Sepse je ti....
Ne nje mbremje te qete,aty ku qetesie vriste ndal mes mendimesh te turbullta qetesie,po dal me mire mendova,shiu binte pa fund,dhe mundesia e vetme ishte te dilje me makine,nuk kishte rendesi me cfare do dilja,vetem se kisha nevoj per tu larguar nga qetesia qe me vriste me zhurmen e heshtjes,eci dhe shiu binte pa u ndalur,parkova diku buze detit, ,me fytyren mbeshtetem ne timon dhe veshtroja ate pamje te trazuar mes detit dhe shiut,e nderkohe degjoja nje kenge qe me shume se sa qielli qaja une,ne nje bote kaq te madhe ndonjehere ndihemi kaq te pa mbrojtur jemi kaq te vegjel,here here qeshja me vete ashtu mes lotes,si ata femijet e vegjel qe prinderit sajojne perralla per te pushuar lotet e tyre,e ata edhe qeshin dhe lotet ju bien nga syt,edhe une si ata,me kujtoheshin fjalet e tij,dhe me ngjasonte sikur nga ajo nate e erret me shi,behej nje dite e bukur me diell,imazhe perpara syve te mi,ashtu si te turbullta,ne mendimesh te tilla,degjoj nje trokitje ne xhamin e makines,kthehem si e trembur,shoh mikeshen time,o zot mendova ku duhet te shkoj te qetesohem,po nga me pa dreqin po bie dhe shi,nejse,Era,pash makinen tende dhe e dija qe ishe ti,kalova rastesisht dhe thash te ndaloja te shihja njehere,po cfare bene ketu vetem o njeri,nuk ke frik,ajo fliste me mbyste me pyetje,dhe une as qe kisha nerva ti ktheja pergjigje,po pse je bere keshtu tha,hiiiiii ti po qan?..me cmendi ,nga dreqin me pa mendoja,kam nje ide tha,largoji keto kenge te shemtuara tha,e flaku CD nga makina,mossssssssss bertita,stop me tha,boll se na cmende,ndize makinen tha dhe ec para meje,dhe mos mendo se do ikesh tha,se do te ndjek pas,shkojme drejt dhe tek shtepia jote tha,ashtu mes nervash ecja,dhe godisja timonin,do ta mbys mendova,nuk me lane njehere te qete,ndaluam tek shtepia ime,urgjent beje nje dush me tha,hiqe kete pamjen e vdekur,me futi me zor ne dush,o zot sa e cmendur mendoja,pasi dola filloi te me rregullonte floket,mi bera kaq bukur sa kisha kohe pa i pare ashtu,se gjithmone i mbaj mbledhur,me kthehu permbys gjithe dollapin gjeti nje fustan te bardhe te ngusht qe nuk e dija as qe e kisha aty,pastaj filloi te me grimoj,une nuk di fare te beje tualet mendoja,e shumta qe mund te beja ishte te lyeja buzet,dhe nje 5 vjecare e bene me mire,ajo me bera kaq bukur sa nuk po njihja me veten time,ec me tha shihu ne pasqyre,o zot tha kujt i ke dhene bukuri nje njeriu qe nuk e merr as mundimin me te vogel ta shfrytezoj,vesha dhe pellushin e bardhe dhe rrija si manikine perpara pasqyres,ajo ngjyra e bardhe edhe pse nuk qeshja me jepte nje pamje te embel,pas kaq kohesh ne jeten time,shihja se shkelqeja,sa dhe mikesha ime me bente foto te pa numerta,me mori prej dore dhe ecnim me shpejtesi duke qeshur,dhe pas kthej koken shoh fytyren e nenes me lot gezimi,ndihej e lumtur nga ndryshimi im,ecja dhe floket valezonin mbi shpatulla,ndihesha kaq mire,me nje gezim te pa pershkruar,darkuam jasht me shoqen time,kaluam shume bukur aty njerezit me shihnin dhe me vinin shume ne siklet shikimet e tyre here qeshja nen buze,dhe mendoja pse duhet te jete dikush te me zgjoj nga gjumi,pse nuk permendem vet,se jeta eshte kaq e bukur po ta mendosh,nga ato momente trishtimi,u kthyen ne nje harmoni te vertet,e doja veten ashtu,por e dija qe nuk do zgjaste shume,keshtu jam une,por tek une reflektone dhe dashuria e tij,me rrezatonte nje drite ne syt e mi,sepse ne momente lumturie,kujtoj vec gjera te bukura,dhe fjalet e tij nuk mu larguan per asnje moment,aq sa dhe qeshja hera heres me vete, ,aq lumturi ndjej ne ate moment,harrova se cfare isha duke bere nje ore me pare,dhe kjo fal dashurise se tij,qe me ndryshon dhe tjeterson,here me jep jete..e here ma merr ate .
-
Identifikohuni:
forum.lirenti.com
Pėrgjigju duke cituar mesazhin
Mesazhi origjinal i postuar nga Arjol
