**fshire**
-
Identifikohuni:
forum.lirenti.com
**fshire**
Redaktuar pėr herė tė fundit nga ReniX; 13-02-2017 mė 08:38 PM. Arsyeja: sipas kerkeses se autores se poezise
***fshire***
Redaktuar pėr herė tė fundit nga ReniX; 13-02-2017 mė 08:39 PM. Arsyeja: sipas kerkeses se autores se poezise
E/e dashur, erdha, nė prag ke dalė,
ke hapur portėn dhe qesh nėn hundė.
Sa pėrbetohesh me qindra fjalė,
mė mirė, eja, mė puth!
Kur dashuroj bėhem si ajri,
e ngre folenė aty ku dua!
_Teodor Keko
....Nese me harron,
ateherė
te dish nje gje.
E di si eshte:
kur veshtroj
henen e kristalte, degezen e kuqe
te vjeshtes kermill ne dritaren time,
ne se prane zjarrit
prek
hirin e shperbere
a trupin gervishtes te drurit,
gjithcka me sjell tek ti,
sikur gjithcka qe ekziston:
aromat, drita, metalet,
te ishin barka nisur drejt ishujve
te tu qe me presin.
Por,
nese pak nga pak s'do me duash me,
pak e nga pak s`do te te dua as une.
nese papritur
me harron,
mos me kerko me,
sepse do te kem harruar menjehere.
Po tu duk e gjate dhe e marre
valvitja e flamujve te jetes sime,
dhe vendos te me harrosh
ne bregun e zemres
ku kam rrenjet,
dije se ate dite,
ate ore,
do t`i ngre krahet
e rrenjet e mia
do kerkojne tjeter toke.
Por
nese cdo dite,
cdo ore,
ti ndjen se je perjetesisht e imja
me embelsi te paprekshme,
nese cdo dite
nje lule cel ne buzet e tua per te me kerkuar,
ah, e dashura ime, ah, e imja,
ne shpirtin tim asgje nuk shuhet, as harrohet,
dashuria ime ushqehet nga e jotja dashuri, e dashur,
dhe sa te jesh gjalle do e kesh ne krahet e tu,
shtrenguar fort nga imja........
E humbem edhe nje dite,
nje dite qe ne zakonshmerine e saj dhembi pa ty,
askush nuk na pa bashke,
as dielli as hena nuk peshperiten dot...
Kur agimi zbriti dhe une ngrita syte nga drita,
pash letren e shkruar ne qiell,
urimin qe kalonte permasat diell...
Kur muzgu i kuq zbriti te pushtonte bregdetin,
nga dritarja e sogiornos time,
une shihja se si qendronin te pandare dhe pse ne largesi,
sazani dhe zverneci, qe ndanin te njejtin vals ujrash, rrymash...
Hena zbriti si llastice, e une kujtova TY...
Kujtova ty, kur dredh nder gishtrinje diten si te jet violine,
kujtova ty, me ate buzeqeshjen pertypse, zhbirative,
me ate trishtimin e mungeses sime..
Ku ishe dje...?
me c'njerez...?
a arrije ti shihje ne sy, apo ne cdo fjale cdo potret shihje mua...?
Nuk di cpo me ndodh sot....
Dashuria me perndjek dhe shperthen,
me eshte liri dhe burg,
trishtohem kur te mendoj ,
Kur te mendoj dhe ti nuk je...
Degjoj ''la sirenetta'',
si lavjerrs jane mendimet dhe koka ime leviz ne te njejtin rritem me mendimet tek syte mbyllen per te fluturuar drejt teje...
Libri qe po lexoj sot ,ka te njejtin titull, me te djeshmen lexuar....
gjithnje sapo vjen mengjesi dhe une cohem e lodhur nga mungesa,
laj syte me ujin e shpreses,
me pas ne bibloteken e dites vendos urimin dhe endrrat per ty,
sa e trishtuar jam,
kur te mendoj dhe ti nuk je....
...sepse nuk e di,
tashme asgje nuk di,
Vetem keshtu mund te mendoj, te shikoj, te jetoj...
vetem duke te pare pa pare,
duke heshtur dhe kur s'duhet,
duke heshtur perpara teje,
Nuk i ngaj m vetvetes ,
nuk i ngjaj me as lules se vetmuar ndan liqenit,
as mjelmes ne liqen,
Lindjes se dites ka kohe qe nuk i ngjaj,
edhe pse gjysme emri i saj jam une
Perendimi i kuq me eshte bere lemsh ne gryke...
endrave qe vraponin nuk ua di adresen,
hapat e valsit nuk di ku i varrosa
interesante apo e cuditshme...?
Trupi im i brisht eshte kthyer ne gjethen e fundvjeshtes,
dhe une nuk di c'po dua,
c'jam...?
dite pa drite,
ze ne heshtje,
poezi pa muze...
gjysma e gjysmes, gjysmuar pa cak...
ngelur ne cark...carkun e vetvetes...
sepse une nuk mund te jetoj ndryshe,
egzistoj vetem duke u tretur ne ty,
tek rilind prej teje...
egzistoj vetem kur tretem ne syte e tu...
per te rilindur brenda teje...
...pas teje nuk do ta dashuroj mė askėnd tjetėr.
jo se nuk do tė mundem.
jo se nuk do tė dua, por, nė ēastin kur do tė ikėsh ti, ēdo gjė e bukur do tė ikė bashkė me ty.
vullnetshėm do tė tretem nė harresė.
do tė shuhem.
do tė harroj edhe si dashurohet......
Une e di si zgjohet dita nga gjumi, si nje lozonjare e lindur,
une e di si shkon nata te flej gjume, duke hequr kembet zvarr...
e pash sot, pikerisht sot,
Isha buze liqenit te nates,
gjysma e kembve te mia, ishin futur ne liqen,
ndersa gjysma tjeter qendronte ne token e dites,
Une pash si nata ishte lodhur ,
e dita hapi krahet si llastice tek mbriti ...
E pash sot, si ate dite perball teje,ne skenen tende.
Ate dite kur lash zemren ne buzet e gotes se ujit...
Me thuaj qe po vjen,
pak rendesi ka duke hequr kembet zvarr apo duke hapur krahet...
...lot shpirti im...…
Ti , nuk e di,
nuk ka se si ta dish,
se cdo pikez loti,eshte copez shpirti drejtuar tek Ti....
Ti nuk e di,
nuk ka se si ta dish...
se cdo vizatim ne qiellin e kalter ,eshte frymarrje zotash,
qe me sjellin tek Ti...
Ti nuk e di,
nuk ka se si ta dish,
se cdo psheretime,pa ze ,
nen ze,eshte klithma e dhembjes se mungeses tende...
Ti nuk e di,
se cfare eshte aroma e detit dhe nxehtesia e reres nen trupat tane,
as une nuk e di, edhe pse me kalon si film me titra te shkurta...
dicka e ndodhur, ka nje arsye,
por dhe pa arsye,arsyshem pranohet,
Lot shpirti im...
ne cdo pikez loti,
eshte buzeqeshja burgosur ne Ty,
se zemra dhemb ne trup te huaj,
as urdherohet, as lulezon pa ujitur...
Gjithcka ndodhi...
ate dite qe treni kishte ndaluar ne stazionin e vjeshtes,
pas shume e shume peticioneve te veres,
ne qiell u shfaq ylberi
dhe fjalet ja lane vendin peshperimave dhe buzeqeshjes qe mori emer...
Skulpture u bu casti i stampuar,
para kafes dhe gotes se ujit kurre shijuar me pare...
Nuk e di ,
nese e di cfare do te thote lot,
nuk e di ,
nese ke prekur lot nder gishtrinjt e dite-netve qe nuk mbarojne...
Lot do te thote mall,
mall qe dhe malin kalon,
peshon mbi supe te brishte,
ndan nje rruge pa drejtim...
Lot do te thote egzistence,
egzistence e egzitences , se te egzistuarit Ne ,
ne nje trajte,
hedhur ne dy gjysma rruzulli te ndara...
Lot do te thote pritje,
pritje qe zgjat sa nje jete,
lot do te thote fjale shpirti,
qe presin te shnderohen jo vetem ne ikona te shenjteruara,
por ne femije ditesh per cdo te neserme...
lot shpirti im...
eshte dimer edhe pse jo si stina jo stinor,
une pres pranveren te rilind,
para kafes dhe gotes se ujit shijuar dikur, me pare ,
ne enderr tek ti luan me floket e mi dhe puth diten time...
lot shpirti im....
E diele sot..
TI...
Ti je piktura me e bukur, ndaj edhe une hesht,
pikture e gjalle ne art,ndaj trembem aq keq...
te shoh ,dhe syte i ferkoj nga habia,
zbehen dritat ,eshte asgje magjia...
Ti je vargu i shkruar,
i thene dhe i pathene,
je poezi, e embel
poezi qe cmend cdo kend...
Ti je skulptura,
skulptura me e arrire,
cdo kompozision,per art ne delir...
Ne agimet e flladta ti je pika e veses,
dielli i dites,
ajri i shpreses...
Ti je mesdita , ne notin e harppt
je feshferima e Himalajeve,
Antarktida e mjaltte...
Ti je...
Cfare je..?
me thuaj pse hesht...
une s'gjej dot fjale,
kur ti buzeqesh...
Kur buzeqesh ti zbret dielli ne toke,
heshtin oqeanet,
heshtin edhe zogjt...
ngrihen pemet ne valsin e luleve,
ulen baladat, si ujvarrat pa funde...
sapo zbret mbremja ti je dritherim,
je dehja e yjeve,
qe nuk njeh flijim...
shume here pyes veten .
je art a njeri...?
je engjell, a magji...?
je legjende a poezi.......
....Mė dashuro!
Mė dashuro edhe atėherė kur nuk di ta dua as veten.
Mė dashuro edhe kur hutohem dhe pa dashje tė lėndoj.
Mė dashuro edhe atėherė kur tė zhgėnjej.
Mė dashuro edhe kur harroj tė ta dėshmoj se ti je e vetmja dhe se ti je arsyeja pse unė sot buzėqesh.
Mė dashuro!
Mė dashuro sepse pa ty jam vetėm njė hije e ngrysur qė e ka humbur besimin nė ēdo gjė.....
TI je imi artist , vezullon ne skenen e jetes,
me i bukuri artist nder shekuj ,njeriu im i shtrenjte artist.
Kur me shikon ,une tretem ne syte e tij,me vetdije te pavetdijshme...
te dashuroj si askend,
pertej cdo dashurie, mbi cdo dashuri dhe dhembje,
Pas tij, bota shuhet ne syte e mi...
Nuk mund te dashuroj kurre ,kurre.
jo se nuk mundem apo nuk dua,
POR...
Ai eshte maximumi i gjithesise, gjigandi i buzeqeshjes dhe lotit..
ne castin qe do te kthej krahet gjithcka e bukur iken me te,
po... po...
Iken me te , duke bere hi, gri gjithesine...
Nuk mund te kem tjeter arsye , per te qene,
do te jem hija qe s'ben hije as per vehten
me heshtjen ne heshtje do te tretem verbuar nga loti,
do te harroj vetveten dhe si dashurohet......
Qyteti i endres jemi Ne,
ku me prek dhe kur s'me sheh,
Une nje tel qe puth violine,
Ti dirigjent per simfonine,
Shihe muzgun qe djeg zjarr,
ka hedh hapin te na marr,
rend te prek,e s'te prek dot...
kenga jone kthehet ne lot,
Dhe nis nata si me hile,
me rezon,
endrra me fshihet,
fluturon diku mbi det,
Toka me shembet termet...
Pse me lodh kete nate...?
me kthen jeten kaq te plakte,
po mendoj me mall, me shprese,
ne qytetin tone te pabese....
ne fillimin e se henes....
Ai ; U zgjova nga gjumi i pavene ne sy,
shkova ne kuzhine , bera nje kafe,
dhe tani po e pij, duke soditur pertej dritares...
shiun qe baston me rrebeshin...
do te marr cadren e madhe,
do te mbath edhe kepucet e renda te shiut,
dhe do te shkoj ne kishe...
Ti e di qe me pelqen te lutem,
dhe te kerkoj falje...
Aty gjen paqe trupi ,shpirti, truri...
Ajo; edhe une nuk bera gjume...
nata ishte e gjate, dhe bubulluese,
bera edhe une kafen, e jam ulur ne sallon...
ende nuk i kam fikur abazhurat,
cd perhere flet me tinguj,
e tingujt e''Engjelli im'',
kane mbushur sallonin e heshtur...
kam tastieren e dsctop,ndersa shkruaj,
romanin tim te qe u be kohe qe punoj rreth tij....
drita u ul ne kolltukun gri te dites,
une sodit filxhanet tane te kafes,
dhe mendimet treten tutje.....
sa mire te ishe dhe Ti kete mengjes,
sa mire...
e urrej detin, fobia prej tij me mbyt...
afrohem tek xhami , hukat frymen time,
dhe shkruaj emrin tend...
Perhere i vetmi emer,
ne cdo stine per cdo dite...
e hene edhe pak.......
Sa kohe me pare te kisha pare,
sa nete se di si enderova,
dhe ja ku je, ti perball meje,
une vec heshta ,as nuk fola...
Sa jete, sa jete kisha kerkuar,
sa dite dhe nete kisha menduar ,
dhe ja ku ishe i frymezuar,
i heshtur,
vdekur, a i zgjuar,
Se ,as nuk di si vet isha,
e heshtur,
gjalle a vdekur kisha,
Mos ish kaq heret ,
a kaq vone ish,
Ish diell a hene
a shi serish...?
Se nuk ndjeva nese te pash,
nese me pe nuk e kuptova,
nese ish jete ,
nese ish enderr,
a ish vegim,
mos ike Ti ...?
a une u zgjova...?
e Merkure dhe pak...
ndoshta askush s'te njeh me mire se une,
ndaj dhe duart drejt teje i zgjat,
buzeqeshjen te dhuroj palimit,
veshtrimin per ty ,si i vetmi pakt...
ndoshta askush s'te njeh si une,
qe arrij te perceptoj,koken mbetur pas,
per kohen nuk ka asnje butik,
iken rrjedh si lum ,te djeshmen vetem ne kalendar e has...
E di ,qe s'te njeh askush si une,
e ndjen kur nga hena cdo mbremje veshtron,
se fjala mbetet e pafjale,
kur perball te vertetash ,ndjesia verbon...
askush nuk te njeh si une,
e mua askush nuk mund te me njoh si ti,
se mund te kalojne,
minuta,
ore,
dite ,
jave,
muaj,
vite,
perhere do te jemi per njeri tjetrin ne pritje perseri e perseri...
e diela startoi.....
Perhere e diela me merr trajtat e nje tangoje...
ne nje kenaqsi, siguri, brishtesi e pambrojtur...
dhe epersi here here,
Hapat reshkasin si shiu mbi xham...
ndodh si bresher, ku e ndjen se te ka....
por perhere profumi ndihet,ne ate
magji qe le mbi lekure....
e diel gjithe dita, bekim per cdo kend...megjithse dalengadal e Djela po i mbyll syt....
"As sonte nuk erdhi"-the ti
E sytė trishtė u mbytėn nė gotė,
Mbas shpine qeshte imazhi im,
Pėrballė ti zbrazje heshtjen e ftohtė!
Ti mė pret mbrėmjeve bukur,
Si tė kesh dalė nga rreshta romanėsh,
Nga korniza e njė pikture
A nga skena e njė teatri!
"Nuk ėshtė kėtu"-thua mėngjeseve
E shikimi ndal krahut tė majtė
I kėngės,ti mbetesh refreni,
Dhe poezisė,motiv i lashtė
Tashme kujtimet i bera pikture,
ne mur te qelte i varra ti shoh,
dhe mbremje kur del hena,
kur lotet thyhen ne dysheme,
veten e shoh ,por , nuk e njoh...
Tashme,nuk di nese dua ajer,
se ajri , shoh se ti me je,
dhe mbremjeve kur ve koken ne jastek,
ruaj endren,mos ta zgjoj, ndersa ajo fle...
Sepse nese te shoh,
nese te shoh fare pak,
do harroj qe egzistoj,
do harroj lotet e derdhur varg...
Sepse nese te shoh trembem,
te afrohem serish me pafajsi,
do harroj gjithe cka ndodhur.
do te them 'te dua'' perseri e perseri...
Nese te shoh hutohem,
dhe e di, perseri fitimtar je ti,
se harroj cfare i kam premtuar vetes,
do mbyll syte tek me jep ate ndjesi...
Dhe mbremjeve nuk e pyes me veten,
perse u hutova kur te pash,
do vij verdall neper naten time,
me pas do fle ne tonin hap...
Tashme u mesova te jetoj me ty,
me ty perhere ne timin gjak,
dhe ngjyrat e jetes te duan te ndryshojne
une serish ne ty do jem pa pakt...
Pėrgjigju duke cituar mesazhin