kush ma ka kthyer temen time te dashurise .........ne chit-chat?...
kam blere plot gjera po nuk ti them?...ke inat
kush ma ka kthyer temen time te dashurise .........ne chit-chat?...
kam blere plot gjera po nuk ti them?...ke inat
lol, po ti e ke kthyer vet ne chit-chat
haha, pa keqkuptime ishte
nuk te keq kuptoj une ty ke te drejte!...
po ty te iku inati?....
Me lejo te mbeshtetem ne krahrorin tend!......Perqafimi yt i jep kuptim dites time!
Te mungon ty labja?
Dhe vjen ai momenti kur njeh Dike ne jete...e pak nga pak,pa kuptuar ai Dikush kthehet ne motiv kryesor te jetes tende...Pa kuptuar fillon te ndjesh per te..mendon x te 24ore non stop...cdo qeliz e jotja lind dhe vdes x te...perpiqesh gjithmone ta besh te ndjehet mire,te jete i lumtur..KRENAR PER TY..pavaresisht se ka raste qe kjo gje nuk ndodh...pa qellim e zhgenjen...duke bere veprime femijerore e te nxituara....me pas grindeni.,thoni gjithcka per njeri tjetrin....thua me vete..."Kurre ska per tme kuptuar,sesht si ne fillim..ska per t funksionuar kurre.."..por pas disa min keto mendime ndryshojne..sepse mjafton vtm zerin ti degjosh qe te ndjehesh me mire...e kshu kalon cdo dite..me emocione pafund...Dhe ne fund..ne cdo mbremje..i mbyll syte me te ne mendje...me shpresen se DITA E NESERME DO TE JETE ME E BUKUR SE KJO E SOTMJA..PER TE VETMEN ARSYE...
Nuk ishte asgjė tjetėr veēse njė stuhi, stuhia e radhės.
Kishte lot, dhimbje, shumė vuajtje... por unė e di qė pas ēdo humbjeje, pas ēdo stuhie, dielli im do tė dalė tė ndriēojė sėrisht pėr mua... vetėm pėr mua.
E do ta ndjej nė ēdo rreze dėshirėn pėr jetė, pėr shpresė e pafund do buzėqesh.
Do t'ia dal mbanė, edhe pse e ndjej qė qielli im buzėt po i rrudh, unė po pres stuhinė, pėr tė pritur lindjen e re, mė tė re tė diellit.
Dielli im do tė vij, ai nuk mė ka braktisur kurrė, nuk ka harruar kurrė tė mė falė njė buzėqeshje.....
bobo moj erinda te lumshin duart sa me qenke lodhur duke shkruar moj vajze.. bravo bravo me pelqejn kto zysha qe i msojne mire nxenesit...
po ty ?????
ashtu si mua ??????
si ty?...siiiiiii?...
po ty te pihet nje got uje tani?...hahaha
jo .....
po ty ??? ashtu si dje ?????
mbase!...ose jo!...ose po!...varet hahaha
po ti...i djeshmi apo i sotmi?,,,,
nderthurur .....
po ty ??? ashtu si ne enderr ???
ti....
Je gjeja me e bukur qe me ka ndodhur ne jete. Ke ate dreq aftesie te me besh te qaj per ore te tera, por edhe te qesh si e cmendur pa e ditur se pse. E dua gjithe qenien tende, menyren se si sillesh, si flet, si behesh kur je me nerva, ate pjesen kur mbaron biseda dhe e zgjat me fjale pak kot, e adhuroj ate mesazhin e nates se mire. Dua gjithcka nga ty...
Nuk gjej fjale te te perkufizoj,te te pershkruaj...dhe kjo eshte e rralle per mua!
Je i vecante,je $pecial... ke aftesine te me kthesh buzeqeshjen ashtu si askush tjeter !
Di te futesh ne boten time e te zgjosh ndjesi te thella.!
Si ka mundesi!? Ti?!
Dy bote paralele ne te dy...ndryshe,por prane perseri....
Dikush ka thėnė se jeta ėshtė njė ėndėrr dhe mė
e keqja fillon kur fillon tė zgjohesh. Zgjimi ėshtė vdekja e shpejtė
pasi ēdo gjė ėshtė iluzion.
Unė nuk e besoj kėtė.Mendoj se ne futim nė jetėn tonė ėndrra pa fund, pasione e iluzione. Ka raste kur eci nė
rrugė symbyllur duke i besuar instinkteve tė mia e pasioneve qė mė
shtyjnė nė rrugėn e jetės duke me dhuruar buzėqeshje e njė zjarr tė
brendshėm. Por unė jetoj vėrtet, ndiej .. nuk jam vetėm njė spektator
pasiv nė kėtė skenė botėrore.
Shekspiri e ka quajtur teatėr : njė iluzion pamor, mashtrim duke u shtirur si personazhe qė ndoshta nuk
ekzistojnė fare po ne mendojmė se ekzistojnė. Ai ka jetuar shekuj mė
parė kur pas maskave tė femrave nė teatėr fshiheshin meshkuj qė nuk
dinin asgjė pėr botėn e femrės. Ajo botė e errėt e fshehur pas mureve e
fustaneve tė gjatė e korseve mbytėse, botė e femrave kukulla qė linin
nė duart e meshkujve gjithēka:jetėn e tė ardhmen e tyre.
Po shpirti nuk blehet apo komandohet si njė makinė. Ka disa nyje qė prodhojnė
shpresa e iluzione tė cilat askush nuk mund ti drejtojė. Natėn kur
mbyllim sytė ne ėndėrrojmė pa i menduar ėndrrat, thjesht duam tė
qetėsohemi , tė shplodhim trupin e mesa duket vetėm mes ėndrrash mund
ta arrijmė paqen.
Njė buzėqeshje krijohet nė buzėt e njoma tė
trėndafilta tė njė foshnje kur lundron mes ėndrrash. Tė duket sikur
bota ėshtė mė e bukur, sikur sheh dritė kudo e yjet shkėlqejnė mė tepėr
atė natė, vetėm prej njė buzėqeshje tė pafajshme.
Kur mendon pėr dashurinė tėnde, atė qė do mė tepėr nė kėtė botė, atė qė tė bėn tė qash
e tė ėsh pėrsėri mes lotėsh, atėherė mendja jonė kalon si nė njė
paradė tė vėrtetat dhe iluzionet qė i ke hedhur si njė mantel kėsaj
dashurie. Asgjė nuk ėshtė perfekte nė kėtė botė asnjė person po
fantazia e ky shpirt i pabesueshėm qė njeriu e ruan nga dallgėt e jetės
si thesarin mė tė shtrenjtė, tė bėn ta besosh se idealja ekziston.
Realja me tė vėrtetat e hidhura lihet mėnjanė njė ēast dhe e vė kokėn
nė jastėkun e ndjenjave ..fillojnė tė krijohen imazhe tė thuren ėndrra
tė kėndshme e ti mbulohesh nga njė gaz i brendshėm qė vetėm ti e sheh e
ndjen. Edhe ajri bėhet plot aroma dhe sytė mbulohen nga njė mjegull
lulesh e ngjyrash gati tė tejdukshme, ylbere tė pafundta e dritė
ėngjėjsh.
Iluzionet tė pushtojnė zemrėn dhe aty ke gjithēka tė
nevojitet. Vjen dikush qė tė prek shpatullėn e tė pyet pėr diēka e
zgjohesh. Sheh se je ulur diku e ndien ndoshta ftohtė. Jeta ėshtė kjo,
zgjohesh nė njė moment. Mendja fillon tė punojė pėrsėri me llogjikėn
dhe zbarkon nė realitet duke mbartur pak nga ai gaz i brendshėm
lumturie. Flet e sytė tė shkėlqejnė, optimizmi tė jep njė dritė tė
purpurtė nė fytyrė. Sa e lehtė ėshtė tė ndihesh mė mirė , mjafton njė
dorė e vogėl iluzioni.
Pėrfundimisht jeta tė duket jo aq e keqe.
“Unė qenkam I lumtur e nuk e dija?”-pyet iluzioni yt, ai zėri i dytė qė
ēdokush e ka brenda vetes.
Ne jemi ujė, ajėr dhe ėndrra. Formula
sekrete e krijimit tė njeriut. Sa i thinjur dhe i hidhur ėshtė ai
shpirt i zbrazur nga ėndrrat.
Fantazia vdes kur njeriu e dėbon vet dhe atė njėēik qė i mbetet brenda e vret me trishtim realiteti.
Por jo gjithmonė vret realiteti. Ai tė dhuron shpresa. Hirushja e
Borėbardha na kanė ndjekur nė fėmini me atė moralin e fitores sė tė
mirės mbi tė keqen dhe ne ndjekim kėtė fill duke menduar: “Po, dashuria
fiton mbi urrejtjen, e mira mbi tė keqen, pse jo?”
Jeta ėshtė kaq e bukur sepse ka larmi. Ka hidhėrim po ka dhe gėzim, ka tė qara po ka
edhe tė qeshura, ka hije po edhe dritė, ka pleqėri e vdekja po ka dhe
fėmijėri e jetė.
Jeta njė zhurmė midis heshtjes ka thėnė Isabel Allende.
PO
njė zhurmė plot tė papritura, iluzione nėn diell e pluhur yjesh. Nėse
guxon jeto shijo pluhurin e yjeve, kupat e ėndrrave piji deri nė fund e
lėsho njė pasthirrmė kėnaqėsie, trego ēfarė ndien e ndaje lumturinė.
Lumturia ėshtė njė krijim i bukur i njeriut. Ka shume zhurmė brenda, shumė
energji shumė fjalė tinguj shumė botė. Pihet nė doza tė vogla e ndarė
mes njerėzish se e tėra njėherėsh tė vret. Shpirti i njeriut ėshtė aq i
pafund po zemra ėshtė kaq e dobėt , kjo shoqeri ndan ēdo gjė: dashuri e
shpresė.
Njė pikėz tė qeshure bėn dy buzė tė tjera tė hapen, njė ėndėrr e treguar me pasion frymėzon ėndrra tė tjera.
Pak zhurmė krijon zhurmėn tjetėr nė kėtė jetė.
Sa i bukur zinxhiri i jetės, shkon pafundėsisht e rikthehet pėrsėri te ne.
Jeta e njeriut: ujė, ajėr e ėndrra tė veshura nė iluzione e ndjenja… Sa pak kemi nevojė pėr tė qenė tė lumtur!.....
Ooo Zot!!! Ndonjehere behem gati t'i tregoj botes se sa shume e dua Ate! Te bertas me ze te lart, te uleras te them E DUAAAAAAAAAA.. E DUAAAAAAAAAAAAAA me gjithe shpirt!!!