Nganjehere jane disa gjera qe nuk i shpreh dot as me fjale e nuk i gjen dot fjalet per ti shkruajtur .
Jane pikerisht ato ndjenjat me te forta qe nuk arrin ti shprehesh ,duket sikur sa ti thuash do e humbin ate dimensionin qe kane ne zemren tende ,duket sikur fjalet i zvogelojne ...
Duket sikur zemra do te shpretheje nese nuk i shpreh nese nuk i nxjerr jashte ,sepse jane ato ndjenjat me te forta ,me te zjarrta ,me te bukura ,te magjishme ,..energjike universale ..,te pastera si kristali ato ndjenja qe vijne direkt nga thellesia e zemres pa kaluar fare neper mendje dhe qe i japin kuptim jetes ...
Por e di?
Edhe pse nuk i thua ka persona qe te kuptojne ,kuptohen zemrat e tyre pa pasur nevoje per fjale sepse heshtja flet ,tingulli i saje disa e degjojne e ndjejne e kuptojne ...
Mjafton nje shikim mes tyre apo dhe nese jane me kilometra larg ,ku shikimet nuk ndeshen prap se prap zemrat takohen me njera tjetren flasin e kuptohen .....
Flasin butesisht embelsisht ne nje gjuhe te perbashket qe e dine vetem ato dy zemra...