Hamendësimi i një vrasjeje të pa kryer

[Mona]

Në mëngjes herët, ra zilja e ders, Zana e lodhur , nga pagjumësia e një nate më parë, me përtes afrohet të hap derën. Në derë qëndronte një nuse e re që banonte në lagje me Zanën, në fytyrën e saj shprehej shum habi,
- Mir jeni?!!!
- Mirmëngjes, mirë jemi, kishe ndonjë gjë ?
- Jo , un edha,,,,,,
- Meqë spaske gjë për të thën, ditën e mir se nxitoj
Zana e mbylli derën me inat gati mund të quhej përplasje jo mbyllje dere. - kot u zëmërova me nusen e botës , , mendonte Zana - fundja ç’faj ka ajo, si gjith të tjerët edhe ajo kureshtare, hajde duro shikimet e fjalët e njerëzve tani.
Astriti bashkëshorti i Zanës që me sa duket e kishte zgjuar zilja e derës, ashtu si i përgjumur i afrohet gruas së vet si çdo mëngjes të puth e ledhatoj, ishin martuar me dashuri, edhe pse në atë kohë nuk shikoheshin me sy të mirë vajzat që zinin dashuri, Zana nuk pyeti se çfar thon të tjerët, ajo ishte e bindur në zgjedhjen e sajë. Ishin të dy student kur u njohën, vinin nga dy fshatra që i ndante një mal i tërë, pas mbarimit të studimeve krijuan vatrën e tyre të ngrohtë, nuk bën dasëm , u vendosën me banim në qytet, familjet nuk ishin dakort me lidhjen e tyre
Zana u tregoi prindërve se çfar kishte vendosur, prindërit nuk e pritën mirë, babai i Zanës goxha në moshë i njihte mirë fisin e Astritit, dhe e këshillon të bijën –bëj kujdes moj bijë e babait-, ndërsa nëna e Zanës filloi kujën, - pu pu çbëre moj bijë, se kupton ç’po i bën vetes, si do që të jet djali, ai rrjedh nga një fis që ka nxjer më shum të çmëndur se normalë, etje, etje.
Nga ana tjetër Astriti pati kundërshtime për vendimin që kishte marrë, xhaxhallarët që e kishin rritur, pasi Astriti ishte jetim, babai i kishte vdekur që kur Astriti ishte 2 vjeç, ndërsa nëna ishte martuar sërish , nuk ishin dakort me zgjedhjen e Astriti, pretendime nga më të çuditshmet, - jo, po është e shëmtuar, ti je gjith ky king,mund të gjeje një nuse më të bukurën në rreth, familjen e ka pasur Kulake, pse të na lidhësh me njerëz me probleme biografike, etj etje.
Astriti u përball me zanën në korridor, momentin kur ajo sapo kishte mbyllur derën e shtëpisë, habitet kur shikon zanën shum të këputur, me sy të skuqur, dukej sikur kishte qarë, apo sikur skishte futur gjum në sy gjith natën
- Çfar ke shpirt, çfar ka ndodhur, pse ke qarë??
- Çfar s’ka ndodhur thuaj, me këtë pijen tënde do na marësh në qaf mua dhe kalamjve, mir për vete s’po pyet, po mendo për ne more i uruar, na nxive jetën ,,
Atriti vazhdonte të mos kuptonte gjë , po mundohej të kuptonte çfar mund të ishte bër pasi u nda me shokët, kur dolën nga taverna e qytetit, i kujtohej që rakia i kishte rën në kokë, mirpo me shokët nuk mbante mënd të kishte bër sherr, edhe rrugës veç sa ishte përshëndetur me komshinjt, asgjë më shum.
- Po thuaje të shkretën, çfar paskam bërë, që je katandisur kështu?
- Ta shpjegoj rrugës, tani vishu , ha mëngjesin se duhet të dalim, të bëjm një xhiro nga qëndra e qytetit, të pim dhe një kafe aty ku mendon se e pin shumica e thashethemexhinjve të qytetit
Astriti u hutua akoma më shum, ishte diçka e pa zakontë që Zana të kërkonte të pinte kafe në klub e mbi të gjitha aty ku llafet jan më shumë. Megjithatë nuk e zgjati, u ul të hante mëngjesin dhe me të qeshur i thot: - te taverna do e pim kafen
Rrugës, Atriti ndjeu shikimet e njerzve që po e shponin si shigjeta, përfundimisht ishte dita më e pazakontë që kishte gdhirë ndonjëher. Zana filloi tregimin e saj gjith rrugës fliste dhe ndonjëhe përshëndeste me kokë kalimtarët e njohur, dy nga kalimtarët tentuan të ndalonin çiftin për të pyetur si ndodhi, por Zana ua preu fjalën në mes duke u thënë: - ditë të mbarë
Një dit më prë Astriti me shokët e vet e kishin shtruar te taverna e qytetit, me raki e me meze, njëri nga shokët e tijë ishte bërë me djalë, dhe nga gëzimi i madh e tejkaluan në të pirë
Pas 2 ose 3 orësh që ishin pirë mir e mirë, dolën nga taverna, duke u përqafuar e duke kënduar gjith qef, u shpërndan dhe secili u drejtua për nga shtëpia e vet, edhe Astriti që me zor e mbanin këmbët pas 10 minutah ishte në shtëpi. Nga teprimi i pijes Astritit i vinte për të vjell dhe shkon me vrap në banjo, gati nxori zorrët, me zor po mbahej në murë, kur u drejtua i ra kanatit të dritares, u gërvish te qafa, diku afër veshin nga pas veshit. Megjithatë nga nxehtësia që kishte nuk e ndjeu fare, hodhi uj syve , më pas shkoi në guzhin dhe u shtri mbi divan përnbys. Për pak sekonta e zuri një gjum i thell që gjylja po ti binte aty ai s’do dëgjonte asgjë .
Xhaxhai i Astriti bashk me nipçen e vet, shkon në shtëpin e Astriti, futet pa trokitur siç e kishte zakon e drejt e në guzhinë, e shef Astritin të shtrirë përmbys, fillon ti thërras, e tundte, e thërriste, por Astriti nuk reagonte, një moment shikon një njoll gjaku pas veshit të Astritit, dhe menjëher mer nipçen dhe ikën.
Zana ndërkohë kishte qën për kafe tek komshia dy kate më poshtë, si çdo mbazdite, kishin pirë kafe, e kishin parë filxhanet e shkruara nga kafeja, e muhabete e të qeshura pa pushim. Kur ngrihet Zana të iki i thot Mines komshijes që e donte shum
- aman mori Mine kemi qeshur kaq shum, ishalla na del për hajër, se ndonjëher e qeshura e tepërt të kthehet në vajë
- ik të keqen Minja se s’ka pe të na dal vajë një vit jetë do na shtohet po hë
Ku ta dinte Minja e shkretë se çfar kishte ngjarë, duke ngjitur shakllët Zana me gocën e 3 muajshe në dorë, shikon një polic në shkall të pallatit, ishte diçka e pa zakontë edhe polici e pa me një pamje të habitur në fytyrë, e përshëndet policin sepse e njihte, polici i ktheu përshëndetjen por tepër i hutuar, Vazhdon të ngjit shkallët, kur sërish një polic tjetër, e habitur vazhdon të ngjit shkallët, me hapa më të shpejtë dhe pak sa e trëmbur vë re që vargu i policve mbaronte tek dera e shtëpis së sajë. Futet në shtëpi kur çtë shohë, polic, oficerë sigurimi mjeku që bënte ekspertiza për degën e brëndshme, dhe vet kryetari i degës së brëndshme që sapo ishte emëruar në këtë detyrë , vinte nga një qytet tjetër dhe nuk njihte asnjë në këtë qytet. Oficerin dhe mjekun i njihte shum mirë, kishin mbaruar studimet paralel, me Zanën dhe Astrtin, kishin një miqësi të mir me ta dhe familje e tyre. Gjat kohës që ishin student miqësia mes tyre ishte me e ngusht, pas mbarimit të studimeve sikur u ftohën ca, secili krijoi familjen vet, punonin në ambjente të ndryshme pune etje,.
Zana i drejthe oficerit, e habitur dhe e nervozuar, për atë që po shikonte në shtëpin e sajë.
- A mund të më shpjegoni çfar po kërkoni në shtëpin time?
- Zana ulu njëher se duhet të bisedojmë, të kërkoj ndjes që u futëm në shtëpi në këtë mënyrë por ti nuk ishe dhe ne duhej patjetër të futeshim për të verifikuar një lajmërim , - i thot oficeri i sigurimit.

Vazhdon,,,,,

[ReniX]

Suksese Mona!

[Mona]

Kryetari i degës rrinte i heshtur, por me një pamje shum të prerë, i bënte habi sjellja e oficerit nda kësaj gruaje që akuzohej për vrasje. Kryetari i bën me shenj oficerit që të fillonte nga pyetjet
Oficeri pa e zgjatur miraton me kokë dhe i drejtohet Zanës, Zana ndërkohë kishte parë Astritn të shtrir mbi divan dhe me mënd thoshte – prap paske pirë mor i zi , -
- Zana a e zgjon Astritin se duke se spo ja ndjen fare për pranin tonë,
- Nuk e zgjoj dot, duket që e ka tepruar me pijen, dhe në këtë gjëndje nuk tundet fare,
Megjithatë Zana tentoi që ta zgjonte , e tundi disa her por ishte pun që s’bëhej. Me mënd po e mallkonte, - sot e gjete të pish, por çfar ke bër more i uruar që ka ardhur gjith dega e brëndshme në shtëpi.
Këtë radh ë ishte kryetari i degs që bëri pyetjen
- A mund të na e tregoni çfar e ka atë shenjën pas veshit, ndonjë goditje , keni pas ndonjë zënk bashk?
Deri në atë moment Zana se kishte vën re, i afrohet Astriti e shikon shenjën dhe mejëher e kupton se ku mund ta kishte bër atë gërvishje
- Me siguri do jet përplasur me kanatin e dritares së banjos, sepse është në një pozicion të keq me banjon, me siguri nuk do ket mbajtur ekuilibrin
- Ku është banjoja, që të shikojmë thjesht për verifikim
- Në korridor dera majtas, ju çoj unë – dhe ngrihet me të shpejt për ti drejtuar drejt banjos
- Jo jo mos u mundoni, se e gjejmë vet
Pas pak minutash kryetari dhe oficeri u kthyen në kuzhinë, supozimi i Zanës ishte i saktë, ata kishin gjetur një copë lëkure në cep të kanatit të dritares. Me sa duket çështja për ta u sqarua, por jo për Zanën. Zana qëndronte gjith ankth, diçka po dyshonte se çështja po dukej më serioze seç medoi në filim, nuk dukej se Astriti ishte zën mendonjë jasht shtëpisë. Dridhje të forta po i kalonin në trup, mundohej të mbante veten,
Mjeku për të parën her gjat gjith kësaj vizite të çuditshme në shtëpinë e zanës i drejtohet Zanës - të lutem na bëj nga një kafe e do të shpjegojmë pse ndodhemi këtë mbrëmje tek ty - , dhe buzqesh me dashamirësi, dhe dukej sikur sapo ishte lehtësuar nga ndonjë barr e rëndë
Xhaxhai i Astritit , sapo kishte ikur nga shtëpia e astritit, kishte njoftuar degën e brëndshme që gjoja nipin e tijë Astrit Paja e kishte vrarë e shoqia, punonjësit opeativ duke njohur për të marrë, nuk ia vun veshi vetëm qeshën, kishte telefonuar kryetarin e komitetit, dhe ky nuk ia kishte vën veshin pasi i njihte të tre edhe Astritin me të shoqen dhe xhaxhanë e Astriti, pas këtyre telefonatave, telefonon kryetarin e degës së brëndshme, ky i fundit i sapo ardhur në qytet nuk i njihte çiftin në fjal dhe as telefonuesin. Telefonon degën e brëndshme dhe urdhëron që të bëhen gati urgjentisht, oficer e polic, të niseshin për në vëndin e ngjarie.
Zana mer xhezven të bëj kafenë por dora po i dridhej tej mase, nuk po e mblidhte dot veten , dhe sidomos pas këtyre të dhënave që sapo i tregoi mjeku i ekspertizës. Në këto momente futet komshia Minja që me sa duket kishte dëgjuar policët nëpër shkallë dhe kishte mar vesh çfar kishte ngjarë. Polici në shkallë i thot Minesë se gjasme Zana paskësh vrarë burrin, - tutje mor lanet çjan këto që thua, po Zanën e kisha në shtëpi gati dy orë, kur e bëri prapësnë e gjora,
Mineja mori xhezven dhe i drejtohet aneksit për të bër kafetë, në këto momente fute xhaxhai Astriti, dhe me një zë të lart, i drejtohet kryetarit të degës
- Shoku kryetarë, kam dy fjalë me ju,,,,,,,,,,fjala i ngeli në mes sepse Zana ndërkohë kishte rrëmbyer fshesën, nga ato fshesat me bisht të gjat prej druri, e ngre lart për ta qëlluar, duke i thënë
- Ti ke fjalë me mua more qafir, more maskara,,,,,,,,, fshesa i shpëtoi nga duart, sepse oficeri ja tërhoqi nga mbrapa kur Zana e ngriti lart për të mar në shenjë, kushëririn e burrit.
Mineja e hoqi xhezven nga soba, dhe përpiqej të qetsonte Zanën, kurse oficeri me mjekun, nxorën jasht xhaxhanë e Astriti
Kafeja nuk u pi , u duk që Zana nuk ishte mirë , e panë të udhës të largoheshin meqë dhe kekuptimi u sqarua. U larguan aty nga ora 10 e darkës , duke i kërkuar ndjes për shqetësimin dhe keqkuptimin. Mjeku e porositi Zanën që është mirë që nesër të dilte një xhiro në qytet me Astritin pasi gjith qyteti po gumëzhin, të gjith mendojnë se ti ke vrar Astritin
Në përfundim të tregimit të ngjaries, Zana dhe Astriti ishin ulur në një tavolinë në tavernën e vetme të qytetit, tashmë po prisnin porosinë, ajo kafe u duk sikur zgjati një jetë, shikimet e njerëzve ishin të padurueshme...

[Mona]

Faleminderit Renix, ndoshta jam e shkathet për të treguar ngjarjen por jo në shprehjet frazologjike, nuk jam letrare

[ReniX]

Secili ka menyren e tije te te shprehurit! Ndonjeher thjeshtesia eshte ajo me e preferuara!

[labja]

kjo histori mund te ish treguar shum me shkurt .........

[ulkina]

wow e di qe me mbajti ne tensjon deri sa e mbarova se lexuari .......

[Mona]

Faleminderit që morët mundimin dhe e lexuat
labja - më shkurt nuk e shkruaja dot, do i humbte lezeti tregues, edhe arsyeja që kam hequr shprehjet frazologjike, shprehjet letrare ishte sepse doli shum e gjatë

[MAJDI]

Interesante suksese Mona

[Mona]

Majdi tregimet më të bukura zakonisht dalin ato që bazohen mbi një të vërtetë, dhe kjo është një e vërtetë e prindërve të mi
faleminderit për vlersimin Majdi