LAZGUSH PORADECI

[kuklla]

Llazar Sotir Gusho i njohur nën pseudonimin Lasgush Poradeci, lindi më 27 dhjetor të vitit 1899 në Pogradec, Shqipëri dhe vdiq më 12 nëntor të vitit 1987, ishte filolog human dhe shkrimtar shqiptar.

[kuklla]

Në moshën 10-vjeçare e dërguan për të vazhduar studimet në Manastir dhe më vonë në Athinë, ku mbaroi liceun. Më 1921 ai shkoi në Rumani, për të ndjekur studimet e larta. Duke qenë pa bursë dhe pa asnjë ndihmë, ai u detyrua të punonte dhe njëkohësisht të studionte. Në Bukuresht ai u lidh me lëvizjen atdhetare të kolonisë shqiptare, u miqësua me Asdrenin e atdhetarë të tjerë shqiptarë dhe u zgjodh edhe sekretar i përgjithshëm i Kolonisë. Në verën e vitit 1924 Qeveria e Fan Nolit i dha bursë dhe kështu arriti t'i përfundojë studimet e larta në Grac (Austri) në Fakultetin e Filologjisë Romano-Gjermane. Në dallim nga poetët e Rilindjes, që megjithë origjinalitetin e tyre kishin tipare të përbashkëta, poetët e shquar të periudhës së Pavarësisë Noli, Fishta, Poradeci, Migjeni, janë krejtësisht të ndryshëm nga njëri-tjetri si nga formimi, nga prirja e tyre, ashtu edhe nga interesat e synimet.

[kuklla]

Lasgush Poradeci e jetoi Rilindjen në periudhën e shpërthimit të kryengritjeve të mëdha për liri. Në veprën e këtij romantiku të fundit të letërsisë sonë jetoi shqetësimi atdhetar i mbrojtjes së kombit dhe të traditës së Rilindjes, ashtu sikurse edhe dëshira për triumfin e pikëpamjeve demokratike, shqetësimi për një emancipim të përgjithshëm kulturor e shpirtëror të shoqërisë shqiptare. Ai është nga lirikët tanë më të mëdhenj, i cili u shqua për sensibilitetin dhe ëmbëlsinë poetike me të cilën i këndoi Shqipërisë dhe dashurisë.

[kuklla]

Në vitin 1933, u botua vëllimi i tij i parë "Vallja e yjeve", dhe më 1937, u botua vëllimi i dytë "Ylli i zemrës". Pas Luftës së Dytë Botërore Lasgush Poradeci e vazhdoi veprimtarinë krijuese, por u mor edhe me përkthime. Ai shkroi, veç të tjerash, poemat "Eskursioni teologjik i Sokratit", "Mbi ta", "Kamadeva", baladat për Muharrem e Reshit Çollakun. Gjithashtu, përktheu disa nga kryeveprat e letërsisë botërore si "Eugjen Onjegin" të Pushkinit, lirikat e Lermontovit, të Bllokut, Poemat e Hajnes, të Majakovskit e Miçkieviçit, lirikat e Gëtes dhe Hajnes, poezi të Lanaut, Brehtit; Hygoit, Mysesë, Bajronit, Shellit, Bërnsit, të Emineskut, etj.

Lasgush Poradeci lë pas një krijimtari të bukur, e cila kishte fituar zemran e lexuesit dhe kishte tërhequr vëmendjen e disa studiuesve të shquar të kulturës sonë si Eqerem Çabej, Skënder Luarasi, Mitrush Kuteli, Sabri Hamiti, Ismail Kadare, Rexhep Ismajli, etj. Si një personalitet i shquar dhe poet i vërtetë ai nuk ua nënshtroi kurrë artin e tij kërkesave dhe synimeve të diktaturës. Për këtë arsye ai u la në një gjendje ekonomike të rëndë dhe pothuaj në harresë nga shtypi zyrtar. Vetëm në vitin 1989 mundi të botohet vepra e tij e plotë.

[kuklla]

Tituj të veprave

* Vallja e yjeve - lirikë (1933) [1]
* Ylli i zemrës - lirikë (1937) [1]
* Eskursioni teologjik i Sokratit -
* Mbi ta -
* Kamadeva -

[maikk]

Lazgushi eshte poeti im preferuar!

[imus]

lazgushi eshte poeti im me i preferuar sepse eshte poet njesh shume i sakt,simbolika e tij eshte shume e fuqishme eshte njesh i vertete

[Mona]

Nga Vepra "Vallja e Yjeve"
Po qan Vasha më shtëpi

Po qan vasha më shtëpi
Ç’kanë shoqet përsëri,
Ç’më shikojnë më çudi,
Sikur s’jam si to njeri,
Sikur jam një çilimi.

Thonë shoqet përsëri:
Mblidhe mëndjen, ti moj ti,
Ay trimi, moj I ri,
Po të tret moj si qiri.

Thotë vasha me mëri:
Trimin do ta mbaj në gji!

Thonë shoqet me zili:
Ay trimi, ti moj ti,
Po të djeg po të ben hi,
Po të fut në dhe të zi.

Thotë vasha përsëri
Fjalëzë me ëmbëlsi,
Fjalëzë me dhëmbshuri,
Fjalë plot me vrer të zi:
Ja me trimin lërmëni,
Ja me trimin merrmëni
Merrmëni ,moj, thermëni

[Donnaa]

Te gjitha keto i kam mersuar sot ne or te gjuhes shqipe dhe jom merzitur duke ndegjuar shumm

[ardona]

Korrigjoje sepse e ka emrin Lasgush dhe Lazgush

[PinkPrincess]

Maja e celur

Lulet lulezuan
me te pare djelle
kushedi c'duruan
qe kur jane mbjelle:

qe kur u perzyen
me rer' e me uje,
dhe u lagn' e u lyen
pa buje e rremuje.

Pa ze psheretimi,
ze e vaj te kote,
i ngurroj thellimi
nene dhen' e ftohte.

Edhe balt' e ndotur,
edhe llum' i ndyre
i patne perlotur
me ngjyre e menxyre.

Ato piperonin
me nje sulm i qete
dhe mbinin e shkonin
qe perposh perpjete.

Qe ngaj erresira-
brenda ne dhe thelle-
ndillnin krejt te lira
driten edhe qjellte.

Sa me rend' i mbante
rrenj' e balt' e nxire
dh' i terhiqte e s'i ndante
per ne fundesire,

dhe sa m'i padukur
edhe sa m'i zjarrte
ishte sulm' i bukur
per ne qiejt' e larte,

aq me lire e fshehur,
dh' aq me me ngadale
rritnin pa pandehur
sulmin e pandale:

Dhe ja, ndizet era
mbi barishte e bime!
Ja! qesh parevera
neper ngasherime!

Ja! sa lul' e qete
celi gjine e saje,
permbi dege e flete
atje lart ne maje!

Lazgush Poradeci 1943