Ndonjehere kemi ndjesine,kuptohet,ne momente te caktuara…sikur jemi te pa pergatitur per te perballuar disa situata qe mendojme se jane te veshtira…ose ndoshta te ngaterruara paksa…
Ndonjehere duke u perpjekur te permirsojme keto situata I komplikojme edhe me shume … eshte totalisht normale besoj kur ne momentet qe truri eshte I mbi ngarkuar me mendime te mendoj negativisht…ose jo ne menyren e drejt…
Fatmirsisht,them fatmirsisht sepse eshte e nevojshme kjo fraz…qe njeriu ka aftesi te kete nje logjike te shendosh ne momente te menjehershme…te reflektoj dhe te kuptoj si diku,ne nje moment ka menduar me shume se sa duhet…e se me keto mendime…gabimisht ka lenduar veten dhe ndoshta ndjesite e dikujt tjeter…dhe pa dyshim situatat komplikohen…
Nuk di cfare shpjegimi logjik mund ti jap nje mendimi…megjithse jam fort e bindur se kam aftesi per ta bere kete…sepse adhuroj drejtesine…dhe nuk me intereson nese drejtesia qe une kerkoj me “vret” mua…ose shkurt…te beje drejtesi ne interesin e dikujt tjeter…duke demtuar timin…
S’ka problem…ose edhe mund te kete…mirpo une jam pro kesaj…e per sa kohe jam pro…nuk do ndaloja se besuari se sa e adhuroj dhe deshiroj drejtesine…te qenit I drejte…e te besuar se pa varsisht njerezve qe rrethohemi…duhet te jemi te vertet dhe te drejt…e nuk ka arsye per te qene kunder kesaj…me besoni…do te ndjeni lehtesim shpirteror…mbi nje toke te rende…do te ndjeheni te lire…pa pergjegjesi faji e ndergjegje te pa paster mbi supe…
Sot shkova ne Kish…e beje shpesh kete..ne momentet qe kam nevoj per nje qetesi e nje reflektim qe sic e shpreha me siper…ne situata te pa percaktuara…per shkaqe te pa shpjeguara…e gjen veten diku perplasur pas murit…me mendime qe rendojne me shume se sa ti…me dyshime qe lendojne me shume se mund te imagjinohen…dhe truri yt kalon kufijte e mendimeve dhe ftohtesise me te cilen mendohen ato…logjik te ftohte…duke lenduar veten…sepse te rendojne…e te bejne te mendosh se bota per nje moment ndaloi…e gjithcka perpara teje duket gri…
…dhe keshtu…duke ecur e gjej veten ne karriget e heshtura te Kishes…se di pse kisha nje munges force dhe besimi…qe vec aty mund te me kthehej natyrisht…duke biseduar gjate me “heshtjen”…e duke kuptuar thell ate cfare truri im ne momentet rebelimi mendon…sepse ju ndodhe te gjitheve…qe mendimet marrin flak…sikur dikush te hukat benzin…e flaket pervelojne rend gjumin e pa vene ne sy…e lotet qe nuk dine te ndalojne…
Kur ulem perball ikonave…zakonisht flas me ze…por kete here nuk e bera nje gje te till…thjesht u ula dhe rrija si e ngrire perball tyre…ama ndjeja natyrisht nje qetesi qe me duhej…dhe duke kthyer syt sa ne nje ikon ne tjetren…mu largua gjithcka negative qe me kishte mberthyer trurin e gjore e te pa lodhur nga mendimet…
Mora frym thell dhe ndjeva nje lehtesim…per nje moment e besova se ndodhi nje mrekulli…se ndoshta jeta Brenda atyre mureve eshte gjithcka qe doja…asnje fytyre…asnje levizje….vetem une dhe heshtja ime e zeshme…
Pas karriges ne te cilen isha ulur une…u afrua nje zonje…dhe me vendosi duart mbi supin tim…per nje moment u tremba…sepse isha aq e humbur ne qetesi sa nuk egzistonte asgje…
Biseduam gjate…e u ndjeva mire… kete mosh tek njerezit kam patur respect te vecant…I degjoja me kujdesin me te madhe fjalet e saj…mirpo c’do fjale me beri pershtypje…kur me pa ne sy dhe me tha…
“duke te pare vetem per pak syt…do arrija ta kuptoja se sa e merzitur ishe…dhe do ta lija me kaq tha…do thoja me vehte…uroj qe kesaj vajze merzia dhe lotet ti zhduken shpejt....mirpo nuk doja ta lija me kaq…doja te te liroja mendimet qe te lodhin ata sy te bukur …nuk do te te pyesja cfare ke,pse je merzitur,por vetem te te bindja se nuk ka asnje arsye ne bote qe te te lendoj shpirtin kaq shume…perderisa zoti jeton dhe egziston Brenda nesh”…ai eshte perhere me ne…vetem se ndonjehere ne ve ne prova te veshtira…per te na bere te fort…e ti kuptojme vlerat e atyre gjerave qe fal kesaj dhembje qe na shkaktuan…I’ua mesuam vleren e madhe…rendesine e tyre…keshtu qe bija ime…mos qaj…vetem lutju zotit te te sjell gezim…e njerzit me te dashur te gezojne shendet…
Te te pyes dicka me tha?....kaq arsye te fort ke qe je merzitur?...mendohu pastaj me kthe pergjigje…
Une u mundova te mendohesha mirpo sado qe perpiqesha…nuk gjeja asye te fort…e asaj nuk mund ti thoja se ishte nje munges shpirti qe me bente te ndihesha keshtu…nje munges njeriu…qe ne pa mundesi per te perqafuar,folur,shtrenguar,mendoja vetem negativisht per te,e veten e lendoja ne pa pas…se ndihesha teper…teper e lenduar nga nje largim I pa pritur I nje shpirti…qe me la pa fjale e te heshtur gjate…e pas mendimeve qe me kishin mberthyer…u pergjigja…jo nuk kam shume arsye te fort…
-ti nuk ke arsye te fort bija ime…atehere perse syt e tu kane krijuar rrath te zinje e hije te lodhur rreth tyre?...
-nga gjumi keq…qesha une
-gjumi keq?....s’me binde…gjithsesi,nuk kerkoj te me japesh shpjegime per jeten dhe lotet e tu te dredhur…po nena te thot vetem dicka…
-kur te ndjesh se merzitesh…beje nje shetitje buze detit…beje nje vrap te mire…bli nje embelsire…kenaqe veten tende…dhe zbute inatin brenda teje…
-kur te kesh trurin e lodhur…kur mijra mendime te cmendin ate…beje nje dush me uje te ngrohte…kendo nje kenge sic te vjen…dhe duke qeshur thuaji mendimeve te kota te largohen nga ti…
-kur te mendosh se dashuron dike qe nuk te meriton…mos e beje bija ime…mos mendo negativisht….ai qe te meson ndjenjen dashurine…nuk mund ti duash dhe mendosh te keqen…vetem uroji te jete mire…mirqenia e tij/saj te jete ilaci yt…mos e mundo veten me mendime qe te vrasin ty…dhe ate se bashku me ty…lere inatin te shkoj…inati s’eshte per ty…
-kur te ndjesh mall per dike…merr duart e tua…bashkoji te dyja bashke…dhe lutu qe malli te shuhet…e afrimi mes zemrash te jete sa me prane…
-kur te inatosesh me dike…se nuk te kushtoi vemendjen e kohen e duhur…mos urre bija ime…urrejtja s’eshte per ty…ndoshta ai/ajo nuk te kushtuan kohe fizikisht…por shpirterisht me ty ishin…e ti e ke ndjere jam e sigurt…zoti keto I provon kurdo…ne mijra menyra…mjafton qe te jesh rizgjuar aty me arsye te shendosh…
-nese te ndodhe te ndihesh e trishtuar….mendo se sa njeherez vuajne ne bote nga mungesa e liris,urise,dashurise,…ti nuk duhet bija ime…je krijes e gjalle…une e shoh kur me degjon…ne c’do fjale qe te thash ti me shoqerove me lot…ke shpirt te but…e shpirt te urt…
Mos lejo qe mendimet e pa mirpritura te te mberthejne trurin tend…ti di ti largosh une e di…se ke nje besim e pasterti te thell…mbylli syt e harroji inatet…mendo vetem se sa e lumtur mund te jesh qe pulson ne zemrat e shume njerezve….oh,nuk ka dhurat me te bukur…se sa te kuptosh thell ate qe do te kuptosh…se ty nuk te mungon aftesia e miresia Brenda teje…ti per momentin je e inatosur..
-po jam e inatosur jam…se me vjen inat…oh me vjen inat…se nuk di me cfare te mendoj…
-“hahahahaha” bija ime…po grindesh me veten si femije I inatosur…e kjo nuk te bene mire…si thua dalim prej ketej e pijme nje kafe bashke?...
-sigurisht…me kenaqesi…
-me pare do ndezim disa qirinje si thua?...por kujdes…nuk do harrojme asnje degjove?...asnje?...dhe madje do urojme me te mirat…e zoti te mos lejoj pengesa ne rruget e tyre…
-po mire…
-tani qesh pak…buzeqesh ketu ne shtepine e zotit…dhe I thuaj inatit…zhduku nga rruga ime…mos te te shoh me syt….
E pas nje bisede te kendeshme…e ndjeva veten shume mire…e shijuam edhe nje kafe me zonjen e rene nga qielli per mua…sa njeri positiv…oh,sa I adhuroj njerezit e till…kaq shume positivitet rreth tyre sa ngjyrosin edhe oret e tua…
Dhe jam totalisht dakord me te…kur te jeni ne dilemma…ne mendime negative…ndqni keshillat e mesiperme…e jam e bindur qe do t’iu lehtesojme…zoti perhere eshte prane nesh…une e kam bindjen e plot per kete….mos I kaloni ditet tuaja ne merzitje…ne pa gjumesi…e ne lot te derdhur lum…qeshni…jetoni…mesoni nga me te rriturit…se sa e bukur dhe madheshtore eshte te qenit positivisht…te qenit krijes e gjalle njerezore…e me sy te pa lodhur…por me sy qe shkelqejne…me zemer te pa vrar…por me zemer qe jeton per te dhuruar jete…vetes dhe njerezve rreth jush…
Kuptohet,,,,eshte pak e veshtir…por mesoni se si te mbijetoni kur mendoni se nuk keni me arsye…ndoshta nuk jeni arsye per dike qe do donit te ishit….ama ka njerez shume rreth jush qe jetojne per te pare buzeqeshje ne syt dhe zemren tuaj…mesoni te falni…e te mos kerkoni shpjegim ne gjerat qe nuk ju perkasin…sepse njerzit nuk jane prone e juaja…zemrat e tyre edhe mundet qe te jene…pa I ushtruar presion….kushte…e shpjegim…por ti kuptoni se ndoshta jeni rrahje ne cdo second te tyre…e mundohuni te kuptoni drejt…pa inat…por me nje zemer te hapur…te te kuptuarit thell ate qe nuk te shprehet me fjale…por qe ti e ndjen kudo qe te jesh…e sado larg te jesh…e ndjen se diku ne gjykim ke bere nje gabim…e se kete gabim mund ta permirsosh vetem duke reflekuar qete…sepse s’ka asgje me te bukur se sa te jesh njeri I drejt…I mire…dhe I paster Brenda teje!!!...
-
Identifikohuni:
forum.lirenti.com
Përgjigju duke cituar mesazhin
, bukur, pergezime 
e ketu nuk hyjne librat qe lexoj....
Mesazhi origjinal i postuar nga Erinaa
....me le pa fjale hahahahha si edhe vete tema!!!!...Flm
