Ka kohe qe nuk lexoj ndonje liber te Kadare!
Ka kohe qe nuk lexoj ndonje liber te Kadare!
Libri i fundit qe kam lexuar....ishte i bukur vertet!...Nate me Hene....
Vertitej rreth thashethemeve qe ne vendin tone zene vendin e pare!...njerzit asnjehere nuk shohin jeten e tyre,por gjithmone shohin jeten e te tjereve....
ketu rrefet historia e nje vajze...qe nje mbremje...ne nje nate me hene...i rrefen dashurine nje mashkulli...gje qe ky i fundit e beri terkuz....ehh,nje mori e thelle ngjarjesh....liber interesant!....ku ne baze te saj,vjen mentaliteti yne...i njerzeve te popullit tone!....
Kapardisja ėshtė njė cilėsi e pėrgjithshme njerėzore. Atė e gjen kudo nė botė, por te ballkanasit veēanėrisht. E veēanėrisht te shqiptarėt. Kronika e gjatė e gadishullit tonė nuk mund tė kuptohet pa tė...
Koha e kapardisjes sė madhe u erdhi shqiptarėve, ose mė mirė klasės politike tė tyre, atėherė kur ajo pritej mė pak: pas rėnies sė regjimit komunist. Mund tė thuhet pa frikė se pėr dhjetė vjet njerėzit e politikės shqiptare u mburrėn e u ngrefosėn mė shumė se gjithė paraardhėsit e tyre, gjatė dhjetė shekujve.
Ishte njė trishtim i madh tė vėreje se si njė pjesė e kėtyre politikanėve harruan krejtėsisht se ēfarė u besoi historia: nxjerrja nga mjerimi e nga tronditja psikike e njė populli qė kishte vuajtur aq shumė e qė kishte nevojė mė nė fund pėr jetė, pėr shėndoshje trupore e shpirtėrore, me fjalė tė tjera pėr normalitet.
Tė pajisur jo vetėm me njė mendje tė varfėr, por edhe me karakter tė dobėt (shpesh pasojė e logjikshme e sė parės), pa kurrfarė ngrehe morale, kėta njerėz tė rėndomtė nuk e pėrballuan e as mund ta pėrballonin misionin qė iu vuri koha. Nė vend tė ulnin kokėn pėrpara dramės sė popullit tė tyre, tė ulnin kokėn jo pėr pėrvujtni morale, por pėr tė kuptuar mė mirė pėrse janė nė krye tė vendit kėto natyra tė varfra qė u dehėn nga shija e pushtetit, nga veturat, rojet, pritjet e kamerat e televizionit. Kjo do tė shoqėrohej natyrisht, ashtu siē u shoqėrua, nga njė mllef i verbėr ndaj kundėrshtarėve politikė, nga njė korrupsion i pafund, dhe nga njė shpėrfillje e plotė ndaj interesave dhe tragjedisė sė vendit.
Me gjithė kėtė sjellje tė papėrgjegjshme, kapardisja kishte pėrherė pjesėn e saj. Stili i jetės sė njė pjese tė politikanėve shqiptarė ishte i papranueshėm pėr ēdo kohė e ēdo shoqėri. Pozat e tyre, dėshira pėr tu bėrė stare, hidhėsia prej mistreci, rrezatimi i urrejtjes e gjer tek e folura sensacionale, kinse me metafora (e atyre qė aq keq e flasin gjuhėn shqipe, sa sdinė pėrdorimin e njėjėsit e shumėsit dhe njė frazė qė e fillojnė me ju e mbarojnė me ti) ...
Realitet
Tė huaj jemi ne prej kohėsh
C’ish pėr t’u thėnė ėshtė thėnė,
Si gurėt qė zėnė vend nė tokė,
Nė jetė vend ne kemi zėnė.
Drejt njėri-tjetrit kemi mbyllur
Tė gjitha rrugėt edhe shtigjet,
Si dy qytete mesjetare
Me mure, heshta dhe me pirgje.
Por natėn, kur i lodhur truri
Portat i mbyll me qetėsi,
Ti gjen njė shteg dhe futesh brenda,
Njė shteg qė vetėm ti e di...