…Ndonjehere nuk ke shume per te thene…ndonjehere nuk do te thuash edhe kur ke…ndonjehere ke kaq shuuuume …e ndonjehere preferon te besh asgje…thjesht te qendrosh ne nje vend per te veshtruar njerezit…per te pare se deri ku do te arrijne…per te kuptuar ate qe nuk mundesh ta kuptosh..e te shpjegosh fjale per fjale ate qe te cmend Brenda teje…me inatin qe griss…sjelljet e cuditshme te njerezve!!!
Eshte absoltisht absurde te mendosh gjera te pa menduara…gjera te pa vertetuara…gjera te pa faktuara…dhe te zhytesh ne nje deshperim qe as ti vete nuk mundesh ta spjegosh…vetem kerkon nje vend ne nje kend te botes…dhe fatkeqesisht botes nuk I ndodhen shume kende se vjen e rrumbullaket…serisht ti e gjen nje vend me gjithe perpjekjet e tua dhe mundohesh te kuptosh se cfare po ndodhe?...cfare po ndodhe me ty dhe njerezit rreth teje?...nuk egziston as % me e vogel e mirkuptimit…absolutisht qe jo,madje refuzon Brenda vetes te thuash se do ta kuptoj nje person…apo disa persona…thua:…do perpiqem ti kuptoj arsyet e sjelljeve te tyra…do mundohem shuuume ti kuptoj…dhe cfare ndodhe?...nuk I kupton…anashkalon ti kuptosh…pasi veprat e tyre flasin me shume se sa thirrja e brendeshme qe I bene ti trurit per mirkuptim…dhe truri im,yte,tyre…jane kokforte te kuptojne…kuptojne vetem ate qe ti sheh,jo ate qe ti ndjen…mirpo une e kam perseritur shpesh…”syt jane bere per te pare te bukuren qe shihet nga jasht….por gjithashtu per te lexuar te pa dukshmen qe fshihet nga Brenda”…jam fort e bindur se pjesen e dyte te frazes ti nuk di ta besh…jo se nuk di…jo se nuk mundesh…por sepse nuk do…je teper krenar ti te besh gjera te tilla…nuk jane as luks e as menyre pershtatje per ty…ti I do gjerat te prera “faaapp”…mirpo me thik vetem frutat,sallata e mishi prihet…jo mendimet…as fjalet…as njerzit…per kete egziston ajo rruga e mesme…te te kuptuarit te njerezve…te biseduarit me ta…te thena ne sy te mirat dhe difektet…e sigurisht me e rendesishmja te te pranurait te personit sic eshte, pa u munduar ta ndryshosh… me ato 5000 difektet e tij…dhe 10000 te mirat…sepse asnjehere nje njeri nuk mund te kete difekte me shume se sa te mira…asnjehere!!
Une nuk paragjykoj askend…sepse perhere kam ecur me mendimin per c’do njeri pas “c’do veprimi te tij egziston nje arsye”…por sigurisht kam ecur edhe me mendimin se “edhe pa arsye arsyeshem duhet te pranohet”…sepse nuk jemi askush te gjykojme dike…absolutisht askush
Mirpo nuk mund te mohohet fakti se kur dikush tjeter mendon dicka te pa menduar per ne,na “vret” sigurisht…sepse kushdo ne jete lufton per “te mira personale” kuptohet…por edhe te ecim drejt nje emri te mire…udhe te mire…per te cilen ne c’do kohe te ndiheshim krenar per personin qe jemi…
Dhe kur dicka nuk shkon ne sjelljen e dikujt ndaj teje , pra te akuzon fshehtas pa mbarimisht per mendimet,veprimet,sjelljet e tua…une ju keshilloj vetem dicka:…”Nese e ndjeni se ne c’do veprim tuajin keni beri hapa te drejte…nese jeni I sigurt se perhere keni ofruar ndjesi me zemer…nese perhere keni dhene shpirtin ne c’do te mire…ne c’do bised…ne c’do ndjenje njerezore…nese gjithmone keni menduar me zemer perpara se te mendonit me tru…nese keni arritur te kuptoni edhe kur nuk mundeshit te kuptonit…te gjeni fijen me te thell te mirkuptimit e te kapeshit pas saj si te vetmen rruge shpetimi per te mbrojtur miresine dhe dashurine tuaj”…atehere me lexoni me kujdes…atehere nuk ka arsye qe ju te dyshoni ne njeriun qe jeni…te fajsoni veten…te zhgenjeni veten…te keni mendime te luhatshme per te bindur te tjeret se kane te drejte qe dyshojne ne ju…joooo…askush nuk ka te drejte te dyshoj ne ju qe jeni transparent si uji kristalte…te dyshojne tek ju qe perhere keni menduar me shume per te tjeret se vehten tuaj…qe keni dashur me shume si kushdo ne bote…asnjehere te dashur njerez,asnjehere mos dyshoni tek vetja juaj…duaje veten tende…respektoje….mesoji te tjeret te te respektojne per ate qe je..jo per ate qe do donin te ishit…sepse vetja jote eshte ti…dhe eshte “njeriu” I vetem me te cilin do kalosh gjithe jeten…e si I till duhet kushtuar teper teper perkushtim…
Ka shume arsye ne jete qe ju demoralizojne…qe ju ndrydhin…ju vrasin…por duhet thene “Faleminderit” atyre qe me braktisen…qe me lenduan…qe me akuzuan pa te drejte…fal tyre une mesova te jem e fort…fal tyre mesova te mos besoj me ne njerez…fal tyre mesova te eci me koken lart…sepse edhe pse e mira nuk shperblehet me te mire…asgje nuk ka ndodhur…zoti di si I kthen te mirat ne kohen dhe momentin e duhur…
Ketu nuk I referohem vetem asaj qe ne shohim se jashtmi…se brendeshmi…veprime-sjellje e sjellje-veprime…jooo,une kam shprehur edhe mos besimin qe krijohet ne mardheniet njerezore…largesite…distanzat…lotet…ankthet…pa gjumesit…ect ect…
Per ato sy dhe zemra qe shpresuan deri ne momentin e fundit qe mardheniet me te ndjera e me te thella te tyre te “finalizoheshin”…qe u munduan te kuptonin njerezit dhe sjelljet e tyre te dyshimta…u munduan te mirkuptonin ikjet dhe zhdukjet per dite te tera te personit te dashur…indiferenzen e tij/saj…arsyet e pa arsyeve…dhe mendimet negative te tyre…duke arritur keshtu ne nje pike…ne nje pike pa pike…te mos ndjejne me asgje…vetem nje grim dhembje sa here qe syt do ndeshen diku…pak shume pak dhembje…
Sepse keshtu behen gjerat…njerezit kane mendime te gabuara ne koken e tyre…luftojne mes zemres dhe trurit…qe si perhere ky I fundit del fitimtar…duhet te keni parasysh dicka”…”Mos u tregoni indifferent ndaj njerezve te zemres… sepse nuk beni asgje tjeter,vecse I mesoni si te jetojne pa ju”…ju ndoshta keni menduar te kunderten…se duke qenduar larg personin tjeter e permalloni…mbase keni te drejte…permallohet…lot ne sy nuk bien me…pasi ngrijne aty…mirpo si c’do e mire e ka edhe nje te keqe…ju me duart tuaja I mesoni si te jetojne pa ju…dhe kur ata ngopen nga “mungesa” juaj…fillojne ta shohin pamjen me sy pozitov….duke menduar se ndoshta keshtu eshte me mire!!!
Ndoshta nuk jam personia e duhur per te dhene keshilla…por dicka te jeni te bindur…se nese doni keshilla nga dikush…pyet ate qe “ka rene njehere nga lartesite”…dhembjet qe ka marre ne perplasje me token ka raste qe I dhembin akoma ndonjehere…e nuk jane “te ndrydhura” qe harrohen lehte…
Keshilla kryesore vjen per femrat sigurisht…jini perhere te sjellshme…perhere te edukuara…perhere te kuruara ne pamjen tuaj…por perpara se te kuroheni se jashtmi…punoni shume me veten tuaj se brendeshmi…duajeni veten tuaj…respektojeni veten tuaj…dhe kujdesuni perhere me fanatizem per ta mbrojtur shpirtin tuaj…
Beni vetem gjera positive…hapat e duhur…qeshni si ta ndjeni…e mos I kurseni buzeqeshjet…ecni me mendimin “kam vendosur te jem e lumtur, sepseI bene mire shendetit tim”…
Mundohuni te njihni njerezit…te kuptoni veprimet e tyre…sjelljet e tyre…dhe mesoni te mos besoni ne njerez…studjojini mire ata…psikologjisini mire ata…pastaj filloni ti besoni…njerezit vazhdmisht do t’iu zhgenjejne…keshtu vendosni trurin para zemres…do te ishte zgjidhja e duhur…kur te shihni se njeriu perball jush eshte I duhuri..ateheree nderroni vendet…zemren para trurin pas…
Dhe dicka te rendesishme per ta mbyllur…ndiqni studimet…shkollen…karrieren…dhe nese ju mbetet hapsir bosh mendoni edhe per ndonje mashkull me fytyre njeriu e me zemer ariu (nese ka)…por jam e bindur se nese merreni seriozisht me keto 3 te parat…nuk do mbetet kohe per te zbutur krijesat e egra e te akullta…
Keshilla e fundit vjen per meshkujt…ndoshta nuk kam shume fraza se ndjej se duhet te beje dicka me reale se se sa te flas per krijesat imagjinare te cuditshme e irreale…
Gjithsesi do thoja…behuni njerez…per here te pare ne jeten tuaj behuni njehere te ndjeshem…jo indifferent…dyshues…e don zhuan…femrat jane njesoj…ndryshimi qendron tek Ajo qe ju bene te ndiheni ndryshe…qe te mos e shihni jasht…por Brenda saj…ta kuptoni….te mos fantazoni e enderroni me sy hapur per mangesi tek ajo por te kuptoni shpirtin e saj…jo te luani me ndjenjat e tyre sikur luani shah…sa ka mundesi qe t’iu behet ndonje“shah mat” ne dore…
Mos beni te veshtirin se veshtrisa e vetem qendron te gjesh dike qe perputhesh e kjo sigurisht ndodhe rrall…kur ju vjen kjo mundesi mos e flakni tutje se troket vec njehere…
Duaje nje femer se nje femer ti e therret “Nene”…nje femer ti e therret “Moter”…nje femer ti e therret “Zemer”…beji me dije se vertet per ty eshte e till…njeriut nuk I hapet dot shpirti per ta pare…fjalet jane ato qe njerezit kane nevoj te degjojne ndonjehere….
Mos u beni egoist…materialist…fatalist…arrogant…indifferent…b ehuni njerez dhe respektoni femren “tuaj”…duajeni femren tuaj…(kuptohet kur eshte dashuri ne kthim)…jo te doni dike qe nuk ju do…apo apo te rrinit me dike qe zemra juaj e ndjen te huaj…
Dhe dicka…nese mendoni se keni ne dore nje femer…ju vetem mendoni…nese kujtoni se femrat jane naïve…serisht ju mendoni…nese mendoni se femrat jane “qorre dhe shurdhe” serisht mendoni…nese mendoni se femrat nuk I kuptojne sjelljet tuaja dyshuese vetem mendoni…nese kujtoni se mund ti permisoni gjerat vetem me nje fjale dhe me sjelljen e “djalit te mire”…dhe femrat bejne sikur e besojne kete ndryshim tuajin…mos harroni ato vetem bejne…Mos nenvlersoni dhe fyeni inteligjencen e nje femre… ajo shpesh rri mbuluar me nje “guack “…ama kurr e fjetur…edhe prej andej sheh qarte gjithcka qe I duhet te shoh…fakti qe zgjedh te jete e buzeqeshur…nuk do te thote se eshte sy veshur…
-
Identifikohuni:
forum.lirenti.com
Përgjigju duke cituar mesazhin
Mesazhi origjinal i postuar nga Arjol
