Nje mjek amerikan tregon:Kur isha i ri,bera nje tabele me te mirat e jetes
qe njerezit njohin.Ne te shenova nevojat meposhteme: Shendeti,dashuria,dhuntia,fuqia dhe reputacioni.
Me pas ia paraqita kete nje njeriu te urte.Ai,pasi e lexoi,me tha:
''Tabela eshte e bukur dhe e renditur sipas nje radhe te pranueshme,
mirepo mesa duket ti ke harruar nje perberes te rendesishem,
pa te cilin tabela jote duket e pavlere.
Pasi u vuri kryqin atyre qe kisha shkruar,shenoi dy fjale te vetme:
Qetesia e shpirtit.Ne fillim mu duk e veshtire per ta pranuar,por tani,
pas gjysme shekulli pervoje dhe konstatimi,fillova te kuptoj se qetesia e shpirtit eshte qellimi kulmor e jetes se nje te mencuri.
Tani e di qe nevojat qe pata shkruar dikur ne ate tabele,nuk ishin te nevojshme para qetesise shpirterore,e cila vjen edhe pa pasuri,edhe pa emer,edhe pa shendet.Nese njeriu ka vertet kete qetesi,edhe kasollja i duket pallat,
ndersa kur i mungon qetesia,sado luksoze qofte shtepia,i duket burg''.
Kjo qetesi eshte drite na Zoti.
Me te ndien siguri i frikesuari, qetesohet i shqetesuari,
largon merzine i hidheruari,forcohet i dobeti dhe udhezohet i humburi.