Njeriu mesatarisht i ben 8 orė ghumė ne ditė. Pra, gjithesej nje e treta e jetes i shkon duke fjetur.
Robert O'Brajeni na njofton per eksperimentin vijues rreth ghumit:
"Ne nje institut ushtarak te Washingtonit, tash tre vjet behen eksperimente te ndryshme. Ne to marrin pjese mbi 100 vullnetare ushtarake dhe civile. Detyra e tyre eshte te mos flejne kater dite rresht. Gjate kesaj kohe vazhdimisht percillet efekti i pagjumesise ne fiziologjin e tyre, por edhe ne sjelljet dhe ne personalitetin e tyre ne teresi. Rezultatet sollen njohuri mahnitese per sekretin e quajtur GJUME.
U konstatua se truri i lodhur nga pagjumesia eshte aq i nevojshem per gjume sa qe eshte ne gjendje te filloje ē'do gje per te bere sado pak gjume. Keshtu, pas vetem disa orė mosfjetje, te personat e tille paraqiten humbje te kohepaskohshme, gjegjesisht te ashtuquajturat mikrofjetje prej 3-4 here ne orė. Ne raste te tilla, njelloj sikurse gjate fjetjes normale, kapaket e syve rendohen, ngadalesohet te rrahurit e zemres, keshtu qe "humbamendja" e tere zgjat secilen here vetem disa njesi te sekondes. Ndonjehere keto "humbamendje" jane te privuara nga ēdo permbajtje, jane plotesisht te erreta, ndersa ne disa raste jane te permbushura me ilustrime, me pamje dhe me shfaqje te llojllojshme. Sa me teper te vazhdohet koha e mosfjetjes, etapat e "humbamendjes" vine duke u shpeshtuar, ndersa kohe zgjatja duke u vazhduar (arrin zgjatje prej 2-3 sekonda). Madje, as pilotet qe drejtojne aeroplane reaktive nuk jane ne gjendje t'i perballojne sulmet e mikrofjetjeve. Veq kesaj, duke drejtuar vozitesve shpesh u ndodh qe t'i zene gjumi duke drejtuar automobilin.
Pagjumesia le pasoja te renda edhe ne mbamendje, si dhe ne aftesine e te vrojtuarit. Pjesemarresit ne eksperimenetet e tilla e humbin kujtesen deri ne atė shkalle sa qe vetem pas disa minutash nuk ishin ne gjendje te perseritnin, madje as informatat me themelore qe u thuheshin. Ata veēanerisht ne situata te inskenuara ishin te paafte te reagojne sidomos ndaj te dhenave qe i kishin pranuar qysh me heret".