Zoti..?

[Arjol]

Historia eshte shkeputur nga libri: Leter El Grekos - Nikos Kazanzaqis.
Historine e tregon nje prift autorit. Prifti jeton ne malin Athos qe eshte mal vetem me manastire. Ne ate mal thone qe ska fare femra (as zogj femra, as insekte femra, eshte mal i shenjte)
...Nuk eshte vuajtje me thote, dhe pernjeheresh zeri i tij u forcua, nuk eshte vuajtje, eshte gezim. Gezim i mallkuar, i bekuar. Prej vitesh perpiqem ta kuptoj, por nuk mundem, prandaj te kam thirrur, kerkoj ndihme...

- Prej shume vitesh mor bir kam kerkuar te shoh zotin, por nuk kam arritur, gjate shume viteve jam perkulur dhe kam thirrur: "Mire une qe jam i padenje per per ta pare zotin por te pakten te ndjej pranine e tij" Therrisja, qaja, rrija pa ngrene por me kot, zemra ime nuk hapej qe te hynte zoti. Lutja nuk me bente asgje, as te pangrenet as vetmia. Nuk ishte kjo rruga drejt zotit.
Nje dite igumeni me dergoi te shoh nje ferme poshte ne Selanik. Ishte vere. Kisha 20 vjet qe nuk kisha dale nga manastiri, 20 vjet qe qe nuk kisha degjuar te qeshuren e nje femije, 20 vjet qe nuk kisha pare nje grua. I burgosur prej 20 vjetesh po thithja ajrin e paster te fushes. Ne mbremje me erdhi nje grua qe te me sillte ushqimin ne prag te portes. Por une nuk e haja pikerisht sepse ma sillte nje grua. Ajo vinte ne mengjes edhe e merrte perseri. Hezitonte nje cast sikur donte te me pyeste pse nuk haja, por nuk guxonte. Megjithate, nje mbremje ishte e diele, ajo kishte lare floket dhe ishte veshur me rrobat e te dieles, nje fund me qendisje te kuqe. Bente vape edhe ajo kishte zberthyer pak bluzen e i dukej pak gusha. Ajo erdhi dhe vendosi pjaten dhe veren mbi tavoline kesaj rradhe, dhe e di perse? Sepse ishte e porsalare? Sepse ishte e clodhur?

Banja, parfumi dhe nje kopse e zberthyer mund ta ndihmonin tunduesin te sundonte nje burre. Ajo mori zemer e me tha. - Ka disa dite qe nuk ke ngrene At Ignat. Pse? Une nuk iu pergjigja, ajo nuk po ikte. Ti je dobesuar At Ignat, trupin e ka bere zoti edhe ne atij duhet ti japim per te ngrene. - Largohu Satana thashe me gjysem zeri. Gruaja u tmerrua dhe nxitoi drejt daljes. Por kur e pashe qe po afrohej te dalja u tremba, u tremba se mos me ikte. E arrita dhe e kapa per flokesh. E fika llampen dhe ashtu per flokesh e hodha ne shesh. Une hungerija si dem, ajo heshtte. Shtrengova shallin e saj te kokes dhe nje te tundur i i zbertheva njeherazi jelekun. Sa vite kane kaluar qe atehere? Tridhjete? Dyzet? Hic ska kaluar, koha eshte ndalur. Ke pare ti kohe te ndalur. Kam tridhjete vjet qe une i zberthej jelekun dhe ai akoma nuk eshte zberthyer i teri.
E mbajta deri ne agim, nuk e lashe te ikte. Cfare kenaqesie qe ishte, o zot, cfare lehtesimi, cfare ringjallje! Gjate gjitha jetes sime une kisha qene i kryqezuar, ate nate u ringjalla. Dhe ka akoma nje gje me te tmerrshme; per here te pare une pashe zotin. Vetem ate nate e kam pare. Vetem ate nate zemra ime u hap dhe zoti hyri brenda meje.

Mundesuar nga Informacione
zeriyt/com

[Arjol]

Tek po shfletoja ne nje forum qe e vizitoj shpesh rigjeta kete artikull dhe vendosa ta ndaj ketu me ju.

Thua te ket ndjere me te vertet zotin..? Po sikur ky "zot" te jete thjeshte improvizues qe te komandoj njerzimin(ku besimtaret mos te kalojne ligjet e kuranit bibles) po ateistet, ku qendron diferenca?



Jeni te mirepritur te bisedojm, nuk dua qe te kalojme ne zenka fetare,flm

[labja]

arjol neve tem si kjo kemi pas dhe me para ...mbase prandaj nuk jan pergjigj te tjeret
megjithate....po e jap pergjigjen time me nje histori qe mbase e ke lexuar ......esht shum domethenese dhe kuptim plot !!

A ekziston Zoti? Gjatë një ore mësimi, profesori pyet nxënësit: - A ishte Zoti ai që krijoi gjithçka që ekziston? Një nxënës përgjigjet me guxim: - Po, ai e krijoi! - Vërtet mendoni që Zoti krijoi gjithçka që ekziston?... - pyeti përsëri profesori. - Po. - përgjigjet nxënësi. - Në qoftë se Zoti ka krijuar gjithçka që ekziston, atëherë Ai ka krijuar edhe të keqen meqenëse edhe ajo ekziston. Atëherë, i bie që Zoti është i keq! - tha profesori, krenar që kishte provuar edhe një herë se besimi ishte vetëm një mit. Atëherë nxënësi thotë: - Mund t'ju bëj një pyetje? - Sigurisht! - përgjigjet profesori. Nxënësi u ngrit në këmbë dhe e pyeti: - A ekziston i ftohti? - Çfarë pyetje është kjo? Sigurisht që ekziston! Apo nuk e ke ndjerë ndonjëherë të ftohtin? - ia ktheu profesori i habitur. - Realisht, profesor, të ftohtit nuk ekziston! Sipas ligjeve të fizikës, ajo që ne quajmë të ftohtë, në të vërtetë është mungesa e ngrohtësisë. Çdo trup mund të studiohet nëse zotëron ose rrezaton energji. Zero absolute është mungesa totale e ngrohtësisë, por të ftohtit nuk ekziston. Ne përdorim këtë term për të përshkruar si ndihemi kur nuk ka ngrohtësi. Më thoni, a ekziston errësira? - vazhdoi nxënësi. - Ekziston djalosh! - përgjigjet profesori. - As errësira nuk ekziston! Në të vërtetë ajo është mungesa e dritës. Dritën mund ta studiojmë, errësirën jo. Nëpërmjet eksperimenteve fizike mund të shpërbëjmë dritën e bardhë në disa ngjyra të ndryshme që e përbëjnë atë në varësi të ndryshimit të gjatësisë së valëve të dritës, ndërsa errësirën jo! Si mund ta përcaktojmë shkallën e errësirës në një vend? Duke u bazuar te drita që ndodhet në atë vend. Errësira është vetëm një term i përdorur nga njeriu për të përshkruar gjendjen kur nuk ka dritë. Dhe për ta mbyllur i riu e pyet profesorin për herë të fundit: - Profesor, a ekziston e keqja? Dhe profesori përgjigjet: - Siç të thashë në fillim, në botë jemi dëshmitarë të krimeve, dhunës, shkatërrimit. Këto janë e keqja! Studenti pergjigjet: - E keqja nuk ekziston, profesor! E keqja është mungesa e së mirës. Si në rastet e mëparshme, e keqja është një term që njeriu e përdor për të pershkruar mungesën e Zotit. Zoti nuk e krijoi të keqen! E keqja vjen si rezultat i mungesës së Zotit në zemrat e njerëzve, njësoj si nuk ekziston të ftohtit, apo errësira kur nuk ka dritë! I riu, mori duartrokitje nga të gjithë studentët e tjerë. Rektori i universitetit, që ishte i pranishëm në orën e mësimit, e pyet: - Si e ke emrin? - Ai u pergjigj: Albert Ajnshtajn! Zoti është një realitet i paprekshëm, por jeton në zemren tonë!

e me lejo te te them dhe dicka
njerizt me injorant te kesaj bote jan ATEISTET.... !!! sepse vjen nje moment dhe njeriu e mendon vet si jam krijuar , pse jam krijuar ?! dhe vet shkenca e pranon egzistencen e zotit....!