku un mohoj vëndlindjen time
3)

-A ndodh të mohoni origjinalitetin ose vetveten ? dhe A kemi frike nga origjinaliteti dhe nga vetvetja? Kan dallim besoj-e para ka si shkak gjendjen e jashtme apo shkaku vjen nga jasht kurse ne te diten shkaku vjen nga mbrenda !! pra si NE dhe si UN !!
Besoj se me kuptove..

**Mona** · 18-07-2010, 09:29 PM

Mesazhi origjinal i postuar nga laburist

-A ndodh të mohoni origjinalitetin ose vetveten ? dhe A kemi frike nga origjinaliteti dhe nga vetvetja? Kan dallim besoj-e para ka si shkak gjendjen e jashtme apo shkaku vjen nga jasht kurse ne te diten shkaku vjen nga mbrenda !! pra si NE dhe si UN !!
Besoj se me kuptove..

ekzakt ju kuptova shum mirë

**Donnaa** · 20-07-2010, 12:26 PM

jo nuk kom aspak frik

**laburist** · 03-08-2010, 09:51 PM

Mesazhi origjinal i postuar nga Donnaa

jo nuk kom aspak frik

aspak...!!ste ka ndodh te kesh frik nga vetja ose mos ti besosh..?

**MAJDI** · 04-08-2010, 07:22 AM

Mua me ka ndodhur shpesh dhe ne keto raste jam terhequr

**smocking2** · 04-08-2010, 08:43 AM

Kam besim ne vetvete. Deri sot nuk me ka zhgenjyer dhe besimi shpesh here me mposht friken qe mund te kem. Kjo eshte dicka qe them se me ndihmon te marr hapa qe nuk i kam marre ndonjeher dhe qe me bejne te arrij te jem ai qe dua te jem...

**ardona** · 05-08-2010, 11:22 AM

Sigurisht qe ndjen frike nga vetvetja se nuk ka njeri te persosur por edhe nese vete mund te jehs per dicka i plotesuar, je ne rrezik nga te tjeret. Dhe per pasoje ke frike nga vetja se mos nuk e perballon dot nje takim, nje debat, etj.