Ate dite qyteti dukej si i vdekur...me ata pak njerz qe leviznin aty neper qytet..dhe une qe kisha ngrir si statuj ne dritaren e dhomes sime...pastaj si ata femijet e lumtur..fillova te shkruaj mbi xham...i shkruaja dhe i fshihja prap...ne ato mendime..hedh syte nga xhami dhe shoh veten time...nje trishtim i thell...mendoja..cfare bera gabim qe si te gjithe dhe une te isha e lumtur..?..pse duhet te jem keshtu gjithmone si lule e vyshkur...?..pastaj fillova te qesh serisht..zoti eshte treguar shume bujar me ty moj vajze..te dha shkolle..bukuri..nje familje qe te gjithe e enderrojne..dhe ti ngele vec duke u ankuar...pastaj ai cel i cili me acaron .po binte pa pushim ishte mami..bo mendova dhe nje dite te djele qe kam pushim nuk te lene rehat ...Era degjo mamin...kur te dalesh eja ketu tek puna ime...se kam mbajtur je xhup pellush si ata qe te pelqejne...fliste...dhe fliste...dhe fliste...pa pushim..nuk vendoste presje asnjehere ne fjali te pa funda...hahha.me cel ne dore...kthej dhe njeher syt nga dritarja...ishte ai...po kalonte aty perpara shtepise sime...me pershendeti dhe u mbeshtet tek muri perball pallatit tim...e pershendeta me dore...dhe rrinim duke e pare njeri tjetrin ne sy..ashtu per se largu..mami vetem me fliste..Era aty je?...ej me degjon..?...une aty isha...por...isha tek ai...e mbylla tel nuk e kuptova fare mamin..e rendesishme eshte qe folem pavarsisht se sa u morem vesh hahahah..dhe ai me thote...si je?....po mire..po ti?...mire...me shihte vazhdimisht ne sy..ashtu i mbeshtetur ndihesh shume keq..mundohesh te ulja shikimin por e pa mundur..serisht syt si shigjete tek ai doja te largohesh nga ajo qe ndjeja..doja ta shmangia dhe i thash me gjysem zeri..po iki dhe mbylla dritaren menjehere pastaj ashtu fshehur pas predes e shihja..ai ishte aty dhe vazhdoi te rrinte aty..shume gjate dhe une qe vazhdova te rrija..aty mbas tritare..shume gjate ai duke me pritur te dilja une dhe une duke pare fytyren e tij te bukur te dy ishim ne kerkim te njeri-tjetrit..edhe pse ishim me afer se kurr....