-Sa me pelqejne mbremjet ne qytetin tend….jane jashtezakonisht te bukura!...nese do te kisha lindur ketu…se di,do te isha ndryshe nga cfare jam sot!…psh me thuaj…te pelqejne mbremjet buze detit,te ecesh zbathur?..
-oh,me pelqejne shume…dhe shpesh kur isha e vogel…vrapoja si e cmendur pergjat bregut…por me beri pak pershtypje fraza jote…’’nese do te kisha lindur ketu do te isha ndryshe”…ndryshe ne cfare kuptimi?...sepse nuk besoj se ndikon qyteti,per te te bere personi qe mund te jesh sot..ambjenti kur rritesh po…por..
-e ke gabim e dashur!...gjithcka mund te ndikoj ne njeriun qe behesh!...ambjenti…shoqeria…qyteti…por une e kisha fjalen ne kuptimin se do te isha ndoshta njeri me I qete ndoshta…si ty psh…ke kaluar gjera te veshtira ne jete…dhe ja ku je…e qeshur si gjithmone…dhe e di ku eshte problemi…se shpesh kur pinim kafe…ishe ne humor te mire…dhe pyesja veten…kjo me flet per c’do gje te sajen…di c’do grimc te diteve te saj…dhe ngrija…si eshte e mundur?...ku e gjene forcen qe qesh?...ndjeja edhe zili te betohem…por ndonjehere edhe te gjykoja...mendoja se ishe shume indiferente ndaj problemeve te tua…se di!..
-“hahahahaha”,mikja ime…uuuhhh, sa me duhej kjo frymarrje e thelle!
…fakti qe ne jete kemi mori problemesh…ngjarjesh…vuajtjesh…nuk do te thote se duhet te harrojme te qeshim…perkundrazi…duhet ta nxjerim gezimin nga shpirti me thonje…sepse na duhet…na duhet per te ndjere shpirtin gjalle…na duhet per te bere edhe te tjeret te ndihen mire nga prania jone…e nese nuk e bejme vete ne…kush do ta beje me thuaj?...pastaj mikja ime…nuk ka njeri pa probleme sot…te gjithe kane…e ndoshta shume me shume nga une….e te jem e sinqert…ndoshta kam qene vete shkaku I problemeve te mia….sepse I shihja me imtesi edhe detaje qe realisht nuk kane rendesi…dhe duke pare kaq thelle…ne nje moment mund te mendosh se te gjitha pengesat e botes te duket sikur te kane rene ty…por nuk eshte kjo ceshtja…difekti im madhor eshte se pershtatem me te gjithe…mundohem te jem ne harmoni me kedo…dhe kjo me ndodhe..sepse nuk dua te merzis apo te bezdis askend…thjesht I degjoj…I keshilloj…iu buzeqesh….dhe shkoj drejt puneve te mia…
-kjo nuk eshte e drejt e dashur…aspak e drejte…por me thuaj te lutem?!...te ndodhe ndonjehere qe te kesh kundershtim te brendshem me persona te ndryshem?...nese haptazi nuk iua thua mangesite…te pakten Brenda teje I bene dot ndryshimet?…
-“hahahaha”,ti me habit mike!...apo kaq pak me njeh?...
…kur te thash se pershtatem…kjo nuk do te thote se I kuptoj…apo behem si ata…thjesht I pershtatem per te mos u bere aggressive…per te mos acaruar veten sepse ne te tilla ambjente kuptohesh rrall…shume rrall!...dhe ti persona te till kerkon ti anashkalosh apo jo?...nuk mund ta quaj totalisht indiferentizem….por deri diku po!...dhe e di pse?...sepse askush nga ne nuk duhet te harxhoj kohen e tij…duke mbushur mendjen e dikujt tjeter!...por te pershtatet me mori karakteresh…jo duke ju mbajtur iso…por duke I mbyllur syt dhe veshet…per sa kohe ata do ta kuptojne…se po vrasin ditet e tua…dhe se heshtja jote eshte mallkimi me i madhe qe mund ti behet!...sepse thone se:…me mire te kesh debate te vazhdueshme…se sa te te “mberthej”…heshtja….e nuk eshte se te mungojne fjalet…apo fjalori I shendetshem….por kohen e ke flori…per ta konsumuar ne persona qe jane ne ajer…jo ty nuk te degjojne…por edhe mendimet e tyre bien ne kundershtim me njera tjeteren…e kur je ne ajer…nuk I kap dot…rend pas tyre…por si kap dot…
- E.. te kane thene ndonjehere se shprehesh shume bukur?...dhe se eshte mekat te marresh heshtjen nga ti…kur mund te rrish me ore te tera te te degjosh dhe te kenaqesh nga bisedat e kendshme qe te dhuron!
-“hahahaha”,nuk eshte e vertet!...une jam nje njeri qe akuzohem jo pak here per menyren e gjate te te shprehurit…pasi nuk le radhe te tjeret te shprehen…madje edhe kur shkruaj…me thone si nuk lodhesh?...dhe une qesh…qesh sepse sado te mundohem t’iu shpjegoj se kam nje dashuri te vecant per te shkruajtur…nuk do te kuptohem…dhe vetem qesh…dhe kot zoti nuk me ka dhene te qeshuren…ndoshta keshtu di te mbyll shume goj…shume hamendesime…dhe I shmang vetes ndjesine e te ndjerit keq…kur futen ne gjera qe nuk I kuptojne…eshte si ti thuash nje nene…pse e do ti djalin tend?...jep dot pergjigje te sakt ajo nene per kete pyetje?...joooo!...sepse c’do fjale qe do te thot…nuk afrohen as nje fije me ate cfare ndjen nje nene per femijen e vete…sepse fjalet jane ndryshe nga shpirti…fjalet serviren paksa te ftohta…mbase ti I ndjen thell…sepse per derisa I thua…jane pjese e shpirtit tend…por shpirti flet ndryshe…ka gjuhen e tij komunikese….dhe perball nje shpirti tjeter…nuk mbetet vend per fjale….pasi jane thene te gjitha!...te gjitha!...
-oh…po une…une te kam thene se kenaqem kur te degjoj te flasesh keshtu?...se beje dy ore rruge…vetem te bisedoj me ty…ketu buze detit…je shume e mire!...
- “hahahaha” edhe ti je shume e mire!...me thuaj po te shijon gota e veres?...e i ftohti ketu buze detit behet jete!..apo jo?...
-oh,kisha pire gjithcka buze detit…por ky mendimi yt per veren me ka cuditur komplet…shijoka shume…shume te betohem…dhe e sheh se sa po qesh…po qesh pa fundesisht…si kurr ne jeten time…te te them dicka?....te dua shume!...je mikja me e mire qe mund te kete nje njeri…dhe une jam me fat qe te kam ty…
-edhe une te dua shume…dhe nuk duhet te qeshesh vetem kur pi vere…por edhe kur je esell…kujto dhe merr nga jeta vetem momentet me te bukura…ruaji ne “kutin” tende te memories…dhe sa here te ndihesh keq dhe vetem…kujto ato…gjithcka ne jete ndodhe per nje arsye…dhe nese ti pate mundesine te te jepet nje frym ndryshe nga c’je mesuar te thithesh…mbaje fort ne zemer dhe nxirre ate prej hundeve gjalle…kujtoje shpesh…dhe qesh…qesh…sepse dikush…adhuron te qeshuren tende…mbase nuk e sheh me sy…por me zemer e ndjen…dhe madje ta vinte ne dukje gjithmone…kur mungojne “hahaha-te” e tua…me duket sikur nuk je ti…nuk je ti!…e kur ajo qeshte…qeshte edhe ai…ky ishte “celsi” qe ata hapen deren e zemres se tyre…e ka me bukur se dera qe hapet me te qeshur…te jep ndjesin do te rrij hapur gjithmone dhe shume gjate.…edhe nese dikush perpiqet te nderroj braven…ata do ta gjejne serisht celsin e tyre…te hapin deren qe nuk u mbyll kurr…
….Edhe dicka tjeter... veren qe ka mbetur pije vete mikja ime….sepse nese vazhdoj ta shijoj edhe ate qe ka mbetur….mund te kete gjasa…qe te shkoj e te kerkoj “celsin”…e deres…kudo qe te jete…dhe nese e gjej…ka gjasa qe te mos me shohesh me ne keto ane…hahahahahha….
-
Identifikohuni:
forum.lirenti.com
Përgjigju duke cituar mesazhin
