Njė djalė pyeti njė plak te menēur: ēfarė ėshtė dashuria e vėrtetė?
Plaku u pėrgjigj : Shko nė kopėsht dhe mė sill lulen mė tė bukur. Djali shkoi nė kopėsht dhe u kthye pas pak kohe me duart bosh.
E gjete? - pyeti plaku.Djali tha : Gjeta njė lule tė bukur, por vazhdova tė kerkoja duke shpresuar qė tė gjeja njė tjetėr akoma mė tė bukur.... Mė vonė e kuptova se ajo kishte qėnė mė e bukura dhe u ktheva pas ta merrja, por nuk e gjeta mė...!Atėherė plaku i tha : Kjo ėshtė dashuria e vėrtetė. Nuk e vlerėson kur ajo qėndron pėrballė teje,por e kupton sa e rėndėsishme ishte vetėm pasi e ke humbur...!