Si per cudi..mu kujtua ajo poezia e famshme e Ismail Kadarese "Malli",dhe papritur zemra dashur pa dashur filloi te dritheronte si e vrare...syte i hodha diku per te fshehur mendimin qe dhembte aq shume..heshtja me mpiu te teren..sikur te isha nje skluptur..ejjjj degjoj nje ze te larget...ej bukuroshe...ashtu si e akullt kthehem dhe veshtroj...ishte ai..ishte aii...Nuk mund t'ju besoj syve mendoja..dhe serish zemra pelciste prej inatit..pse duhej te me shfaqej gjithmone?..pse duhej ta shihja..ku po shkon tha ecim bashke te shoqeroj une me tha..me inatin e pa shpjegueshem i thash JOoo...nuk doja ta kisha pran..doja shume ta kisha pran... joo une nuk doja..apo doja?...pfffffff doja por nuk kisha force te shtiresha para tij..me pa me habi..po pse jo tha..?...e pershendeta e ftohte..dhe ecja e vetme buze detit per ne shtepine time...sa gabim bera thoja me vete...por une nuk doja..doja vetem te isha e lire..e lire prej tij..prej hijes se tij qe me ndjek kudo...
-
Identifikohuni:
forum.lirenti.com
Pėrgjigju duke cituar mesazhin
Mesazhi origjinal i postuar nga MAJDI
