Premtimi im....

**erinda** · 12-03-2012, 09:09 AM

E gjej serisht veten mbi fletet e tua te bardha fletorja ime e dashur…
Ke qene dashuria ime me e madhe,nje pjese te mire te jetes sime ta kam dedikuar ty…
Nuk dua as te te falenderoj,e as te me thuash Faleminderit,ne fund te fundit njera-tjetren kemi,dhe duhet ta mbajme fort.
Cfare te te them,zemra ime ka filluar te pushoj pak nga pak, te behet therrime…
Jeta me ka mesuar te jem e fort,mbase dhe me shume se c’duhet…
Mengjeseve zgjohesha me mendjen tek ai,dhe serisht me mendjen tek ai flija…
Sot e kujtoj si nje pjese te jetes qe me mire te mos e kisha jetuar…
Mbase ishte dhe thjesht nje enderr se di,
Jo mbase po ashtu ishte…….
Sot me nxenesit e mi,kishim nje teme te vecante…..
“Mesuesja ime”……
Te shkruanin dicka per mesuesen e tyre,
lexoja nga shkrimet e tyre fjalet me te bukura qe egzistojne……dhe ndihesha kaq mire…..sa eshte a pershkrueshme me fjale..
me beri pershtypje shkrimi i nje nxenesi……..
mesuesja ime eshte shume e menduar……rri shume e menduar,rri shume e trishtuar,po une e dua shume dhe nuk dua ta shoh ashtu…
ngela pa fjale nga shkrimi i tij,dhe qeshja
dhe e pyeta Ergi,pa thuaji mesueses,pse te dukem e trishtuar?
Eshte kaq i shkathet sa ta merr fjalen nga goja,
po sepse ndnjehere o mesuese ti mendohesh dhe sheh shume,dhe ndonjehere i ke dhe syt me lot,
dhe mua me vjen keq mesusese nuk dua te jesh ashtu,
e pash me dashuri dhe habi ne te njejten kohe,
i thash a vjen te te perqafoj pak?
Erdhi me vrap dhe mu hodh ne krah me puthte dhe me shtrengonte fort,
Me degjoni mesuesen te gjithe ju thash…
Jeni dhurata me e bukur qe prinderit tuaj dhe une bashk me ta kemi ne jete!
Dhe duke qene se ju dua fort te gjitheve,ju premtoj se do qesh dhe do mesojme dhe do luajme bashke si dikur………a jeni dakord ju?
Bertiten nje zeri………..pooooooooo
Qesha dhe ula koken harrova se cfare ju premtova me pare,fillova te humbisja serisht ne boten time,por kete here thjesht me sekonda…..sepse i mbaj premtimet dhe nuk dua ti thyej……..e bera per ta…
Dhe te mendosh qe jane te vegjel,dhe une as qe e vija re se me shihnin,apo edhe te ma shprehnin ndonjehere!
Me doren nen mjeker me shihnin dhe une qe i shihja te gjithe me radhe……dhe mendoja sa me fat jam qe jam mes tyre……
Mendoja dhe nuk mendoja ne te njeten kohe,sepse fytyrat e tyre ishin ngulitur tek mua,dhe me dukej sikur me lexonin dhe mendjen…
E humbas serisht mendjen ne mendime,ehhhhhhhhhh eshte I vetmi premtim qe nuk mund te mbaje,mendoja me vete,
Eshte me e fort se une……..ju lutem me lini ta mendoj,eshte frymemarrja ime………
Ajo enderr e bukur mu kthye ne nje mankth….
Dhe mendoja……….STOP……..
Mendimeve per te…….mendoje se ishte nje enderr dhe realiteti eshte me I bukur,ruaje ne memorjen tende si nje enderr te pa jetuar,dhe me cuditshmen qe ke pare ndonjehere…
A do besoj serisht me ne dashuri mendoja?
A ja vlen te besosh ne qenien e akullt qe eshte qenia me emrin “mashkull”?
Gjithmone kete gjini e kam konsideruar nje te keqe te domosdoshme…..
Por sot po I vendos tjeter emer
Nje krijes inegzistente per personin tim,nje teori me fletet e mbyllura……..per te cilen nuk ja vlen as nje faqe te shfletosh……..
Kapitull i mbyllur…..per te cilin as nuk dua te me flasin e as nuk dua te degjoj kurr me……..ne JETE!...