Ungjilli i Jezusit apo Ungjilli i Palit

[tetari]

Ungjilli i Jezusit apo Ungjilli i Palit


Shkruar nga: Robert Sewell
Pėrktheu dhe redaktoi: Halil Ibrahimi


Mesazhi i Palit i ndryshėm nga ai i Jezusit

Kur e lexoj Dhjatėn e Re kristiane e shoh se mesazhi qė ka mėsuar Pali ėshtė i ndryshėm nga ajo qė ka mėsuar Jezusi. Pali predikoi njė ungjill dhe mėnyre jetese e cila i kundėrvihet asaj tė mėsuar dhe drejtuar nga Jezusi. Pėrse e them kėtė? Nė ēfarė mėnyre janė mėsimet e tij tė ndryshme nga ato tė Jezusit? Nė vijim janė arsyet e kėsaj.

Pali kurrė nuk e takoi Jezusin

Pali asnjėherė nuk e takoi Jezusin. Sipas rrėfimit tė tij (Galatasve 1:11-2:1) lidhur me ngjarjet qė pėrcollėn ‘konverzionin’ e tij, Pali nuk e mėsoi Kristologjinė, verzionin e tij tė ungjillit apo mėsimet tjera tė Jezusit nga ndonjė njeri. Kjo do tė thotė se gjatė disa ditėve qė ai i kaloi me Ananian nė Damask (Veprat 9:19) deri nė pesėmbėdhjetė ditėt qė ai i kaloi me Pjetrin nė Jerusalem – tri vite pas ‘konverzionit’ tė tij dhe pasi qė ai veqse e kishte formuar Kristologjinė e tij – ai nuk mėsoi asgjė rreth Jezusit nga njerėzit tė cilėt kishin kaluar tre vite e gjysme bashkė me Jezuin.
Nė vend tė kėsaj, ai kaloi tri vitet e para nė Arabi dhe Damask dhe pastaj shkoi nė ‘rajonin e Sirisė dhe Sicilisė’ pėr 14 vitet e ardhshme, para se tė pėrballej me Pjetrin nė Antioki rreth mėnyrave tė tij Hebraike. Sipas narracionit tė tij tek Letra dėrguar Galatasve, ai pranoi ‘diturinė’ e tij direkt nga Jezusi nėpėrmjet tė shpalljes.
Tani, Bibla ėshtė e mbushur me shumė njerėz tė cilėt pohonin tė kishin pranuar relevatė nga Perėndia apo nga Jezusi, dhe janė disa shembuj edhe nė Dhjatėn e Re kristiane. Pjetrit i ishte thėnė nė ėndėrr qė tė predikojė tek johebrenjtė. Gjoni pohonte tė kishte pranuar fjalė nga Jezusi, dhe sikur i kishte shkruar ato nė Zbulesėn e Jezusit. Por a i besojmė fjalėt e secilit qė pohon se ka pranuar shpallje tė tillė? Nė kohėt moderne qasja ndaj pohimeve tė tilla ėshtė mjaft skeptike, bile edhe nga ata qė janė tė krishterė. Lėvizja e Epokės sė Re (New Age) ka disa njerėz tė cilėt pohuan tė kishin ‘kontaktuar’ me Jezuin. Po tė kishte ndodhur rasti i Palit nė kohėn e sotme do tė kishte tė njėjtin trajtim sikur pohuesit e tjerė tė Epokės sė Re. Pėrse do tė duhej automatikisht ti besonim Palit vetėm pse ngjarja e tij ndodhi 2000 vite mė herėt?

Letrat e Palit dhe Jezusi

Nėse ai njėmend mėsoi nga Jezusi, pėrse ai e citon Jezusin vetėm njė herė? Kam dėgjuar njerėz tė mė thonė se letrat e Palit janė tė rėndėsishme pasi qė ai sqaron aty mėsimet e Jezusit, por nuk kam gjetur ndonjė shembull tė kėsaj nė letrat e Palit.
Nė shekullin e katėrt kanoni i kishės protoortodokse, e cila pėrbėhej nga njė grup tė krishterėsh qė fituan pėrkrahjen e Perandorit tė Romės, gjė qė iu mundėsoi tė fitojnė luftėrat e frazave ‘ne kemi doktrinėn zyrtare tė pranuar kristiane’, pra ky kanon u votua nga kėshilli i pėrfaqėsuesve tė kishave tė ndryshme nga Perandoria. Kėshillet e tilla janė shumė pak tė besueshme; ato janė shumė lehtė tė udhėzuara mbrapshtė nga politika, dhe faktet tregojnė se edhe ky kėshill nuk ėshtė pėrjashtim nė kėtė aspekt. Gjithashtu, autori i Letrės sė Parė tė Gjonit na cytė qė tė testojnė tė gjithė shpirtėrat pėr tė parė nėse janė nga Perėndia. Nuk besoj se ka diēka qė do tė mund tė lihet jashtė kėtij testi, as edhe njė libėr i vetėm i votuar nė kanonin e kėshillit tė Nikesė.

Testimi

Si i testojmė kėta shpirtėra? 1 e Gjonit thotė se ēdo frymė qė dėshmon se Jezusi ka ardhur nė mish ėshtė nga Perėndia, dhe ēdo frymė qė nuk dėshmon kėtė nuk ėshtė nga Perėndia. Ky ėshtė paksa njė test i gjėrė. Fundja, nėse ky ėshtė kriteri i vetėm, atėherė ju duhet tė pranoni se mesazhi im vie nga Zoti, sepse unė dėshmoj se Jezusi ka lindur nė mish dhe gjak njeriu. Duhet tė ketė kritere mė precize.
Ligji i Pėrtėrirė 13 dhe 18 na jep teste pėr tė vėrtetuar profetin e vėrtetė nga i rremi. Kuptimi i emrit ‘profet’ ėshtė ai qė flet pėr dikė tjetėr, kėshtuqė secili qė pohon se flet pėr Zotin ėshtė tekstualisht profet. Mirėpo ėshtė mesazhi i profetit, i realizuar apo i parealizuar, apo i pajtueshėm ose i papajtueshėm me tė vėrtetėn e mėhershme tė njohur veēse (1 Mbretėrit 13:11-22), ai qė na shėrben si shenjė me tė cilėn do tė dimė nėse personi i caktuar ėshtė profet i vėrtetė i Perėndise apo ėshtė njė profet i rremė.
Ėshtė shumė e rėndėsishme qė tė mos i ipet tekstit njė kuptim qė ai nuk e ka, duke e lexuar atė sipas dėshirės ose duke shpresuar qė ai e ka atė kuptim (eisegesis), ose tė mos mirren pėr provė vargje tė nxjerra jashtė kontekstit. Qė tė dy taktikat janė tė rrezikshme dhe japin rezultate fallso, por shumė lehtė dhe shpesh pėrdoren nė tekstet e dykuptimta. Pėr shembull, pėrdorimi i fjalėve tė fundit (tė supozuara sh.p) tė Jezusit nė kryq ‘mbaroi’ si fakt se ai po i referohej besėlidhjes sė vjetėr dhe kėshtu gjoja detyrimi ndaj ligjit dhe urdhėrimeve pėrfundoi, ėshtė i papranueshėm.
Nėse Pali ka pohuar se po fliste nėpėrmjet Perėndisė, atėherė ne duhet tė testojmė fjalėt e tij duke e pėrdorur kriterien e mėsipėrme. Kėshtuqė, nėse gjejmė pajtim midis asaj qė ai ka thėnė dhe gjėrave qė veqse mė herėt i kemi ditur si tė vėrteta, atėherė ai ėshtė profet i vėrtetė. Nėse gjejmė kundėrshtime ose gjėra qė nuk janė realizuar nga mėsimet e Palit, atėherė ai ėshtė profet i rremė.
Ja ēfarė mund tė gjendet:

Shpėtimi

Sipas Jezusit: Njė i ri iu afrua Jezusit dhe e pyeti se si mund ta gjente rrugėn e shpėtimit. Jezui u pėrgjegj ''Pse mė quan tė mirė? Askush nuk ėshtė i mirė, pėrveē njė tė vetmi: Perėndia. Tani nė qoftė se ti don tė hysh nė jetė, zbato urdhėrimet''. Ai i tha: ''Cilat?''. Atėherė Jezusi i tha: ''Mos vraj, mos shkel kurorėn, mos vidh, mos bėj dėshmi tė rreme, ndero atin tėnd dhe nėnėn tėnde dhe duaje tė afėrmin tėnd si veten tėnde''. I riu i tha: ''Tė gjitha kėto gjėra unė i kam zbatuar qė nė rini; ēfarė mė mungon tjetėr?''. Jezusi i tha: ''Nė qoftė se do tė jesh i pėrsosur, shko, shit ē'tė kesh, jepua tė varfėrve dhe ti do tė kesh njė thesar nė qiell; pastaj eja dhe mė ndiq mua'' (Mateu 19:16-21, Marku 10:17-21, Luka 18:18-22). Me fjalė tė tjera pėrmbaju urdhėrimeve tė mėherme dhe paso shembullin e Jezusit.

Sipas Palit: “sepse, po tė rrėfesh me gojėn tėnde Zotin Jezus, dhe po tė besosh nė zemrėn tėnde se Perėndia e ngjalli prej sė vdekurish, do tė shpėtohesh. Sepse me zemėr, njeriu beson nė drejtėsi dhe me gojė bėhet rrėfim pėr shpėtim” (Romakėve 10:9-10)

Tani, cila ėshtė rruga e shpėtimit. Mbajtja e urdhėrimeve tė Perėndise dhe pasimi i Jezusit, apo vetėm besimi nė ringjalljen e Jezusit dhe nė deklarimin se ai ėshtė Zot?
Ngrënia e mishit të sakrifikuar për idhujt

Sipas Palit kjo është në rregull (1 Korintasve , mirëpo Jezusi e kishte mallkuar këtë vepër sikur edhe ata që mësojnë të tjerët për të bërë kështu (Zbulesa 2:13-14, 19-20).
Kam dëgjuar disa të tentojnë ta zgjedhin këtë problem duke thënë se Jezusi mësonte të tjerët për ligjet e besëlidhjes së vjetër sepse ai jetoi nën ligjin, mirëpo pas vdekjes dhe ringjalljes së tij (të supozuar sh.p) a nuk do të duhej tani të ishim nën besëlidhjen e re? Nëse kjo është e vërtetë, dhe ai e dinte se është e vërtetë (dhe ai do të duhej ta dinte nëse është Zot, apo jo?), atëherë përse ai kurrë nuk e përmendi këtë? Përse ai nuk i tha të riut “Për tani, bindju urdhërimeve, por pasi që unë të ngritem nga të vdekurit mbaje fatin tënd dhe mos u brengos për urdhëresat, sepse nuk do të kërkohet nga ti që ti mbash ato”? Ai kurrë nuk ia tha këtë ndokuj, ose diçka të ngjashme si kjo, as edhe një herë të vetme gjatë tre vite e gjysmë që i kaloi duke predikuar. Ai kurrë nuk përmendi braktisjen e ligjit të Mojsiut.

Autoriteti i Palit dhe kundërthëniet e brendshme

Letrat e Palit në Dhjatën e Re janë plot e përplot me gjëra rreth asaj se çka ai mendon ose çka ai urdhëron. Nuk mund të gjej diçka ku ai thotë se Jezusi po e urdhëron apo se Perëndia po e urdhëron. Nuk ka diçka si “kështu thotë Perëndia Zoti” në letrat e Palit, të paktën jo në diçka të re të cilën ai e mëson. Në vend të kësaj e tëra është “Unë, Pali, them…”. Në të paktën një rast, ajo çka Pali kishte thënë i kundërvihej veprave të tij. Ai mësoi (në shembullin ‘Unë, Pali, them’) se ata që janë rrethprerë (bërë synet) pas besimit në Jezusin, nuk do të përfitojnë kurrfarë vlere nga Krishti; ata janë të tëhuajsuar nga Krishti; ata kanë humbur hirin (Galatasve 5). Ndërkaq ai urdhëron që Timoteu të rrethpritet (Veprat 16), duke i shkaktuar atij, sipas vetë fjalëve të tij, humbje nga hiri i Perëndise dhe tëhuajsim nga Krishti.
Luka i cili kishte përcjellur Palin në udhëtimet e tij dhe i cili do të ketë qenë i ndikuar nga ai në idetë e tij fetare, dhe i cili është autori i vetëm biblik i cili e quan Palin apostull, me përjashtim të vetë Palit për vetveten, shkruan tek Veprat e Apostujve 15 se Jakobi kishte thenë “Prandaj unë gjykoj (vërej se është gjykimi i Jakobit dhe jo i Perëndisë) që të mos i bezdisim (ngarkojmë) ata nga johebrenjtë që kthehen te Perëndia”. Kështuqë në vend të mbajtjes së ligjit të vjetër ata japin një listë të shkurtër. Por përse do të na duheshin edhe këto nëse nuk jemi nën ligj, sipas Palit? Nëse nuk kemi nevojë për ligjin, nëse gjithçka është e lejuar, përse Pali jep një mori ligjesh të reja rreth asaj se si duhet të vishen femrat apo çka duhet të bëjnë ato gjatë takimeve në kishë, ose sa të gjata duhet të jenë flokët e një burri etj?

Libri i Zbulesës dhe problemi i Palit

Zbulesa e Gjonit është një problem tjetër. Në vazhdim është një fragment nga libri i Scott Nelson që është në progres:
“dhe dëgjova pas meje një zë të madh si nga një bori, që thoshte: ''Unë jam Alfa dhe Omega, i pari dhe i fundit, dhe çfarë sheh, shkruaji në një libër dhe ua dërgo shtatë kishave që janë në Azi: në Efes, në Smirnë, në Pergam, në Tiatirë, në Sardë, në Filadelfi dhe në Laodice'' (Zbulesa 1:10-11)

Nga të shtatë kishat të cilave libri primarisht u adresohej, nga ajo që dime ne, vetëm një nga to kishte të bënte diçka direkt me Palin. Ajo është kisha e Efesit, e para në listë nga të shtatat. Midis gjërave që Jezusi i kishte lavdëruar si bëma të drejta në kishën e Efesit janë ato që shihen nga fjalët:
“Unë i njoh veprat e tua, mundin tënd dhe durimin tënd edhe se ti s`mund t`i durosh të këqijtë; ti i vure në provë ata që pretendojnë se janë apostuj dhe nuk janë dhe i gjete gënjeshtarë.” (Zbulesa 2:2)
Po, unë besoj se Jezusi këtu po i referohej Palit dhe legjionit të tij Timoteut, dhe me gjasë Barnabait, dhe asaj se pretendimi i Palit që të jetë apostull dhe doktrina e tij janë një falsitet.
Konsideroji këto fakte:
• Idetë e Palit rreth sovranitetit të Perëndise dhe doktrinat e tij pasuese janë të pabaza dhe thellësisht të çala.
• Ne kemi të dokumentuar pohimin e Palit ku ai vetë pohon se është apostull tek Efesianët. Tek Efesianët 1:1 lexojmë: “Pali, apostulli i Jezu Krishtit me anë të vullnetit të Perëndisë, shenjtorëve që janë në Efes,…”


• Nuk kemi ndonjë shënim të ndokuj tjetër ndonjëherë të ketë pohuar të jetë apostull diku, as edhe tek Efesianët.
• Kisha e Efesit është kisha e vetme nga të shtatat të përmendura në Zbulesë, për të cilën kemi të dhëna se Pali ka pohuar të jetë apostull tek ta.
Dhe janë vetë fjalët e Palit nga vetë pena e tij të cilat e vulosin përfundimisht fatin e dishepullisë së tij të supozuar. Kjo është nga Letra e Dytë Timoteut e cila gjithashtu është shkruar gjatë periudhës së njëjtë të presekutimit nga Neroni (koha e njëjtë kur është shkruar Libri i Zbulesës). Shumë shkollarë besojnë se kjo letër përmbanë fjalët e fundit të Palit. Aty ai e bën një deklaratë të shkurtër të dëshpërimit e cila si duket kishte kaluar e pavërejtur. Implikimet e atyre fjalëve janë të habitshme nëse dikush ka mundësi të dëgjojë të tërën që është thenë.
Tek 2 Timoteut 1:15 Pali i thotë Timoteut, “Ti e di se të gjithë ata që janë në Azi më kthyen krahët, dhe midis tyre Figeli dhe Hermogeni”
Azia! E tëra! E mohoi Palin! Dhe kur ai thotë “Ti e di”, kjo tingëllon sikur kjo të kishte qenë një diçka e njohur mirë tërë kohën. Azia! Vetë vendi ku Jezusi i kishte thënë Gjonit të shkruante, ku shtatë kishat e tij ishin. Dhe ato kisha ishin të gjalla dhe është e qartë se ekzistonin për një kohë. Vëreni se Pali aty nuk thotë se Azia e kishte mohuar Ungjillin e Jezusit. Është e qartë se ato nuk e kishin mohuar Jezusin teksa ato ishin kisha në krijim, të cilave Jezusi po dëshironte t’u drejtohej nëpërmjet Gjonit. Në vend të kësaj Pali thotë se e tërë Azia po e mohonte atë personalisht!

Besimtarët e hershëm e kishin mohuar Palin

Kishte besimtarë në kishën e hershme të cilën e kishin vënë në dyshim pohimin e Palit për apostulli. Pali e përmend vetvetn tek 1 Korintasve 9:2-3 “Në qoftë se për të tjerët nuk jam apostull, së paku për ju unë jam; sepse ju jeni vula e apostullimit tim në Zotin. Kjo është mbrojtja ime ndaj atyre që më hetojnë”. Sikur thashë më herët, nga të gjithë autorët e Dhjatës së Re, askush përveq Lukës nuk e quan Palin apostull, dhe as nuk japin shënime për dikë tjetër që do ta ketë quajtur atë apostull. Luka ishte përcjellës i Palit, zgjedhje kjo që ai e bëri pasi që mbase kishte besuar në Kristologjinë e tij dhe në atë vetë. Kështuqë propagandimi i pohimit të Palit se ai është apostull nuk mund të konsiderohet si një deklaratë e paparagjykueshme e Lukës.
Pra, a ishte njëmend ai apostull? Kjo duket mjaft e dyshimte, bile edhe vetëm në dritën e këtyre studimeve të pakta.

[Peniel]

Kjo temë më kishte shpëtuar dhe nuk e kisha vënë re. Ky i ashtu quajturi studim ka për qëllim atë që deri tani mijëra njerëz nuk kanë arritur ta bëjnë me mësimet dhe me të ashtuquajtura studimet e tyre, hedhjen poshtë të Ungjillit të Krishtit me çdo mënyrë. Ato që përshkruhen më lartë, nuk janë gjë tjetër veçse mashtrime, shpifje dhe gënjeshtra të paskrupullta dhe dashakeqe.

Nëse Pali nuk ishte Apostull dhe mësimet e tij nuk do të ishin konform mësimit të lënë nga Jezu Krishti, atëhere do të duhej që gjysmën e Dhiatës së Re ta hidhnim poshtë. E them këtë pasi Dhiata e Re është përmbledhje e gjithë veprës së Krishtit dhe veprave të Apostujve dhe në një farë mënyre edhe jeta e Kishës së hershme të krishterë. Krijimi i Dhiatës së Re u bë nën mbikqyrjen e Frymës së Shenjtë sepse edhe çdo gjë që ekziston në Dhiatën e Re kaloi nëpër një testim të plotë dhe total. Kjo është tjetër çështje që nuk do ta trajtojmë këtu. Letrat Apostolike nuk janë gjë tjetër veçse përgjigjet e pyetjeve që Kishat u drejtonin Apostujve me anë të letrave dhe më saktë një pjesë e këtyre letrave iu drejtua apostullit Pal. Po pse Apostulli Pal? Pse Pali e quante veten Apostull?

Të qenit Apostull nuk ishte diçka që shumë lehtë dikush mund ta posedonte këtë titull dhe këtë detyrë. Në ditët e sotme ka shumë njerëz të krishterë që pretendojnë të jenë apostuj dhe mund të jenë por nuk janë apostuj të caktuar nga vetë Jezu Krishti ashtu si edhe Apostujt e parë. Apostull do të thotë i dërguar.. Ku është ndryshimi midis 12 Apostujve nga apostujt e sotëm? 12 Apostujt u zgjodhën nga vetë Krishti për të përhapur Lajmin e Mirë pas ngjitjes së Tij në qiell në lavdi. Dhe atyre iu dha pushteti i plotë nga Krishti për të vepruar në Tokë. Pali ishte një farise dmth një mësues i Ligjit në kohën kur u krijua Kisha. Dihet fare mirë se Pali filloi përndjekjen e Kishës në një mënyrë shumë të egër gjë që ai e pohon edhe më vonë në letrat e tij. Kishat ishin të pafuqishme ti bënin ballë furisë së përndjekjes dhe e vetmja shpresë ishte Jezu Krishti. Ndërhyrja e Jezusit ishte hyjnore dhe pati rezultat pozitiv. Ja se si përshkruhet tek Veprat e Apostujve:

Veprat e Apostujve Kapitulli 9

1 Ndërkaq Sauli, duke shfryrë akoma kërcënime dhe kërdi kundër dishepujve të Zotit, shkoi te kryeprifti,
2 dhe kërkoi nga ai letra për sinagogat e Damaskut, me qëllim që, po të gjente ndonjë ithtar të Udhës, burra o gra, të mund t'i sillte të lidhur në Jeruzalem.

3 Por ndodhi që, ndërsa po udhëtonte dhe po i afrohej Damaskut, befas rreth tij vetëtiu një dritë nga qielli.

4 Dhe, si u rrëzua përtokë, dëgjoi një zë që i thoshte: ''Saul, Saul, përse më përndjek?''.

5 Dhe ai tha: ''Kush je, Zot?''. Dhe Zoti tha: ''Unë jam Jezusi, që ti e përndjek; është e rëndë për ty të godasësh me shkelm kundër gjembave''.

6 Atëherë ai, duke u dridhur i tëri dhe i trembur, tha: ''Zot, ç'don ti të bëj unë?''. Dhe Zoti: ''Çohu dhe hyr në qytet, dhe do të të thuhet ç'duhet të bësh''.

7 Dhe njerëzit që udhëtonin me të ndaluan të habitur, sepse dëgjonin tingullin e zërit, por nuk shikonin njeri.

8 Pastaj Sauli u çua nga toka, por, kur i çeli sytë, nuk shihte asnjeri; atëherë e morën për dore dhe e çuan në Damask.

9 Dhe mbeti tri ditë pa të parit, as hëngri as piu.

10 Në Damask ishte një dishepull me emër Anania, të cilit Zoti i tha në vegim: ''Anania!''. Dhe ai u përgjigj: ''Ja ku jam, Zot!''.

11 Dhe Zoti i tha: ''Çohu dhe shko në rrugën e quajtur E drejtë, dhe kërko në shtëpinë e Judës një njeri nga Tarsi me emër Saul, i cili po lutet;

12 ai ka parë në vegim një njeri, me emër Anania, duke hyrë dhe duke i vënë duart për t'ia kthyer dritën e syve''.

13 Atëherë Anania u përgjigj: ''O Zot, nga shumë veta kam dëgjuar për këtë njeri se sa të këqija u ka bërë shenjtorëve të tu në Jeruzalem.

14 Dhe ai ka këtu një autorizim nga krerët e priftërinjve për të burgosur të gjithë ata që thërrasin emrin tënd''.

15 Por Zoti i tha: ''Shko, sepse ai është vegla që unë kam zgjedhur për ta sjellë emrin tim përpara johebrenjve, mbretërve dhe bijve të Izraelit.

16 Sepse unë do t'i tregoj atij sa shumë i duhet të vuajë për emrin tim''.

17 Atëherë Anania shkoi dhe hyri në atë shtëpi; dhe, duke i vënë duart, tha: ''Vëlla Saul, Zoti Jezus, që të është shfaqur në rrugën nëpër të cilën ti po vije, më ka dërguar që të kesh përsëri dritën e syve dhe të mbushesh me Frymën e Shenjtë''.

18 Në këtë çast i ranë nga sytë disa si luspa, dhe ai fitoi përsëri të parit; pastaj u ngrit dhe u pagëzua.

Vini re fjalët e Krishtit:

15 Por Zoti i tha: ''Shko, sepse ai është vegla që unë kam zgjedhur për ta sjellë emrin tim përpara johebrenjve, mbretërve dhe bijve të Izraelit.

16 Sepse unë do t'i tregoj atij sa shumë i duhet të vuajë për emrin tim''.

Jo më kot Pali u quajt Apostulli i kombeve. Jo më kot ishte ai i cili vuajti shumë gjatë predikimit të Ungjillit në botën e atëhershme duke krijuar Kishat e para në Azi dhe në Europë. Sa vuajtje e sa mundime hoqi Pali duke u shërbyer këtyre kishave. Dhe kishat i drejtoheshin atij për çdo problem frymor dhe për çdo paqartësi që kishin në jetën e tyre si të krishterë. Përgjigjet e Palit ishin tepër të çmuara për ata dhe gjithmonë Pali vinte në dukje mësimin e Krishtit. Nuk mund të pretendosh që ai po shpallte një tjetër Ungjill, se ai po mësonte një mësim tjetër ndryshe nga mësimi i Krishtit. Dikush që ka në pretendim të tillë do të thotë se nuk e njeh Dhiatën e Re dhe nuk e ka lexuar kurrë atë.

Me pak fjalë pra, Pali u zgjodh nga vetë Krishti për shërbim dhe caktimi i 12 Apostujve ashtu siç e përmenda edhe më lart u bë nga vetë Krishti. Dhe me të drejtë Pali pretendonte se ishte Apostull.


A e përmend Krishtin Apostulli Pal?


A mësoi Apostulli Pal mësimin e Krishtit?


Këto pyetje do ti shqyrtojmë në një postim tjetër.