Merre gjakun tend....

[inushja]

ema pergezime akoma per fjalet e zgjedhura dhe per mendimet teper smart nga ana jote.une mendoj se pas kesaj historie fshihen karaktere njerezish te pavlere dhe te pa pajisur me ndjenja njerezore.sipas meje femra protagoniste e kesaj historie dhe e shume historive te tjera per fat te keq nuk ndryshojne,por ato mbeten gjithmone te perulura dhe te shtypura nga kemba e mashkullit te tyre sepse jane vete ato qe e kane lejuar kete gje dhe ta siguroj qe do vazhdojne ta lejojne akoma.

Aurora asnje femer nuk mund te hakmerret dot kunder nje mashkulli perderisa ai e ka ate ne krevat dhe perdor cdo here trupin e saj per te kenaqur epshet e tij dhe me pas per te kthyer kurrizin,pasi ai u ngjit ne qiellin e shtate dhe femren e tij e trajtoi si nje prostitute.Keto femra do te mbeten gjithmone keshtu dhe nuk do aarijne ta gjejne dot forcen per te ecur perpara per sa kohe do lejojne te tilla gjera.

nje mendim kisha...histori te tilla ka plot...me mijra e mijra...e rendesishme eshte qe fundi i saj te percjelli nje mesazh te fuqishem dhe tju japi forcen e duhur te jitha atyre femrave qe jane pre e te sjellurit ne menyre shtazarake te partnereve te tyre.
dhe se fundmi...ne nje menyre apo ne nje tjeter nje person pozitiv triumfon gjithmone pasi e ka zemren e madhe,por ne cifte te tilla zoti jep gjithmone dicka qe nuk shkon...nje mallkim a nje ku ta di une...por eshte femra ajo qe duhet ti japi mashkullit ate cfare kerkon dhe ne te njejten kohe te marre ate qe ajo do.keto jane rregulla qe vendosen qysh ne fillim te nje maredhenieje.cdo njeri eshte zot i vetes dhe askush nuk ka te drejte te transformoje jeten tende sipas rregullave te tij...aq me teper qe ligji i mbron femrat e dhunuara,sic e theksoi dhe ema me siper.ky eshte mendimi im per historine tende ne pergjithesi,por lerme te te them qe nuk besoj ndershmerisht te jete vec frut i imagjinates. respekte Auror per menyren e te shkruarit...

[Auroraa]

Vazhdimi pjeses....

Sapo hapte syt I pelqente te shihte nga dritarja e dhomes se saj..qyteti ne mengjes ishte teper aktiv I gjalle…zhurma,levizjet,hapat e njerzeve te terheqin si magnet…dhe syt instiktivisht levizin bashke me hapat e tyre…dhe ajo si e perhumbur ndjek c’do centimeter si te ishte duke pare dicka per te cilen nuk duhet humbur asnje pjese…dicka qe ne vetvete nuk ka asgje terheqese…por e bene dhe madje I shihte me perqendrimin me te madhe…
Pastaj shkon drejt kuzhines dhe pergatit kafen e mengjesit…e me pas e vendos mbi tavoline ne ballkon dhe fillon merret me te tjera gjera…pas pak momentesh kthehet aty dhe Hedh shpesh syt nga tavolina tek e cila prêt nje kafe qe duket se eshte ftohur plotesisht…dhe ajo nderkohe e pyet veten…a ka shije dicka e hidhur dhe e ftohte?...e per ta vertetuar e provon…e ndjen shijen e kafes ne buze…dhe fytyra i krijon nje pamje te cuditshme….ndjeu hidherim…dhe dicka te ftohte…dhe perseri e pi..me nje deshire te cmendur deri ne piken e fundit….mirpo asaj nuk i bene pershtypje…kafja pa sheqer…perkundrazi…e shijon tmerresisht
Nese do ta pinte…dikush tjeter…nena e saj psh…do leshonte nje ze te larte….cfare e ke kete helm qe pi moj vajze?...dhe aty Brenda do ti verviste 4 luge sheqer dhe do t’ia zgjaste filxhanin me inat…kete pi…jo ate!….dhe ajo do te qeshte me te madhe do ta perqafonte fort dhe do ti thonte…pse te dua kaq shume?.…ma thuaj pse?...
E serisht e humbet fillin e mendimeve ne horizont ulet dhe sheh serisht pamjet e qytetit nga ballkoni saj…derisa dikush i thyen qetesine e trurit …me nje pershendetje nga trotuari zakonshem I shtepise…
-o goce!....o njeriu habitur?...bertiste shoqja e saj posht ballkonit
Ajo qeshi me te madhe,dhe vazhdonte qeshte me batutat e saj prej se largu…dhe ia kthen nje pergjigje te shpejt…
- ej…ckemi?...sa mire qe te pash,sa mire qe u shfaqe ne horizont
-a po vjen te pijme nje kafe?...pyet ajo
-eja e pijme ketu ne ballkonin e shtepise sime,si thua?.... sepse sikur po pertoj te dal…
-ok,me prit se erdha!...
Ajo vjen dhe perqafohen te dyja…Pas nje bisede te zakonshme,fillojne te bejne shaka sic vetem ato din…qeshnin dhe shijonin pamjet ne ballkonin e tyre….e pas nje heshtje te gjate….mikesha e saj thyen qetesine me nje pyetje…
-Te te pyes dicka?...
-po…pa tjeter!
-cfare do te beje ti nese do te ndodheshe perball nje vendimi te veshtir?
Ajo e pa nje moment e heshtur…dhe syt e saj rane mendueshem pertok,pastaj u kthye nga ajo dhe I thote:
-vendimi te veshtir?...po varet se cfare rendesie mbart ne vetvete I tha…
-te lutem mos I detajo temat,sepse ti e dashur ke manin ti gjesh rrenjet problemit…me thuaj vetem cfare do te beje ti?
Ajo qesh me te madhe me komentin e saj,e perqafon…dhe I thot
-nuk mendon se c’do problem e ka nje rrenje?...
-e ka,por une nuk dua rrenjet e tij,dua zgjidhje,ok?
Ajo mori frym thelle,dhe ktheu fytyren e lodhur nga shoqja,por e kishte te pa mundur ti kthente nje pergjigje…vetem rrinte dhe e veshtronte ne heshtje…
-he pra te lutem,me thuaj dicka…lutej ajo….dhe priste me pa durim
-sinqerisht nuk po di cfare te te them…por ndoshta do ti vezhgoja situatat me imtesi…dhe do veproja…ose per te qene e sinqert ndoshta nuk jam personi I duhur per te te keshilluar….te pakten ne kete drejtim!
-oh,e dashur!...si ka mundesi?...ne madje ne grupin tone shoqeror te quanim dhe te quajme psikologe,te kujtohet?...sepse I jepje zgjidhje problemeve tona ne menyre te perkryer…po tani ku shkoi ajo urtesia e mendjes tende?...
-zemer,I leme sterhollimet,sepse mbase kam patur urtesine e duhur te jap zgjidhje tek problemet e gjithkujt…pervec se te miave ,por gjithsesi me thuaj pse me pyete,cfare veshtirsie ke?...
-oh,mua me pelqen dikush! …tha ajo me ne fund…
-dhe ku eshte ketu problemi motra?...buzeqeshi ajo
-oh,ti se kupton…jo nuk e kupton!…pergjigjet ajo e acaruar
-nuk kuptoj cfare?...nese ti nuk ma shpjegon une s’kam per te te kuptuar…
-ti nuk ke per te me kuptuar ndonjehere …sepse ti je e kompletuar…je e plotesuar ne c’do drejtim…ke nje pune qe e adhuron…ke nje shtepi qe te cmend nga pastertia dhe bardhesia…ke nje njeri qe te do cmendurisht….dhe ti vetem ankohesh I tha…vetem qahesh,nuk te pelqen asgje…do te doje me shume nje kasolle me ferra…sesa te ishe ketu ku je!...e thash me ne fund…bertiti ajo e acaruar….oh e thash…se me cmende!....
Vajza mbeti e habitur…mbeti pa fjale…dhe lotet e saj pershkruan fytyren…ngriu sikur ta kishin balcamosur…dhe e veshtronte shoqen e saj thell ne sy…duke u munduar te nxirrte nje fjale prej gojes…por ajo ngriu…ajo heshti gjate…
-te lutem,te lutem me fal…une nuk doja te te merzisja…me fal vertet…une jam pak e merzitur kjo eshte…reagon shoqja
Ajo merr serisht frym thelle dhe merr ne duar…duart e saj..dhe butesisht I flet
-Degjo!...duhet te kesh parasysh mikja ime…se asnjehere gjerat nuk jane sic duken…dhe ne asnje moment nuk duhet te gjykosh apo te enderrosh jeten e tjetrit…sepse ai ndoshta I ka problemet me te thella se ty….me te veshtira se ty….e ajo bardhesi parajse qe sheh ti…nuk eshte gjithcka qe nje femer enderron….ose mund te jete mbase….por kur shpirti I saj eshte I vrar…ajo bardhesi I duket si pjesa e brendshme e nje arkivoli…
Aty nuk ka oksigjen…aty nuk ka jete…aty ka vetem nje vend te izoluar…dhe vend sa per ty…sa per te te mberthyer ty…e ne pamje te pare duket si shtrat I bute…por vetem duket…pasi thelle eshte nje grop qe te prêt….
E ajo kasollja qe me premende….bere mire…sepse e adhuroj buken e ngrohte me pak gjalp ta shijoja njehere aty…ne brendin e asaj kasolleje…mbase eshte prej balte…por e gdhendur me duart e tua…e lyer me dashuri…e brenda ka ndoshta pak hapsir…por aq te duhet ty per te marr frym…e permend shpesh kete ceshtjen e frymes…por ja qe u dashka shume…jo ne sasi…por ne menyren se si shpirti yt e kerkon!
Dhe personi qe permende eshte I mire vertet….nuk I mungon deshira per te shprehur dashurine…mundimet e tij per te dhuruar buzeqeshje…blen dhurata te shtrenjta.…bene gjithcka vetem qe e dashura e tij te ndihet mire…dhuron fustane te ndryshem… …dhomen e zbukuron me detajet me te imta…qe te qeshesh ti kupton?....vetem se ai nuk e kupton..se qelqi po u thye nuk ngjitet me…kete e ka te veshtire ta pranoj…por gjithsesi…vazhdon perpjekjet…vetem se ty…gjithcka te duket si dicka e programuar ne koken e tij…por e pa jete…
Kur ti hap deren ai fluturon ne krahet e tu…te merr ne ajer…e nuk I mungojne fjalet per te te thene se sa I mungonte aroma jote..se sa I mungoje ti…te puth gjithandej…e me pas te shtrengon fort….por ti c’bene?...ti rri si statuj…ai pastaj vetem flet…dhe bene sikur nuk e ve re ngurtesine tende…vetem e vetem per te mos te te merzitur ty ose I mjafton prania jote…qofte edhe keshtu si kukull plastike….megjithse ai e di…se ngurtesine ai e mbolli vete tek ti…e mbolli me rrenje…si nje lis I vjeter…ndoshta vetem vdekja ia shkul rrenjet…
Dhe nje dite kur ti ta pyesesh per kureshtje…I dashur!...kush eshte ngjyra ime e preferuar?...ai te qesh me te madhe dhe te thote…
-e dashur sa e lezetshme qe je…ti do te me vesh ne prov nese I ve re detajet tek ty apo jo?....por mund te te bind e dashur…sepse ve re c’do grimc tek ty…dhe e them me plot bindjen se ngjyra jote e preferuar eshte blu!…dhe ai e sheh thell ne sy…me nje ironi te theksuar…
E ti cfare bene ne ato momente?...mendohesh gjate sepse mendon se ai flet pa nenkuptime…mendon se ai I thote vertet gjerat sic jane…por jo ai ka gjithmone dicka te dyte ne koke…dhe kthen c’do pergjigje per te te acaruar ty…ose per te vene ne loj dijet e tua..….
Por serisht ti me ate naivitetin tend vazhdon vret mendjen se ne cfare momenti te jetes suaj se bashku,ke veshur dicka blu?....se ne cilen pjese te garderobes tende ndodhet ngjyra blu?...sepse ti je koshiente se nuk e ke askund ate ngjyre….askund…askund…pervec te bardhes….eshte nje ngjyre pa te cilen ti nuk del kurr nga shtepia…e adhuron deri ne cmenduri..dhe ai thote…blu!....oh,
Dhe ti per te mos ndezur zhurmen buzeqesh…e I thua…je gjeni I dashur e gjete….dhe me pas e pyet serisht…vazhdon me naivitetin tend!...
-Po ushqimi Im I preferuar kush eshte?....
Ai qesh nen buze,te perqafon dhe te thote…zemer kam shume pune per te bere loj fjalesh me ty,me beso…
-Por e dashur?…ti vertet dyshon se nuk I di gjerat qe te pelqejne ty?...
-po,por thjesht per ta ditur,per kuriozitet…ia kthen ti…
-ok,ty te pelqen shume mishi,te pelqejne akulloret….e gjeta?....dhe ai vazhdon e te sheh me trishtim kete here…dhe merr frym thelle….pastaj te hedhe dhe nje veshtrim ku ata sy thone…e mjera ti sa keq me vjen…sa naïve je!...
Ti serisht mendohesh gjate…dhe vret mendjen serisht per te dyten here,Brenda 10 minutash…se ne cfare momenti ne jeten tuaj se bashku…ke ngren akullore?...dhe pas saj mishin?....vret trurin se kur ka ndodhur kjo…kur ti mishin e ha shume rrall per te mos thene kurr…sepse je si te thuash vegjetariane…dhe pervec mishit te peshkut nuk pelqen asnje…
E per ta mbyllur 10 minutshin mire…te pakten keshtu mendon…thua se e ka nga lodhja…dhe I thua…I dashur…po keshtu ne pergjithsi…cfare beje une…ose cfare me pelqen me shume te beje?....nese ke patur kohe ta vesh re kuptohet?...ironizon ti…
Ai te sheh thelle ne sy…leshon nje oh te gjate…merr frym dhe te thote:…
-Oh,gjithcka e dashur…psh te pastrosh shtepine e adhuron te hapesh dritaret,dyert,te zhdukesh predet…te pelqen ajri dhe oksigjeni qe fryn jasht shtepise ankohesh se shpesh Brenda shtepise sone te mungon ajri,dhe versulesh si e etur te hapesh gjithcka vetem te marresh frym thua se ketu Brenda nuk ka oksigjen?…kur une te lutem ti mbyllesh sepse eshte fresket,ti as qe do te dish,te pelqen te luash me eren,edhe nese une do te vdisja nga I ftohti ti nuk I mbyll gjithsesi me thua si e mekur,te lutem mund ta le dhe pak hapur,me zihet fryma,kam nevoj per ajer!...
…te pelqen te gatuash duke kenduar dhe kur une te nderpres ti vazhdon kendon e pas disa thirrjesh ti me ne fund reagon…kthehesh dhe rri me sheh si e humbur…e une per te anashkaluar hutimin tend…pyes se cfare po gatuan?...e ti as qe e ke iden se cfare po gatuan…kthen koken nga banaku dhe pergjigjesh duke pare perimet me radhe..
une te them shume mire,e ti me kthen shpinen dhe vazhdon kendon…Te dish e dashur se perpiqem edhe here te tjera te te flas…por ti nuk je aty ….degjoj vetem melodine tende te brisht,fjale qe buza nuk ti nxjerr kurr…vetem tingullin leshon…e fjalet I thua me mendje….
Kur tu luta nje dite…te me kendoje ndonje kenge…pasi e adhuroj zerin tend…ti me pe me inat…me the se te dhimbte fyti…dhe se nuk kendoje dot kur te detyrojne….por kur te kendohet ty….e une nuk kembngula…por kur ti po beje dush u mbeshteta pas deres…dhe te degjoja zerin tend…qeshja me vehte…dhe thoja sa bukur kendon gardalina ime…sa keq qe nuk kendon njehere per mua?!!!
Te pelqen te lexosh…te merresh me gjithcka…me gjithcka vetem te mos rrish me mua!...ke perhere shume pune…je perhere shume e zene…je perhere shume e lodhur…dhe asnjehere nuk gjene kohe per mua…vetem ne rastet kur drekojme dhe darkojme…edhe aty ke bezdi te flasesh… dhe une e respektoj bezdin tende….kur kujtohesh me hedh ndonje sy dhe kur me sheh harron te vendosesh lugen ne goj,e di une te largoj oreksin….ah se harrova,kur mbarojme,me pyet nese me pelqeu gatimi yt….dhe une te puth duart dhe te them se me kenaqe…ti I largon duart menjehere ne menyre te shpejt…sikur te kafshoj dhe jo te puth….e ti e dashur ndoshta se ve re menyren se si e bene…por une po…
Do me?...oh,sa kam per te te thene e dashur!...me qe kishe nje kuriozitet te cmendur,dhe une nuk ta prisha…vetem uroj te jesh e duruar te me degjosh!....sepse do pushoj kur te dua une….dhe kjo kur te me thuash ti…e ti do rrish aty perball meje…do me degjosh!...
Te pelqen te shohesh tv ne anen tjeter te sallonit…dhe jo atje ku ulem une…te lexosh kur jam une ne shtepi une vij te shmalem me ty…e ti ke nje deshire te etur per te lexuar…te degjosh muzik me kufje…e une me ty te komunikoj me shenja…per te te bere me dije se erdha e jam ne shtepi….por ti vazhdon degjon muzik…dhe e humbet kohen,je ne tjeter planet…vetem kur behet ndonje zhurm e ndjeshme jasht…reagon ti…kthehesh ne realitet si e hutuar…sikur te ishe brenda nje nje kub pa ajer…dhe kur largohet kubi ti merr frym rend…e kerkon oksigjenin tmerresisht…e une vetem te shoh…dhe ndihem keq..sepse pas gjitha asaj qe bene…hedh syt nga une dhe me sheh me frik dhe urrejtje…dhe vrapon tek tavolina per te pergatitur dreken…
Gjithcka e dashur e ve re tek tij…gjithcka…vetem se kur te “rrembeva” per te dyten here…je me e vdekur se heren e pare…nese dikur te kisha izoluar nga gjithe bota te kisha vetem une…kete here pe gjithe boten……une te dukem dicka e frikshme…
Une nuk jam njeri qe te kujtoj cfare bere dhe cfare kam bere per ty…nuk do ta beja kurr…vetem dua te te kujtoj…se ti je prona ime…krijesa ime…te rrita une ty…une!..degjove?...une!.…je syt e mi…je dielli dhe shtepia ime...dhe prej ketej vetem e vdekur do te dalesh
Dreqin?...kaq te veshtire e ke te pershtatesh?...kaq te veshtire e ke te me duash?...
kthimi yt e dashur…me solli jete…mjafton te hyje ne shtepi dhe te ndjej eren e qenies tende…une marr jete…une nuk e besoj se ti je ketu…une ia dola…ia dola…te ktheva serisht…te kam ketu…dhe te besohet ty…se gjithe punet e mia..do ti beje ketu ne shtepi…mjafton te jem me ty…te ndjej hapat e tu…kengen tende…edhe pse ne ato fjale…s’ka asgje qe me perket mua…por zerin tend e dua shume e dashur….frymen tende e dua shume…
E kerkova aromen tende tek shume femra…jam treguar I pa bese e di…me fal….me fal vertet….por jam I qete gjithsesi sepse ty nuk te bene pershtypje kjo…edhe nese do te me shihje me 100 femra…por une e dashur u mundova shume…kerkova dhe pasi largohesha nga ato…qaja se nuk te gjeja ty…po po kam qare e dashur se me mungoje ti…era jote…qe nuk di se si zoti e beri te mundur te jesh ndryshe nga te tjerat…qe te jesh vetem ti…qe ta dua kaq shume gjakun tend…mund te kthehesha ne vampir e di?... te gelltisja gjakun e trupit tend!….nuk ke pse me sheh ashtu e dashur….nuk ke arsye te trembesh engjelli im,….per ty vampir dukem gjithsesi…por le te hidhemi atje ku e lam

Dhe nuk te pelqen ngjyra blu…por e bardhe….nuk te pelqen mishi por peshku….dhe ke shpirt te mire…shume te mire…por vetem se jo me mua…dhe nje zot e merr vesh ne cfare planeti bene pjese…



Vazhdon....

[labja]

Aurora....jam ne pritje te historis se radhes un
kur te mbaroj , do e them pershtypjen qe po me le .
ama nese pranon nje kritik te vockel....duke qen se kto qe po poston nuk jan faqe libri....mendoj se duhet te ket me shum ngjarje , dhe me pak pershkrime apo tejzgjatje...
sepse te besh qe te mberthehen njerez pas nje historie te postuar virtualisht....nuk eshte e lehte...
Gjjithsesi...komplimenta per menyren se si shkruan...per imagjinaten...ke talent o dreq

[Auroraa]

Vazhdimi pjeses....

E ve re c’do detaj tek ti e dashur…c’do grimc tenden…vetem se te dua shume dhe adhuroj te zgjohem me ty…te shoh se sa bukur fle…derisa ti hap syt…dhe ngrihesh e terrorizuar…sikur perball teje te kesh makthin me te keq…
I kuptoj e dashur…te gjitha I kuptoj…por te dua shume…dhe mendoj e kam menduar se me kalimin e kohes…do ta gdhend shpirtin tend te bukur…do ta zbus inatin tek ty…te ta zbukuroj sic ke pamjen…e te te ngre nje keshtjell vetem per ty…per ne te dy….dhe e di…e di se faji I gjithe frikes tende jam une…por gjithcka kam bere…e kam bere nga dashuria…
E kuptoj e dashur…gjithcka ndodhe me ty…sepse shpirtin tend e lexoj ne syrin tend…dhe per kete kam luftuar gjate…te jem me ty…te beje gjithcka qe ti te qeshesh…por vetem kur je e dehur qesh…prandaj te detyroj edhe te pish….per te te pare se si qesh I adhuroj dhembet e tu te bardhe dhe kur qesh ashtu me ze si femije… per kete detyrohem te behem I keq me ty sepse me merr malli shume te te shoh se sa bukur qesh…me beso…
Me kujtohet dita kur u martuam!...oh sa dite e bukur!...e kujtoj me nostalgji e dashur e nuk di a e kujton ndonjehere ti?...por qe jam I bindur se jo,gjithsesi…me kujtohet dita kur te pash ty nuse….oh sa e bukur ishe,nusja me e bukur qe kisha pare ndonjehere me e bukura ne bote…une hyra e ti me prisje e qeshur…shkelqente gjithcka rreth teje,mbi ballin e bukur kishe nje kuror…oh,si mu duke…si nje princesh qe zoti e solli per mua…mbi fytyre mbaje vellon qe te mbulonte vetem syt…e une buzet e celura I adhurova tmerresisht…e pas asaj buzeqeshje nxore ne pah pak dhembet…e une s’kisha pare buze dhe dhembe me te bukur….
Une vija drejt meje…dhe une mezi prisja te te zbuloja syt e bukur…te te puthja dore dhe buze…te shihja fustanin sa bukur tregonte trupin tend…une vija drejt teje dhe harrova se duhet te pershendetesha me familjaret me pare….por ecja per tek ti…me kujtohet kur tu afrova dhe ndjeva butesine e duarve te tua…aromen tende te embel…dhe prisja qe te uleshin te gjithe…te ulesha dhe une pas teje…te te zbuloja syt…te te shihja se si me shihje…a ndiheshe e lumtur si une?....a ishte edhe per ty kjo dita me e bukur?...e pasi ra qetesi…tu afrova dhe te pyeta nese mund te ta hiqja vellon….ti qeshe dhe me the po….
U ktheva nga ty…dhe me majen e gishtave preka butesisht vellon tende…por me shume se sa te zbuloja misterin tek ty…doja tmerresisht te te puthja buzet…por nuk e bera…pasi ti ule koken dhe me le hapsire vetem per vellon…te te zbuloja syt….
E me pas e ngre vellon tende lart…u dashurova me syt e tu te embel…qe me shihnin me turp dhe ndrojtje….i ule syt…por une te kerkova te me shihje…e te mos e ulje koken…pasi po cmendesha per te te puthur…por ti e ule koken serisht…e une tu afrova tek veshi….pasi e kuptova se me gjeste nuk po thyeja dot akullin tek ty…tu pergjerova te me lije te te puthja…ti qeshe ule koken dhe me the me gjysme zeri po….
E mora fytyren tende nder duar…dhe te putha…pa pyetur nese aty kishte njerez qe na shihnin vetem ne…te putha pa pyetur nese do mund te te perpija ne ato momente I ndjeja kaq shume buzet e tua te buta,si buze femije….ti ishe nusja ime….princesha ime e bukur…dhe vetem une kisha te drejt te isha princi jot…e me pas kur kerceva me ty…oh sa mire u ndjeva….te kisha ne duart e mia…ne krahet e mi….ndjeja dritherimat e trupit tend…I ndjeja kaq shume…rrahjet e zemres tende…frymarrjen tende…e te puthja ball e vetull…sepse vetem mbaje koken ulur…megjithse te kerkova disa here te me shihja ne sy….nuk me pe ….por kerceje per qejfin tend…luaje me fustanin…e une te terhiqja pas vetes per te te patur prane…e nuk di cfare levizjesh beje ti…qe me ikje nga duart si era luaje me vellon tende,e une adhuroja aromen qe lije pas…dehesha pas saj…oh e dashur…sa I dashuruar isha dhe jam me ty…ti se di…por nuk ke faj qe sot je keshtu…fajin e kam vetem une…qe nuk depertova pak ne shpirtin tend…se e di qe do me dhuroje boten…por asnjehere nuk eshte vone per tu permirsuar apo jo?....nuk eshte se sot nuk je e bukur,ty nuk te duhet vello per te te zbukuruar…vetem se e ke shpirtin cop e embla ime…e ke shpirtin plasur…e une nuk ia fal vetes kurr qe te gjuaja,ohhh si nuk me thyheshin duart kur te prekja me dor…por isha xheloz…tmerresisht shume!...nuk doja te te shihte njeri…nuk doja te me thonin se ishe me e mire nga une…nuk doja te te lavderonin para meje…ti ishe krijuar per mua e shtrenjt…por me beso…se xhelozia eshte e keqe e dashur!...nuk ke si te me kuptosh ne kete pjese,,,pasi ti nuk ia di kuptimin…se ke ndjer kurr…por une se di…doja te te shperfytyroja…mos te te shihte njeri…por edhe pse te nxija…ti ishe si dielli…serisht te shihnin…e une Brenda vdisja….oh e vogla ime me fal….

E pasi ai te perplas ne fytyre gjithe vrerin e mbledhur….perplas dhe deren fort…e ti cfare bene?...qan…qan…qan… por nuk ke forc te bertasesh…dhe lotet te kane ngrire pasi kur ai fliste ti c’beje? vetem lotoje dhe loti binte mbi buzet,mbi gushen,mbi kraharor,dhe krijuan nje litar te gjate ftohtesie dhe ngrice e ai I shihte keto,por vazhdonte fliste,sepse paska vene re detaje..per te cilat ti ja vure ne dukje qe ne fillim..iu lute te te linte te qete…ai se beri,iu lute te te largohej nga jeta jote,ai se beri,por te rrembeu ne mes te nates,ohhh,tani kerkonte dashuri?....
E pas gjithe atyre mendimeve,lodhjeve, shtrihesh e pa fuqishme pertok…dhe sheh diku ne tavanin e shtepise tende…se ndoshta pa pritur ai mur do te hapet e do te shohesh qiellin…te shpetosh nga ai kafaz qe po te merr frymen dhe jeten…por asgje nuk ndodhe…pas shume lotesh dhe vuajtjesh ne shpirt…e gjene veten ne gjume… derisa dy duar te zgjojne…dhe hap syt…je serisht aty…perball syve te tu…sheh te njetet sy…dhe ai qetesisht te ngre ne krah dhe te vendos mbi krevat te pastron fytyren sikur te ishe nje femije...te zhvesh dhe te vesh duke pare dhe puthur c’do cop mishi tek ty… pastaj te mbulon…te perkedhel floket…te puth ballin…dhe te thote fli shpirti im I vogel…mbylli syt…gjithcka do te behet mire…e kur ti mbyll syt…lutesh mes lotesh dhe te dridhurash te mos I hapesh kurr me,kafshon duart dhe gelltit kush di sa here kripen e loteve te tu….e mallkon veten…se per cfare te duhet jeta kur merzit te tjeret?...kur je krijuar per te bere njerezit te vuajne?….te gjithe te duan…vetem se ti nuk di cfare do ose e di cfare do,por ajo mbetet vetem ne endrrat e tua…endesh ne kerkim te vetvetes….
E pas disa minutash prej shpirtit te shkeputet nje faleminderit e zbehte…I thua faleminderit qe ve re c’do gje tek une…qe me kushton kohen tende…ditet e tua…e me fal qe nuk mundem te shperblej me te njejten monedh….e di pse?...sepse nuk te ndjej me vjen keq…une jam nje cop mishi…qe ti e rrite…ti e bere femer…vetem se e rrite sic doje ti…pa e pyetur ndonjehere ajo cfare do te donte….nuk njohu me ty dashuri…por dhuroi perkushtim…respect…dhe nenshtrim te perjetshem….cfare do me?...shpirtin?...merre ja ku e ke...por per nje arsye apo tjetren…dashurine time s’do ta kesh kurr….e di qe jam e hidhur…por me helmove ti…sepse e kerkoje me dhune…dhe dashuria me dhune nuk mund te falet….me gjuaj ja ku me ke….e nese do vdes nje dite…kjo do jete arsyeja…te mbetem ne duart e tua sepse fiziku im tashme gjysem I vdekur nuk mban me…e pse?...sepse nuk me mesove te te doja….dhe ti ata qe nuk te duan…i trajton keshtu!...beje edhe me mua….madje do te te them serisht…faleminderit!....faleminderit qe me kurseve dhembjen dhe vuajtjen e viteve qe pasojne!....
E ti mikja ime me pyete… cfare do te beje ti nese do te ndodheshe perball nje vendimi te veshtir?....
-do I beja gjerat pak me te thjeshta….do lexoja syt e zemres…dhe nuk do e mendoja gjate….une te thash e adhuroj kasollen…nje fet buke me gjalp…ose dhe vaj ulliri…me shijon tmerresisht….por e di?...njeriu eshte thjesht nje krijes e gjore….e kur I vijne mend…nuk ia hane as qente….te pakten ti e dashur…mos lejo te te ikin mend…por mendohu gjate perpara se te veprosh…por asnjehere mos harro te mendosh per veten ne fillim…mendo per veten…sepse me vone do ta kuptosh se askujt nuk I intereson se si ndihesh ti….madje sa do vije e do rrallohet pyetja…mire je?....

[Auroraa]

Vazhdimi pjeses!...

Ai po kthehej ne shtepi…ishte teper I gezuar…mbante ne duar nje tuf te madhe me lule,…I ngjsite shkallet me shpejtesi…
Ajo ishte ulur ne ballkonin e madhe,shihte…pertej largesise…ne preher mbante nje pjate te madhe me rrush…dhe kur kujtohej se e kishte aty...vendoste ne buze ndonje kokerr..
Ai hap deren dhe e kerkon neper shtepi duke thirrur emrin e saj…e kerkonte ne gjitha dhomat …deri sa e e sheh te ulur ne ballon…
Ai I therret ajo trembet…aq sa pjaten qe mbante ne preher e sheh te rene pertok…
-zemer,me fal,te tremba?...e pyet ai
-jo,s’ka gje!...nuk me trembe,vetem se nuk te degjova kur erdhe…
-eja pra,eja me perqafo…nuk te ka marre malli per mua?...u bene 5 dite qe nuk shihemi,
Ajo I buzeqesh,dhe shkon drejt tij…e perqafon dhe mbeshtet koken ne kraharorin e tij…ai e shtrengon fort dhe e puth ne balle…oh,zemer sa me mori malli,e kam te pa mundur te jetoj pa eren tende…pershperiste ai…
-eja zemer,eja futemi Brenda…kam nje dhurat per ty…e di se do te te pelqej…
-dhurat?...per mua?...
-po zemer eja…
Ai e merr ne krah dhe I thot…mbylli syt…dhe ne duar I vendos tufen e madhe me lule…dhe Brenda saj ndodhej nje flet e madhe e bardhe ne te cilen ishte shkruajtur….”Te dua shume shpirti im”…
Ajo I merr dhe qesh,nuhaste eren e tyre si e cmendur…ishin trendafila te bardhe…oh sa shume I adhuronte ajo…sa shume e donte eren e tyre…iu kujtua se babai I saj I dhuronte shpesh kur ishte e vogel…dhe nuk di cfare ndjeu ne ato momente…
Iu versul ne krahet e tij dhe I tha…faleminderit,me pelqejne shume!...
-zemer nuk ka arsye te me falenderosh,jap dhe jeten te fitoj dashurine tende…me shume se sa faleminderit une do doja te me thoje edhe ti…ate qe une kam shkruajtur ne ate flete te bardhe…sepse une ndihem keq kur ti me afron,me perqafon sikur te isha miku yt dhe jo burri yt…jane gjera krejt te ndryshme e dashur…une dua te me duash se pari si mashkull pastaj si shok…por megjithate nuk dua te te merzis…me pelqen me shume kur te shoh keshtu!...
-me vjen keq qe me sheh me kete menyre,por perpiqem me beso…perpiqem shume te te shoh si mashkull…vetem se nuk di cfare me pengon te te shoh te till…ndoshta nuk I hedh dot pas krahve lehtesisht vuajtjet qe me ke bere…dhe me duhet kohe te bindem se ndoshta mund te kesh ndryshuar…
-e dashur,une nuk dua ta prishim qetesine me te cilen kemi ecur deri tani…nuk dua te grindemi…ja lem kohes gjithcka…mbase ajo do te te bindi se kam ndryshuar…dhe njeriu mund te ndryshoj e shtrenjte…e une per ty jam I afte te kaloj c’do penges qe me largon nga ty…por eja zemer,ulemi drekojme bashke…cfare ke gatuar me ato duar te arta sot?...se e di qe gatimet e tua,shoqerohen me kenge nga buzet e tua…prandaj dalin aq te mira…
Ajo fillon pergatit dreken…fillon zbukuron tavolinen me detajet me te imta…me nje buzeqeshje ne buze…I pelqente te zbukuonte gjithcka…donte qe c’do gje te dukej e bukur…pas pjatave te bollshme nuk mund te harronte pa vendosur nje shishe vere…e nje cd me kenge qe ajo I pelqente shume…nderkohe qe ai del nga dushi…sheh nje tavoline te mbushur plot…dhe hesh syt nga ajo…u mbeshtet ne mur dhe e shihte me dashuri…ajo buzeqeshte…rrinte si e ngrire…
-ja pse e dua shtepine me ty e dashur…gjithcka me behet kaq e bukur,nuk ngopem duke te te pare…e duke marr jete nga ty…e kujtoj kete shtepi 1 vit me pare…ajo tavoline nuk ishte kurr si tani…ishte gjithcka rremuj…ambjenti kuderbonte era alkol…duhan…dhe s’kishte ajer…isha vetem une ne mes te atij salloni te madhe…qe mallkoja veten qe te lash te shkoje…jo sepse me mbaje paster shtepine…kurren e kurres…por se prezenca jote ketu me dhuronte jete e ngjyra…
Qaja si femije,te kerkoja dhe fillova te zmadhoja gjithe fotografite e tua…te vendosa kudo…ja si tani…ulesha perball teje dhe flisja sa here me ty…e ti me ata sy te embel me shihje per te me vrar edhe me shume…
Ne c’do moment pyesja veten a ishe e lumtur tani qe me le…a me kujtoje ndonjehere?...dhe mendimi se mund te njihje dike tjeter me vriste me mbyste…e me dergonte drejt alkolit…pija sa nuk ndjeja me…por alkoli qenka I keq e shtrenjte…te gjithe e pijne per te larguar mallin e qetesojne shpirtin…por te gjitha keto…kthehen dy-fish…e te plagosin shpirtin…
Ah e vogla ime…sa here shkoja ne dollap dhe merrja eren e rrobave te tua..por nuk kishin eren tende…se ti I laje pastaj I vendosje aty…ato mbanin ere detergjenti…e une luftoja me to per te ndjere dicka tenden…derisa hidhesha me koke ne krevat…te ndjeja aromen e flokeve te tua…ne jastekun tend…dhe qaja sa here aty…
Sa here shtrihesha per te fjetur…ne ate erresire me dukej sikur degjoja zerin tend…sikur me therrisje te dilja ne ballkon si dikur kur ndeje rrobat…se kishe frik nga erresira dhe une rrija te dera e ballkonit e tallesha me ty…o frikacakja ime…po ti je e madhe moj…kane frik gocat e medhaja…ti me gjuaj me rroba…me thoje mos bertit se na degjuan gjithe lagjia…dhe une te fluturoja ne krahet e mi…te puthja fort…oh,sa here dilja nga ajo dhome..se me ngjante sikur me therrisje ti…edhe ne mes te nates degjoja zerin tend…e rrija deri ne mengjes pija cigare ne ballkon…
Ajo pas ketyre rrefimeve te tij…I afrohet dhe e perqafon…me vjen keq I thote…te lutem me jep kohe,kam nevoj per kohe….
-gjithe kohen e botes do te te jap e shtrenjte…mjafton te te shoh keshtu si tani…te te prek e te bindem se je reale…je e gjalle…do te shohesh se si do te te beje te me duash serisht e shtrenjte…mbaje mend kete!..
-mos fillo mire!…qesh ajo…dhe e puth…eja se u ftohen te gjitha…eja pijme nga nje gote vere bashke…
-jo nga nje got…por ne nje got..se une do pije aty ku pijne buzet e tua…
Ata u ulen perball …dhe e shihnin njeri-tjetrin pa mbarimisht ne sy…ai qeshte nen buze…ajo vriste mendjen…se ne cfare momenti filloi ta shohi ne sy…per here te pare shihte me embelsi syt e tij…pa frik dhe urrejtje…
Ai e vinte re kete ndryshim tek ajo…dhe me muziken qe ndihej ne sallon e ftoi te kercenin bashke…eja zemer,kercejm si dikur…sic vetem une dhe ti dime…
Filluan te kercejne…trupat e tyre ishin kaq prane…buzet e tyre ishin kaq prane…frymet ndiheshin kaq shume…ai kercente me te…e kthente si nje lule duke luajtur e duke I nuhatur aromen…e puthte vjedhurazi…dhe qeshte…ajo e gjuante me shaka…pastaj I merrte ere ne gushen e tij…
Une jam rritur me eren tende I tha…dhe nuk dua te ndjej tjeter pervec saj…pavarsisht gjithckaje…ti je miku im…
-o e poshter hahahaa ,te kam thene me shih si mashkull njehere pastaj si mik…
-ajo vrapon dhe qesh me te madhe…ti je mashkulli me emrin mik…hahahaha
-pritttt…se po nuk te mbyta…ke per ta mbajtur mend…
Ai e shtrengon ne krahet e tij…dhe syt e tyre nuk ndalen se pari thelle…buzet kerkonin buzet…e shpirtrat kerkonin shpirtrat…momenti krijoi magji…dicka e bukur ndoodhi ne horizont…ata u dashuruan perseri?…ose ndoshta kishin qene te dashuruar gjithmone…e per ta vertetuar duhet te kalonin kete prove te veshtire qe jeta e solli tek ata…
Cfare te ishte valle,ndjesi momenti per efekt te veres?...apo thua se gjerat kishin marr rrjedhen e mire?...kjo nuk dihet,mbetet per ty pare…

[Auroraa]

-Se si me dukesh?...sikur nuk je me ajo qe ishe
-pse si te dukem?...
-si tjeter….do thoja
-tjeter?...ne cfare kuptimi?...
-nuk jam shume I zoti me fjalet….por je si teper e heshtur…si teper e qete…dhe me pak e qeshur do thoja!...
-se di,mbase…por ndoshta eshte ceshtje kalimtare…ndikimi punes…lodhja…monotonia…cfare te te them..
-ne jemi miq apo jo?...dhe miqte I thone gjithcka njeri-tjetrit…
-jemi pa dyshim qe jemi…por une nuk di cfare te te them,jam mire vertet!...
-si po te shkon jeta e re?...a I pershtatet ndopak fatlumi shpirtit tend?..
-haahhaha,fat lumi the?...jo nuk eshte ai,por une…eshte I sjellshem…I mire…bujar…puntor…cfare te them tjeter…
-le pa permendur ate qe une e quaj te rendesishme…te bene te ndihesh mire?...
-pa tjeter,eshte njeri I rrall…ka cilesi te mira…
-Ana,ne jemi rritur bashke…kemi qene miq femijrie…dhe mund te te them se kam arritur ta njoh pak a shume tipin dhe shpirtin tend…dhe kur je entuziaste per dicka…ti nuk e fsheh dot…por e percjell tek cilido…dhe fytyra jote me thote se nuk je dhe aq..
-nuk eshte e vertet!...mik I dashur…njeriu kalon shume faza ne jete…te cilat e ndryshojne per mire apo per keq qofte…e ndryshojne…dhe me lejo te te them…se mosha qe qeshja dhe kot iku…tani gjerat dhe jeta rrjedhimisht behen me te “vrazhda”…
Me normale…c’do lidhje ka ato ulje-ngritjet e saj…dhe e imja si e kujtdo I ka…
-e di?...gjithmone e kam pelqyer kete menyren tende positive te te menduarit te gjerave…prandaj perhere te kam vlersuar shume…e me vjen keq qe nuk me pe asnjehere si dikush qe te donte shume…por si mik…si vella…
-te lutem te mos fillojme Nik…jeta ime tashme I perket nje tjeter etape…kam nje njeri qe kaloj mire…nuk kam arsye te ankohem..
-Ana,buzet e tua flasin fjale vec fjale…ndersa syt e tu…flasin ndryshe…ka nje heshtje te thelle…nje trishtim…nje renkim te bredshem…qe buzet nuk ta nxjerrin dot…fol me mua…Ana…fol me mua…pse u ktheve serisht tek ai?...tek ai djall…
-Nik,te lutem!...cfare I ke te gjitha keto?...jane hamendesime te pa kendshme per tu degjuar…me ftove per nje kafe si mik…jo te me cmendesh me hipoteza te pa baza…hamendesime kot..
-Ana zgjohu nga gjumi…hapi syt….je verbuar krejtesisht…me kujtohet nje shprehje qe e kam degjuar diku….”Thone se bufit I kaloi fati tek kembet dhe se pa…se ishte I verber”…edhe ti…te jane mbyllur syt dhe nuk po sheh me asgje!...
-je mire Nik?...a je mire?...te me falesh por duhet te shkoj…flasim ndonjehere tjeter…
Ajo ngrihet dhe ai e ndjek pas…derisa dalin jasht barit ku po pinin kafe…ajo ecte dhe hapat e tij ishin aq te shpejt sa ai zgjat duart drejt saj dhe e terheq pas…
-me lesho Nik,mos beje figure te keqe…me njohin te gjithe ketu…dhe nuk dua te krijoj situate te pa kendeshme…me lesho…
-Ana,pse u ktheve tek ai?...kur u ndave une u lumturova shume…mbase nuk eshte mire por ja qe e bera…sepse do beja te pa munduren te te fitoja ty…dhe te dhuroja lumturi sic vetem ti e meriton…
-Nik,me lere te qete te lutem…jemi ne rruge dhe po na shohin te gjithe…jam femer e martuar dhe kerkoj respect…te lutem
-Ana,zemer!...ai eshte pervers…ai nuk te meriton Ana…hapi syt…ai eshte thjesht nje I semur mendor qe te mban si zogu ne kafaz…nuk e meriton ate jete Ana,ai te ka larguar nga te gjithe…te shoqeron kudo…te merr frymen…mos kujto se nuk e di…kemi miq te perbashket Ana..dhe me vijne ne vesh te gjitha…
-cfare do,me lere te qete…ai ishte fati im…ate do mbaj…dhe nuk eshte I keq…por vetem se me do…dhe prandaj sillet ashtu…kjo eshte!..
-Ana ai te do…por nuk di se cfare eshte dashuria…dashuri eshte te jesh I lire Ana,te jesh I lire…te jetosh pa frik…te marresh ajer nga mushkrite e tua…jo ate qe te imponon ai…te mos kesh sy te trishtuar si te tute…por te qeshur…e te mos ecesh rrugeve si e penguar por te percjellesh cfare ndjen tek gjithe bota…lumturia eshte e madhe per tu mbajtur per vete Ana…ti nuk ke lumturi…por nje dhembje te thell…
-te lutem Nik,shko…ik me lere rehat…jam mire…ti fantazon kot…
-Ana te te pyes pak?...si I kalon ditet kur je me te?...dhe pa te?...eeee?...me thuaj?..
-cfare eshte kjo pyetje?...
-mu pergjigj Ana…
-po cfare eshte gjithe kjo Nik…si I kaloj?..si perhere…pijme kafe bashke…drekojme bashke…dalim bashke…kur ai nuk eshte une merrem me pune te miat…
-cfare punesh?..qan?...kendon duke qare?...apo shkruan flete pa fund…sepse trishtimi kete product ofron…fantazi,dhembje…dhe shkrimin blu mbi te bardhe…apo lexon…si ate dite qe te takova perpara bibliotekes…kishe 3 libra qe I kishe marr aty…e 2 te tjere qe I kishe blere diku tjeter…apo si perpara dy javesh…kur me dhe nje list me kenge te te beja cd…ishin kenge vaji…mendon se jam idiot,,,
-shko Nik…shko te lutem…nuk do te te kerkoj me asgje…
-une do te te rrembej ne mes te dites Ana…ke per ta mbajtur mend!..
-cfare the?...
-sic me degjove…do te largoj nga ai ferr…do te te mbaj disa kohe sa te qetesohen gjerat…pastaj do shkojme diku ku nuk na njeh askush..
-diku ti me mua?...u cmende…une te kam vella…si mund ta besh kete?...
-mos ma thuaj me…nuk jam vellai yt…jam nje njeri qe te do shume…jo si moter…kuptoje…s;kemi lidhje gjaku bashke…
-si mund te rrembesh dike,kur nuk ushqen te njejtat ndjenja si ty?...eeee?....u cmende?..
-s’me intereson…ama qe aty do te te largoj…nese nuk do me duash mua…do njohesh dike tjeter qe ta duash edhe ti…ama jo keshtu…eshte e tepert Ana…nuk e meriton…
-ti je I cmendur…gjithe meshkujt jane te cmendur…jane egoiste idiot…te tmerrshem…si eshte e mundur kjo?...te gjithe per veten mendoni?…nuk jam trofe…jam njeri…njeriiiiiiiiiiiii….Nik…jam njeriiiiii…pse jeni kaq te neveritshem xhanem?...ma shpifni…te gjithe beni lufte idiote…do te te largoj nga ai sepse je ne burg….ky eshte kulmi!...
Ti cfare do besh Nik?...nuk do me burgosesh?...eeee?...apo do shkoj nga ferri ne ferr…mjafte te lutem…guxo edhe njehere te me afrohesh…do te te zhduk me keto duar Nik…te betohem per keta sy…
-Ana me fal te lutem ti me keqkuptove…une nuk do te te beja keq kurr…une te dua Ana…
-mjafttttttttttttttt…nuk dua ta degjoj me ate fjale..u lodha duke e degjuar….pa mu dhene kurr mundesia ta them edhe une…me njerez egoiste…te ndyre dhe mizor…nuk dua te me doj askush…mos ma thuaj me…e urrej ate fjale…ma shpifni…largohu prej ketu…
-Anaaaa!...me fal…me fal…nuk doja te te merzisja…te betohem…ishte thjesht nje shaka…
-shaka I thua asaj ti?...ok,kjo eshte e fundit here qe takohemi bashke…mbaruan femrat Nik?...eeee?...mbaruan?...pse nuk me lini mua te qete?...ka vajza plot hapi syt…jane te bukura…te mira…dhe jo si une…nje njeri qe ka vdekur me kohe…cfare doni me?...me lini shpirtin te qete…
-te dua sepse je ti Ana…je vetem ti…nuk eshte asnje si ty…je kaq e pa fajshme…kaq e bukur…kaq zemer mire…kushdo dashurohet me ty…por ty nuk te bene pershtypje…je velur nga fjala “te dua”…nga ajo fjale qe femrat e enderrojne..ti e urren…
-mos me fol me Nik…ik…largohu me te mire…dhe mos me dil me para syve…se nuk di cfare te te beje…
-une po iki An..vetem uroj qe neser…te njohesh dike…ose mbase edhe burrin tend…ta ndjesh dhe t’ia thuash “te dua”…atehere do te me besosh dhe kujtosh…se sa vlere ka Ana….se sa vlere ka…do te jesh gati ti vrasesh te gjithe vetem per ta patur ate njeri ne krahet e tu…ti ndjesh aromen e te strehoesh ne shpirtin e tij…ashtu edhe une per ty…pse nuk vdes me mire Ana?...vdis me mire te shpetojme dhe ne…se te vdesim ne jemi shume…me mire vdis ti…dhe na shpeton te gjitheve…te pakten nese nuk te patem te gjalle…do kemi nje vend ku te jemi me ty…do te te qajme ne dite me diell dhe shi…do jemi me ty…do te te themi “te dua”…e nuk do kesh mundesi te bertasesh me…do ta themi sa te celin lulet e c’do varri ne koder…e sa shpirti yt te vallzoj mbi to…vdis Ana…vdis e mira dhe e pafata femer!...

[Auroraa]

Sa mbremje bukur!...
Nje nate me yje…nje qiell I paster…e dy sy qe shijojne kete madheshti te nates…ku yjet vallzojne dhe kalteroshi pa kufijshem…I mban si kuror rreth trupit te tij…
Mbeshtetet divanin e bute ne ballkon…ngre syt nga qielli dhe humbet aty…
Lekundet si femij duke u terhequr here pas here para…por me syt te ngrire atje…
S’di nte cfare kishte…qyteti I dukej krejt I vetem…si ajo…
Nena e saj e ve re heshtjen qe kishte mberthyer vajzen e gjore dhe mendon te shkoj tek ajo ta shoqeronte…
-zemer,te rrij dhe mami ketu me ty?...
-po mami,si jo!...
-cfare ke shpirti im…pse je kaq e qete?...
-po mendoja mami,mendimet besoj se ne qetesi behen…
-cfare po mendoje?...
-asgje ne vecanti,po reflektoja rreth disa gjerave…situatave…keshtu ne pergjithsi…
-ty dicka te mundon?...
-jo mami,thjesht kujtoj pak ditet dhe jeten time…po mendoja se sa nevoj ka njeriu ndonjehere te jete ai qe do te jete,ti ndoshta nuk je personi duhur per kete bised por…me qe me pyete..
-Ana,pervec se me mamin nuk mund te flasesh me askend tjeter…se si une…nuk ta do te miren askush…thuaji mamit si eshte puna?...
-cfare prêt qe te te them?...nuk I mendon gjerat dhe jeten si une mami,jam teper e ndjeshme per te te rrefyer cfare kam….pasi nuk do te mund te ti them gjerat me goj…por me lot…e une nuk dua…
-pse zemer,cfare ka ndodhur?...
-asgje mami,shko me mire!...
-fol me mua Ana,mos me cmend…
-cfare prêt te te them?...eeee?...ndoshta mallkoj oren qe erdha ne kete jete,sepse nuk pash asgje te bukur…gjithe ditet qe qesha ishin dite qe ngjyrosa vete une…perpjekjet e mia per te pare dite te bukura u shuan mami….ndoshta nuk kam me durim dhe nuk mundem me…te qesh kur dua te qaj…te duroj njerez kur dua te shkoj larg…vetem une…atje ku askush nuk me njeh…te perqafoj eren…te luaj me dallge…te shijoj dicka nga shpirti im…jam lodhur mami…nuk mundem…
-cfare ndjen ti per ate njeri Ana?…
-uhhhhh!....asnjehere nuk me ka beret e ndjej nje shkendij Brenda meje…degjoja nga mikeshat e mia se sa bukur eshte te ndjesh mami…zemra rreh fort,te mbahet fryma…mezi prêt ta shohesh…une si kisha dhe nuk I kam keto mami…jam e vdekur perball tij…nuk provoj asgje…nuk ndjej mall kur nuk eshte…dua vetem te rrij vetem…prania e tij me semur mami…me mbyt…nuk kam oksigjen…dua te zhdukem aty ku nuk eshte qe te marr frym…
-zemer,e dashur…ato cfare te thone apo degjon ti…jane vetem nje perrall asgje me shume…ai njeri te do…
-mos ma thuaj me mami…mos te lutem…per te jetuar dy njerez bashke nuk mjafton te doj vetem njeri…por ndoshta pak te dy…dhe nuk jam femij te mendoj se dashuria nuk egziston…e di si e mendoj une dashurine mami?...
Te jesh e lire…ti thuash atij qe do gjithcka bene…gjithcka do…gjithcka ndjen…te flasesh perpara tij si me vehten…te qeshesh sa here ai te thote dicka te bukur…te qash sa here ai te bene te ndihesh gjalle…te emocioohesh sa here te jesh me te…te kesh nje mall te madhe…te ndjesh xhelozi…te ndjesh xhelozi deri ne palc…te grisesh murin me thonje nga mendimi se ai mund te shikoj nje tjeter…
Te shohesh veten ne syt e tij …e Brenda zemres te ndjesh rrahjet me te forta qe ke ndjere ndonjehere…ti thuash se sa shume e do…se sa I duhet shpirtit tend…kur ai te vij ti te hapesh krahet….ta shtrengosh fort…syt e tu te qajne…sepse ti nuk mund te besosh se je zgjuar…se ai eshte real…se zoti e solli ne jeten tende qe ti te mos vdesesh pa njohur dashurine….ai te jete I embel…I bute…I sjellshem…te te dhuroj jete…te te thote zemer…e te te therras ne emer sa te dridhet dhe toka…
Kur ti thuash per titullin e nje libri…ti lutesh ta lexoj…ai te te surpirizoj duke te derguar fragmentin film nga ai liber te cilin ti e ardhuron kaq shume…e ti te qash…sepse eshte dhurtata me e bukur qe te kane bere…sepse ai I kushton rendesi kerkesave te tua…fjalet qe askush nuk I vinte re…ai I ve re…dhe te le pe fjale sa ti vetem mund te bertasesh me nje “uuuuuuaaaaaaaauuuuu”….aty thuhej”jakub,me mori malli shume per ty”…lexoje te lutem …
“libri te solli tek une,apo erdhe vete?...
-hahahahhahaha…jo jo erdha vete””…ti thuash sic shpirti te ndjen…
-zemra nenes…je e sigurt qe kjo eshte pjell e imagjinates…apo I ke te perjetuara vertet?...
-mami,me hap pak vend ne preherin tend?...dua te mbeshtes pak koken….
Ajo mbeshteti koken ne preherin e nenes…dhe pa dhe njehere nga qielli…buzeqeshi…mbylli syt…dhe tha me ze te ulet…”une erdha vete,per te mos ikur kurr”…
-zemer fole gje?...
-jo mami….
Ajo hapi syt edhe njehere…pa serisht ne qiell…dhe tha…”sa mbemje bukur sonte nene”…pastaj mori frym thelle…dhe fjeti gjume…ne preherin e saj te bute….
Nena sec I pershpersite mbi koke….i perkedhelte floket…
Fli vogelushe nenes…mbylli syt…se per sa kohe syt e tu jan mbyllur edhe une jam e qete…nuk me dhemb shpirti me…kur ti shoh me lot…nuk me dhemb zemra me…kur te dridhet buza duke qare…
Fli e bukura e nenes tende…enderro me syt e tu…ate qe relaliteti ta mohon…kam nje merak te thelle per ty e vogla e nenes…ate merak qe e kisha kur te mbajta ne krah per te paren here…
Ishe shume e vogel…mendonim se nuk do te beheshe kurr…dhe une qaja pas teje kur qaje ti…nuk dija cfare te te beja…ti ishe e dobet shume…e une nuk mund te te ushqeja…pasi nuk kishte ardhur ende qumeshti per te pire ti…e me pas…te merrnin te gjitha nenat ne krahet e tyre…e te ushqenin per dite me radhe…ti fillove te rriteshe…te beheshe e bukur…kishe floke te gjata dhe shume te zinje qe atehere…syt e bukur…dhe vetullat e zeza…buzet e bukura si kuti…sa te gjithe te merrnin ne krah…se ishe femije I bukur…
E more veten dhe une gezova shume…ndenjem gjate ne spital te dyja bashke…une te kendoja kenge e ti flije gjume…te rregulloja baluket si tani…
Me pas kaluan kohe…ti u rrite…ishe nje vjece…mua me duhej te shkoja ne pune…ty te lija me gjyshrit ne shtepi…ata te donin shume…sidomos gjyshi…ai te kendonte kenge…e te merrte ne qaf…te nxirrte tek porta…ec kukull e gjyshit…prite mamin te dera se erdhi…
Ti dilje zvarr tek dera dhe qeshje kur me shikoje mua…une dhe pse isha e lodhur…te merrja ne krah e me shlodhje me eren tende…
Pastaj u rrite edhe me shume…filloje te kendoje si zog neper shtepi…dielli nenes tende…qe me hallet e mia…te rrita dhe te plaka para kohe…
Pastaj te rregulloja floket e bukur per ne shkoll…te pelqenin gershet…e une nuk lodhesha…por te ulja ne preherin tim…e te beja gershetin e gjate…te vishja fundin me pala…bluzen e bardhe…dhe getat e bardha…sa e bukur me dukeshe e vogla e nenes…te vishja shpesh kanatjeren mbrapsht mos te te merrnin ne sysh…se te pikte syri shume….me semureshe shpesh…
Te pelqente te pastroje shtepine…me thoje shpesh…mami ik nga hallat ti…sa te mbaroj punet une…kishe bezdi te levizej neper shtepi kur ti pastroje…I ndiqeje te gjithe…e pastaj kur vija une…te gjeja ne ballkon…gjithcka ne shtepi dukej pasqyre…e une lumturohesha per vajzen qe me dha zoti…
Ah,zemra e nenes…sa e vogel je…e sa e madhe ne te njeten kohe…te solli zoti ne tok te vuaje…e te vuaja edhe une bashke me ty….qe me dhemb c’do lot I yti…
Po pse je keshtu vogelushja ime?...pa varsisht gabimeve…ai djale te do…jep edhe jeten per ty…pse nuk e pe kurr me syrin pozitiv…sic zoti te ka dhene dhunti…pse?...
Sa here vinte ai I merzitur…me thonte cfare te beje?....cfare duhet te beje qe Ana te me doj?...
Mua me dhimbesej…cfare ti thoja une atij…cfare?...sa here I kerkoja te te linte pak kohe vetem…ai ngrihej si I cmendur nga kolltuku…te rrij une larg saj?...mos e thente zoti…
Ah,e vogla e nenes…fli gjume…e kur te zgjohesh uroj te jesh e bute…e ti shohesh gjerat me sy tjeter…pa keto grimca qe vrasin shpirtin tend…
Fli e vogla e nenes…mami te do shume…te kam te vogel…

[landi i]

Kompliment : bravo qe shkruan ,sido qe te jete dikend do ta prekin...

Sygjerim per komentueset : pervec se ne lidhje me grupin e gjakut qe ishit te sakta ,te besh kritikun/en letrar/e eshte pjese e veshtire per mos te thene me e veshtira,dhe duhete te behet mbi nje veper ,e jo ne pjeseza shkrimesh ne mos te perjetuara jane fakte qe prekin dhe ngacmojne shkruesin qe nuk duhet te kapet ne gjethet e vjeshtes,tradhetojne me shume se cdo gje !

Meshkujt : do ti krahasoja me kollonat e nje ure ku e githe pjesa tjeter e saj fle mbi to ,dhe per me teper shume here duhet te perballojne ngarkesa qe tejkalojne normat e lejuara, apo jo Auroraa ?

[Auroraa]

Kompliment : bravo qe shkruan ,sido qe te jete dikend do ta prekin...

Sygjerim per komentueset : pervec se ne lidhje me grupin e gjakut qe ishit te sakta ,te besh kritikun/en letrar/e eshte pjese e veshtire per mos te thene me e veshtira,dhe duhete te behet mbi nje veper ,e jo ne pjeseza shkrimesh ne mos te perjetuara jane fakte qe prekin dhe ngacmojne shkruesin qe nuk duhet te kapet ne gjethet e vjeshtes,tradhetojne me shume se cdo gje !

Meshkujt : do ti krahasoja me kollonat e nje ure ku e githe pjesa tjeter e saj fle mbi to ,dhe per me teper shume here duhet te perballojne ngarkesa qe tejkalojne normat e lejuara, apo jo Auroraa ?

Landi Faleminderit per komentin...e vlersoj shume!

Tani persa i perket gocave...pavarsisht se une do doja shume...qe te komentohej dhe te diskutohej kur une te kisha perfunduar keto copeza pjesesh...pasi do dukej me estetik nese do te vinin pjeset njera pas tjetres....

Por gjithsesi,jam e hapur ndaj kritikave...pasi te ndihmojne te permirsosh ato "difekte" qe nuk vihen re gjate shkrimeve....une i vlersoj dhe ato sepse kane thene hapur ate qe mendojne...pervec asaj qe mendojne "bindshem" qe jane te jetuara....

Po marr nje shembull goca, te thjesht...Ismail Kadare...apo Danielle Steel...qe kane shkruajtur mbi 15 libra...thua se kane jetuar aq jete?....per te hedhur ne copeza fletesh?....s'ma do mendja...

Nuk e krahasoj veten me ta...kurrsesi...pasi keto jane pjese qe mua thjesht me pelqen te shkruaj....keshtu qe une kerkoj vetem te lexohen...te komentohen...ne menyren si t'iu doj juve zemra...se nga e kane prejardhjen...origjinen...fantazin...kjo mbetet mister i shkruesit....hahahaha!

hahahahha Landi,ngarkesa te tipit emocional...apo fizik?....per fizikun jam dakord...sepse punojne shume...per pesha emocionale...se di!....por edhe ndodhe....njerez te caktuar...te rrall si pike esencash qe krijojne parfumet...grimca te vogla...me vlere te madhe...por jo te rastesishme...hasen rrall...

[inushja]

Kompliment : bravo qe shkruan ,sido qe te jete dikend do ta prekin...

Sygjerim per komentueset : pervec se ne lidhje me grupin e gjakut qe ishit te sakta ,te besh kritikun/en letrar/e eshte pjese e veshtire per mos te thene me e veshtira,dhe duhete te behet mbi nje veper ,e jo ne pjeseza shkrimesh ne mos te perjetuara jane fakte qe prekin dhe ngacmojne shkruesin qe nuk duhet te kapet ne gjethet e vjeshtes,tradhetojne me shume se cdo gje !

Meshkujt : do ti krahasoja me kollonat e nje ure ku e githe pjesa tjeter e saj fle mbi to ,dhe per me teper shume here duhet te perballojne ngarkesa qe tejkalojne normat e lejuara, apo jo Auroraa ?

Landi te besh kritikun letrar eshte vertete e veshtire,por jo ne kete rast mendoj pasi keto copeza jane thjesht histori qe mund te kene pak trillim brenda dhe kaq...plus pastaj qe ka dhe plot vepra te perbera nga disa pjeseza ne mos gaboj...Pastaj histori te tilla ndesh plot ne jeten e perditshme me gjithe kete "bum" qe po ben bota virtuale kohet e fundit.

Une thjesht do thoja qe nuk pajtohem plotesisht me mendimin tend.

- - - Updated - - -

Landi Faleminderit per komentin...e vlersoj shume!

Tani persa i perket gocave...pavarsisht se une do doja shume...qe te komentohej dhe te diskutohej kur une te kisha perfunduar keto copeza pjesesh...pasi do dukej me estetik nese do te vinin pjeset njera pas tjetres....

Por gjithsesi,jam e hapur ndaj kritikave...pasi te ndihmojne te permirsosh ato "difekte" qe nuk vihen re gjate shkrimeve....une i vlersoj dhe ato sepse kane thene hapur ate qe mendojne...pervec asaj qe mendojne "bindshem" qe jane te jetuara....

Po marr nje shembull goca, te thjesht...Ismail Kadare...apo Danielle Steel...qe kane shkruajtur mbi 15 libra...thua se kane jetuar aq jete?....per te hedhur ne copeza fletesh?....s'ma do mendja...

Nuk e krahasoj veten me ta...kurrsesi...pasi keto jane pjese qe mua thjesht me pelqen te shkruaj....keshtu qe une kerkoj vetem te lexohen...te komentohen...ne menyren si t'iu doj juve zemra...se nga e kane prejardhjen...origjinen...fantazin...kjo mbetet mister i shkruesit....hahahaha!

hahahahha Landi,ngarkesa te tipit emocional...apo fizik?....per fizikun jam dakord...sepse punojne shume...per pesha emocionale...se di!....por edhe ndodhe....njerez te caktuar...te rrall si pike esencash qe krijojne parfumet...grimca te vogla...me vlere te madhe...por jo te rastesishme...hasen rrall...

Shkrimet e tua jane te bukura,por per nje lexues te nje moshe mesatare 18 vjec do thoja une,pasi nje lexues me i pjekur nuk kerkon keto lloj shkrimesh.

Ndoshta ti je ende ne hapat e para dhe nuk e ke arritur akoma ate pjekuri artistike apo narrative.Gjithsesi ajo qe do vecoja eshte shprehja e ndjenjave te tua ne nje shkrim.Dhe tjetra eshte qe duhet me teper "SERIOZITET" gjate narracionit sipas meje qe te terheqi me shume lexuesin.Une nuk jam kritike letrare,por me pelqen te lexoj dhe si pasoje dhe te komentoj ne kete rast kur dicka nuk shkon...

Kur ti lexon nje veper letrare zhytesh brenda asaj historie dhe je gjithe kohes me frymen pezull derisa te zbulosh kulmin e historise,ne kete rast personalisht nuk e gjej nje gje te tille.Eshte pikerisht ajo qe kerkon lexuesi...

Pesa i perket Kadarese lere fare se me aq sa kam lexuar une deri me sot vec Coelho mund ta afroj pak me ate,per nga menyra e te shkruarit.Dhe po te shohesh imtesisht biografine e Kadarese do ta kuptosh qe ka jetuar kaq imtesisht sa dhe e shpalos ate ne shkrimet e tij.

Eper te folur pastaj per Danielle Steel qe sa per informacion ka shruar me shume se 60 vepra,eshte ne rekordin e GUINNESS pER nga shkrimtaret qe ka shkruar me shume vepra dhe pervec kesaj duke qene se biografia e saj eshte shume e ngjeshur me plot bindje te them qe shume romane te saj jane te jetuara si dhe faktet qe ajo jepjane te vertetuara dhe te studiuara,pasi te kesh nje popullaritet te tille duhet te jesh shume e afte dhe tjetra Franca i ka dhene asj titullin "QYTETARE NDERI" per kontributin qe ajo ka dhene ne pasurimin e letersise boterore dhe asaj franceze ne vecanti,pasi jane gati 60% e popullsise franceze qe ka lexuar te pakten nje veper te saj.E me kete jete kaq te ngjeshur si mund te mos jesh dhe kaq e talentuar...???Vetem vitin e fundit ajo deri tani ka botuar tre romane...dhe mendo qe jemi ende ne gjysmen e vitit.Ti thashe te gjitha keto qe te mos besh me paragone te tilla...

Une personalisht mendoj qe ti shkruan per gjera qe mund te kene ndodhur ty ose po i perjeton ato nga dikush tjeter...

Mgjth vazhdo te shkruash...eshte nje menyre ushqimi per shpirtin dhe per te dale nga e perditshmja dhe nga realiteti i erret qe ne po jetojme sot per sot.Flm per mirkuptimin............

[Auroraa]

Pershendetje Inushe...

faleminderit per kritikat...me ngjan me dike...si eshte e mundur?........

pergjithesisht me thone se karakterizohem nga shqisa e 6...dhe mendoj se kane te drejte....pasi cfare do lloj "nofke"...te perdori nje njeri serisht mbetet po ai......(uroj te gabohem)....

kalojme pak tek tema...

une kam pasion te shkruaj....mund te jene edhe kot....por ka dicka shume te vertet aty brenda...shpirtin qe une dhuroj ne ato pjese...te cilat nga nr i leximeve kuptoj se lexuesit e kuptojne si une...me japin vlersimin qe me duhet...dhe ndihem mjafte mire per kete...i falenderoj qe gjejne kohe nga koha e tyre...dhe ja kushtojne shkrimeve te mia...Faleminderit vertet!...

per te dy autoret jam mjafte e informuar....por gjithsesi...faleminderit per detajet...

edhe njehere te falenderoj qe je kritikja me besnike e shkrimeve te mia...lexuese e rregullet...megjithse nuk te terhqin sic do doje....dhe do te doja edhe une...

per sa i perket seriozitetit....une jam e gjalle ne shpirt...dhe pa varsisht se keto pjese kane nota paksa gri...ndonjehere shpirti im deperton mbi ndodhite e tyre...per te dhuruar pak ngjyra....

gjithsesi...si kalove me pushimet?....uroj te kesh kaluar mire....

[inushja]

Pershendetje Inushe...

faleminderit per kritikat...me ngjan me dike...si eshte e mundur?........

pergjithesisht me thone se karakterizohem nga shqisa e 6...dhe mendoj se kane te drejte....pasi cfare do lloj "nofke"...te perdori nje njeri serisht mbetet po ai......(uroj te gabohem)....

kalojme pak tek tema...

une kam pasion te shkruaj....mund te jene edhe kot....por ka dicka shume te vertet aty brenda...shpirtin qe une dhuroj ne ato pjese...te cilat nga nr i leximeve kuptoj se lexuesit e kuptojne si une...me japin vlersimin qe me duhet...dhe ndihem mjafte mire per kete...i falenderoj qe gjejne kohe nga koha e tyre...dhe ja kushtojne shkrimeve te mia...Faleminderit vertet!...

per te dy autoret jam mjafte e informuar....por gjithsesi...faleminderit per detajet...

edhe njehere te falenderoj qe je kritikja me besnike e shkrimeve te mia...lexuese e rregullet...megjithse nuk te terhqin sic do doje....dhe do te doja edhe une...

per sa i perket seriozitetit....une jam e gjalle ne shpirt...dhe pa varsisht se keto pjese kane nota paksa gri...ndonjehere shpirti im deperton mbi ndodhite e tyre...per te dhuruar pak ngjyra....

gjithsesi...si kalove me pushimet?....uroj te kesh kaluar mire....

Nuk e kam idene se me ke person mund te me paragonosh kur une personalisht nuk njoh askend ketu ne forum dhe mesa di ti je nga Vlora dhe une nga Tr,keshtu qe une nuk te njoh dhe nuk ka sesi dhe ti te me njohesh mua.
Nuk perdor asnje "nofke"...sa per informacion dhe emri im eshte i vertete,keshtu qe shqisa jote e gjashte ne kete rast te tradheton.
Nejse po kaloj direkt tek komenti tani:
E kam vene re qe shkruan per hobi dhe me vjen mire per ty qe nr i leximeve eshte i konsiderueshem,por une dhashe thjesht nje mendim timin duke qene se ketu eshte e drejta e cdokujt te diskutoje rreth nje teme te caktuar,dhe mendimi im ishte ai qe kisha shkruar.
Nuk e diskutova qe ne ato pjese nuk ka vertetesi...jo me kot te thashe qe keto jane ose te jetuara,ose te perjetuara nga dikush qe ti percjell ty...mgjth kjo nuk perben ndonje interes per mua.

Gjithsesi vazhdo e shkruash,ta thashe arsyen pse...

Faleminderit!!!

[Auroraa]

Ecen dhe nuk ndjen me zhurm…as heshtje….por dicka te perngjashme me nje hije ose tym ererash me nje mjegull te erret qe ty te duket se keshtu shfaqet tek te gjithe….nje tym I zi…qe nuk te rrefen se ku duhet te shkosh….por ec…vetem ec…te ndjesh veshtirsi ne c’do hap dhe frymarrjen tende…per te pare nese diku ne nje cep do te shfaqet nje drite…nje rreze jete….
E lodhur ecen…dhe mbahesh fort pas nje muri te lart qe gjithmone eshte aty pas teje…per te te mbajtur fort….ose te duket ty sikur te mbron…
Ti nuk e kupton se ai eshte burgu dhe terri yt me I hidhur…ai qe te zgjat duart per te te derguar drejt humneres…..per te te treguar se sa erresire gjendet aty…per te te rrefyer….se une jam miku yt….shorti yt….dhe ti me mua je e destinuar te vdesesh….
Ai shpesh te akuzon se rri si e vrar….e bene shpesh kete….qesh te thot…pse s’qesh?….
Me fal e dashur vajze….por ai perse duhet te te detyroj te qeshesh?…perse nuk mundohet te te beje per te qeshur?...sepse eshte dicka qe lind nga shpirti,dhe jo ne siperfaqe….apo jo?
-Qesh pra…qesh…qesh se po te shohin te gjithe…mos rri me turinje sikur te kane vrar…vazhdonte ai…
-ajo e shihte me sy te urte…dhe kapercente shpesh ate lot qe nuk donte ta shfaqte ne siperfaqe…dhe thell,shume thelle lutej qe te shkeputej nje buzeqeshje…per te kenaqur fytyrat vezhguese….
Dhe ajo buzeqeshte….u ul ne tavolinen me miq te tyre dhe pinte ate vere te athte…e gelltiste me etje…dhe uronte qe t’ia mpinte trurin shpejt….
por thone se kur truri eshte pergjithsisht I fjetur ose I merzitur…asgje nuk bene efekt…as alkoli….as droga…mbase vdekja… ose mbase kjo e fundit eshte I vetmi ilac….
Pergjithsisht gjerat ndodhin per nje arsye thone…dhe ato qe nuk kane te falur jane gabimet tona…ate qe na ndrydh…ate qe na prêt krahet….qe veten e harrojme dhe nuk e llogarisim se jemi….
Ajo sforcohej deri ne vdekje per te dhuruar nje buzeqeshje…sepse nuk e ndjente…sforcohej te pershatej me njerez arrogant….mizor…dhe xhepist….duke shpresuar se ne jete…nuk do te takonte me fytyra te tilla…lutej qe keta te ishin te fundit….
E dashur!...nje dolli per ne si thua?...E pijme me fund kete got?....i thote ai…
Ajo heshti…dhe e mbante goten te shtrenguar deri ne palcen e saj…mund edhe te thyhej prej shtrengimit…qe dilte I gjall prej forces se shpirtit….
Ai I shtonte dozat e veres….duke I humbur komplet klasin e nje gote te bukur …me shume dukej dhe ngjasonte me nje gote birre…te mbushur deri ne buzet e saj…pa te lene hapsire qe te thithje aty…ate helm te gjalle…e te embel…
-Pije pra….se nese ti e pi me fund…tregon se sa me do….dhe nuk besoj se do besh figure te keqe perpara miqeve te mi apo jo?...tregoju atyre se sa me do e dashur!...dhe e shihte vajzen sikur ta perpinte me sy…ta zhdukte nga faqja e dheut….
Dora e saj dridhejj….dridhej se bashku me shpirtin…sepse aty ne ate fraze kishte kundershtim parimesh….thyerje rregullash….kufizim te drejte…Brenda nje gote me vere….kishte mos perputhje idesh…ndjenjash…shijesh….nuk mund te behej keshtu….nuk duhej te ishte keshtu…pasi ajo dilte dhe thyente rregullat e saj….
Vera kjo pije dashurise…e kuqe…e bukur….nuk mund te pihej ne kete menyre….jo jo….
-me fund per dashurine tha?....
Ke dashuri?....dashurine e kujt?....te sajen apo te tij?....apo thjesht per ate cop mjedisi qe qeshnin dhe qeshnin duke vene ne prove nje vajze te brisht…qe nuk ishte mesuar me te till ambjente…..
Per ke dashuri?...ate qe e dhuronte me dhune….dhe e kerkonte me dhune?.....ate qe e shihte si armikun me te keq?....ai e quante dashuri…vajzen qe I merrte c’do dite frymen?....qe ia ktheu jeten ne dite zie…
Jo….jo ajo nuk do ta pinte per dashurine….por te sheronte plagen e shpirtit…ti vendoste fasho te bute….e te qeshte sic ajo kishte bere dikur!....
-Ajo u ngrit nga karrigia….dhe tha:
-Do ta pije me fund kete got vere….por jo per dashurine…se nuk eshte pjese e jona…as imja as jotja….do ta pije per qejfin tim….se nga kjo pike vere mua me lind deshira te qesh…te jem ajo qe s’mundem ne realitet….keshtu qe Gezuar I dashur!….
-dhe e ktheu goten me fund….e nxorri nje frym te thell kenaqesie….dhe syt e saj depertonin urrejtje…duke kafshuar buzen qe kishte filluar te mpihej prej saj…..dhe personin perball e shihte si djallin….me shikimin me te urryeshem te mundshem….
-I dashur,me shto edhe pak vere…sec paskam nje deshir te cmendur per te qene vetvetja sonte….
-ah,nuk do?….s’ka gje e sherbej vete…asnjehere nuk ke ditur te jesh gentilman…
Rrembeu gjithe shishen e veres dhe e piu me etje…te pelqen pamja ime I dashur?....te pelqen femra e dehur nga pija?.....ne kete pjese je unik…I deh femrat me pije….se me dashuri nuk ke mundur kurr….
Puthmi buzet I dashur….jam ne momentet e mia me te mira…nese kur jam esell I kam zero ndjesite…tani qe jam tap…nuk do te ndjej as shije….as ere…as per te shtirur nuk kam perse….sepse sapo te afrohesh tek une…do te te gris fytyren e bukur me thonjte e kuruar….se kjo jam une….ti me shendrrove ne bish….ne djall….ne mace….ne kuceder…..dhe do te jem mikja jote me e mire….do ta ndjej shkaterrimin tend….do jem aty per te te pare se si shkaterrohet shpirti yt….prej meje….nga une….ajo qe lindi per te dhuruar buzeqeshje…e ti e shenderrove te keshtu djalle njerzish e duke I’ua bere jeten vdekje..…. Por duke e filluar nga ty I dashur!.....nga ty….aty nga nisi!.....

[Auroraa]

Ecte e endur mes brishtesise se nje zemre qe nuk kishte me fjale..ndjente rreth vetes disa psheretima zerash te thelle e te larget…e cuditrisht nuk ndjente asgje…vetem dicka thelle ne shpirtin e saj kerkonte ndihme…kerkonte jete!...
U ul ne nje kafenen buze detit…syte I perhumben aty ne thellesine e tij te trazuar…si dhe shpirtin e saj!...kendonte nen buze nje melodi te vrar…nje melodi te heshtur qe nuk dihet nese ishte e degjuar me pare…apo e sajuar aty per aty!..
Ne ate zhurm dhe turm njerzish te lumtur…vihej re vetem fytyra e saj e vaket…e heshtur…shihej vetem levizja e buzeve…qe nxirrnin ate pakez tingull qe degjohej ne radion e kafenes se madhe perziher here here me nje tekst te krijuar nga vete ajo…nese do ta shihje me vemendje rreth saj ishte nje re e zeze trishtimi dhe hidherimi…megjithse ne trup mbante veshur rroba te celura…
Dikush po e vezhgonte gjate pamjen e saj…kete portret njeriu te fashitur nga realiteti…aq e ngrire dukej figura e saj…saqe mund ta krahasoje me skulpturat moderne…po nga ato bardhe e zi!...
-mund te ulem ketu pas jush?...pyet ai
Ajo ende nuk ishte kthyer ne realitet…shihte se sa I bukur dukej deti…vetem se ajo nuk ecte me dallget,por humbiste ne thellesi…
-o goca,a mund te ulem ketu me ju?...pyet serisht ai,vetem se kete here e ngriti zerin me shume!...
-me falni,nuk ju degjova…une nuk dua t’iu fyej,por kam ardhur te rrij pak vetem…nuk ju vjen keq besoj?
-njeriu qe rrij vetem,vetmia e vret edhe me shume…ndersa kur eshte dikush tjeter aty present…e thyen pak heshtjen…duke beret e mundur keshtu largimin e mendimeve qe vrasin trurin
-oh,shume I sjellshem…port e rrish vetem nuk do te thote te jesh I merzitur domosdoshemrisht apo jo?
-ju jeni e merzitur vajze e dashur…nuk ka nevoj per fjale…
-dhe pastaj?...edhe sikur cfare?...mos mendoni sa kam nevoj per ngushellim?...jam mire faleminderit!
-une nuk dua t’iu bezdis,thjesht t’iu beje pak shoqeri…asgje te keqe nuk ka apo jo?..
-a ka mundesi te me lini te qete ju lutem?...
-zerit tuaj te embel nuk I shkon kjo cjerrje vajze…une di te lexoj fatin ne duart tuaja vajze…
-vertet??!!!....
-hahaha,mos me thuaj se kjo ju intereson shume!...jeni kurioze vertet?...
-pse talleni me mua?...pse nuk me lini rehat…
-pse mendon se tallem…apo me sheh te ri…kam vite qe e ushtroj kete dhunti..
Ajo kthehet nga ai dhe e sheh me kuriozitet…pastaj mendohet gjate dhe e fton te ulet…kishte nje deshire te cmendur te shihte se si dikush lexonte ne duart e saj…sa supersticioze ishte…me ne fund deshira dhe kurioziteti po realizohej…
-mund te uleni djali…tha me gjysem zeri…me vehte mendonte,o zot nje djale qe lexon duart…te jete genjeshter valle?...
-me sillni doren e majte vajze…I tha ai
Ajo e sheh ne sy ne menyre dyshuese…pastaj zgjat dore…dhe shihte se si ai ishte aq I perqendruar…dhe vriste mendjen se cfare lexonte vall ai aty…
-he pra me thoni,ka ndonje gje?...apo talleni me mua…
Ai e pa ne sy dhe qeshi…kurioziteti e beri macen te pije uthull I tha…keni duar shume te bukura,duket se nuk I keni vrar shume..
-tani,ju do beni analizen e duarve te mia,apo do lexoni se keshtu me thate apo jo…
-ti mendove vertet se une di te lexoj duart?..
-oh,sikur ta dija…jeni me te vertet nje genjeshtar I gjore…ikni pra me lini vetem…ose do te iki une…
-jo jo prisni…une nuk di te lexoj duart…doja vetem te ulesha pak me ju…por ajo cfare me duhet te lexoj e shoh ne syte tuaj…

-oh,mjafte me perralla tani,nuk ju duket se po me merzisni shume?..
-une mund te behem miku juaj nese doni…
-kam mjaftueshem faleminderit!...
-kur keni mjaftueshem,pse jeni vetem ketu atehere?...
-sepse ta thash,kisha nevoj te isha vetem…pastaj cfare ju duhet ju?
-ju jeni teper e merzitur…une e shoh vajze,se di sa te bukur do dukeshin syte tuaj nese do te qeshni…
-oh,mos pyet bukuri e rralle…
-jeni aq e merzitur sa nuk e keni vene re se sa po humbisni nga ditet tuaja…nga freskia juaj…jeta vetem njehere vjen dhe ju po e shperdoroni shume keq me besoni…
-me falni po kush jeni ju,qe te me beni moral mua…as ju njoh e as dua t’iu njoh…
-une jam nje zoge,qe e dergoi zoti te te sjell buzeqeshje ty…
-hahahaha,ti zog?...me shume se sa me nje zog,mua me dukesh papagall…
-e sheh pra,a nuk te thash se do te te sillja buzeqeshje?...
-ju genjen mendja…nuk ka asgje ne bote qe te me beje te qesh ne keto momente..
-e pse jo?...jeni e shendetshme,,,jeni e re…e bukur…cfare ju mungon?
-pse mendon se lumturia vertiet rreth ketyre?...jo djale I dashur…te jesh e shendetshme eshte gje e mire…ama e bukur dhe e re…eshte fatkeqesi e madhe…
-thua ti?...por nese do te pyesje shumicen e femrave…kjo eshte endrra e tyre…te jene te reja dhe te bukura!...
-pse kaq te cekta I mendon femrat ti?...pse vetem bukuria vlen per to?...apo jeni ju meshkujt qe I mendoni gjerat keshtu…
-me te degjuar e kam…
-epo,mos degjo shume…vertetoji gjerat me fakte…femra nuk ka enderr te jete e bukur…por te jete e rrethuar nga njerez qe e duan…e cmojne dhe e vlersojne per shpirtin qe ka…jo per syt…
-a jeni e lidhur ju vajze?..
-po pra kjo pyetje mungonte…edhe nese nuk do te isha,,,ta them qarte se nuk je tipi im…
-hahahaha,vertet?...pse cfare tipi duhet te kete ai mashkull qe te jete me ty…
-oh,pse me acaroni kaq shume?...po me qe je kurioz po e them pra!...
-Natyra te qete…kete e kam adhuruar shume…qetesine me te cilen mund te bisedoj…humorin e kendshem…thjeshtesine e tij…gentilesen…dhe mundimet e tij per te me bindur se me jane veshur syt…
-hahaahhaaha,sa kam qeshur me fjalen e fundit vajze…jeni e kendeshme sinqerisht….tani per sa I perket kesaj shijes tende…jo keq…por vetem se meshkuj te till nuk egzistojne…
-perderisa iua thash,do te thote se I kam gjerat te faktuara…
-e kur I keni te faktuara,pse nuk jeni bashke atehere…
-shume pyetje bene ti…a mund te largohesh e te me lesh rehat te lutem?..
-jo derisa te me thoni se cfare kane syt tuaj te bukur qe rrine kaq te menduar…mos dikush ju ka lene
-nuk me ka lene kush jo…jam vete nga natyra keshtu..
-jo nuk je keshtu…ti je gjithe vitalitet…je gjithe jete…vetem se te kane marr jeten qe flet keshtu….te kane vrar shpirtin..
-cfare dini ju meshkujt per shpirtin?...e njihni valle?...
-shpirtrat e paster si I juaji…nuk I njohim sepse I vrasim pa I njohur…perfitojme nga naiviteti dhe butesia e tyre…duke mbjelle tek ato kete vrazhdesi dhe akull si tek ju…apo e kam gabim?..
-e cfare dreqi kerkoni me nga ajo femer…kur jeni te bindur se e keni vrar shpirtin e saj?..
-duam te bejme edhe nje perpjekje se ndoshta na adhurojne serisht…na falin ndoshta…
-e nderkohe qe vuani te fitoni faljen e saj…pse nuk perpiqeni ta lini te qete ate femer te jetoj jeten e vete…dhe ju tuajen?..
-sepse vetem ajo mund te na sheroj shpirtin dhe te na bindi se ishte e vetmja qe meritonte dashurine e kesaj bote…
-dhe kur e shihni se gjithe perpjekjet tuaja e merzisin shpirtin e saj…pse nuk hiqni dore…por ia veshtirsoni jeten?...
-sepse e duam…
-po a nuk eshte mire…qe kur do…edhe te te duan?...
-eshte ideale besoj…por keshtu jemi ne meshkujt…vlerat e nje femre I kuptojme kur e kemi humbur…
-me fal,por c’kusur ka ajo femer te kaloj ditet e saj ne lufte me dike qe nuk e vlersoi ne kohen e duhur?...pse duhet te konsumoj ditet e saj me dike qe ka vdekur tek ajo?...pse duhet te kthehet ne statuj kur mund te jetoj e gjalle me dike qe I dhuron jete?...eeee?...
-po mire zonjush?...pse nje femer e ka kaq te veshtire te pershtatet kur ka prane dike qe e do?...kaq debile eshte?..
-pse duhet te pershtatet kur mund te jetoj sic e ndjen me dike qe e do sic eshte…pa u munduar ta pershtasi?...te jete e lire ne mendime dhe veprime…te marr ajer te paster rreth saj…pa u bllokuar nga prania e askujt…pa u detyruar te jete ajo qe ai kerkon…e te buzeqesh si foto montazh…
-zonjush,e shihni ate dere…shkoni…vraponi…jetoni e lire…e mos mendoni per neser…hap krahet e fluturo…aty ku nuk te njeh askush…fillo nje jete te re…pa askend…nuk ke arsye te konsumosh jeten tende…te te thithin ditet si nje cigare…ec diku ku te prekesh endrrat e tua…mos rri aty te te shkelin me kembe…syri yt I bukur nuk eshte krijuar te mbushet me lot…por me gezim…shkoni zonjush…vraponi larg…ne yllin tuaj te paqes!....

[Auroraa]

(Vazhdimi i pjeses)....

Ajo po kthehej ne shtepi…kishte kaluar nje dite te lodhshme pune…ecte duke ngjitur shkallet e mendimet I shkonin tek nje gjume I mire…sa e lodhur ndihem mendonte,sa do te doja nje gjume te mire…hapi deren dhe ai e prsite ne sallon…shkon furijshem drejt saj…e shtrengon dhe e puth...
-E dashur sa mire qe erdhe…po ndjeja nje uri te tmerrshme me beso…mirpo nuk ndihesha shume mire per te ngrohur gatimet qe bere dje...po pertoja…ose me sakt do doja te me gatuaje ndonje gje me te mire…mbase ti je e lodhur por mos u shqeteso do te te ndihmoj edhe une…si thua?...
-Ajo buzeqeshi,nuk jam e lodhur,mund te te gatuaj cfare te duash
-Oh,sa e mire je,prandaj te dua kaq shume,ok zemer freskohu shpejt e shpejt e me gatuaj,e di per cfare me ka shkruar mendja?...
-Per cfare?- e pyet ajo…megjithse kembet nuk po I mbanin,kishte kaq nevoj te ulej e te shlodhej pak,
-Po ja,ndonje byrek si ato qe vetem ti I bene,
Ajo kthehet pas disa minutave dhe fillon te gatuaj,ai ulet ne sallonin e gjere dhe rehatohet duke pare ndonje dokumentar ose filmat e preferuar…
-e dashur me degjon?
-po sigurisht…
-sot takova disa miq te mite,oh kemi biseduar gjate pune pune kupton?...pastaj ne biseda e siper filluam te bisedojme per te dashurat tona…mos mendo se meshkujt nuk flasin per femrat eee?...ndoshta jane me te kufizuar,mirpo flasim,
-as qe e ve ne dyshim…po per cfare flsinit?....apo ato ankesat e zakonshme tuajat…ato pa kenaqesit dhe pa durimin kunderjt tyre…ose ose femren e krahasojne me ujkun “ujkuuu ujkuuu,e nderkohe cakalli bene kerrdine”…
-“hahahahaha” e dashur sa e kendeshme je ndonjehere,une nuk kam ankesa kundrejt teje,I thash se jam njeriu me I lumtur ne toke e di?...sepse ne jemi vertet nje cif I lumtur,
- cfare kupton ti me fjalen lumturi?...
-mos ndrysho bised e dashur,me lere te mbaroj cfare kisha filluar,keto filozofit e tua I lem per here tjeter si thua?...dhe po thojaaa…ahhh,po…une nuk kisha ankesa per ty,sepse ti je pergjithsisht e qete,,,ata ankoheshin se te dashurat e tyre flisnin shume,dilnin per kafe gjithe diten,harxhonin shume leke…e keshtu…nderkohe per ty e di cfare I’u thash e dashur?...
Qe nese nuk do te te flisja une ose nese nuk isha une qe do hapja nje bised…atehere ti mund te rrije edhe me dite pa folur…
Ajo u kthye nga ai,dhe po e shihte habitshem…ai nderkohe fliste dhe syt e perhumbur drejt Tv…
…dhe degjon e dashur,e une ndihem shume mire qe je natyre e qete…femrat qe flasin shume asnjehere nuk me kane pelqyer…pastaj ti je e rregullt,punon dhe me gatuan gjithcka dua,me pak fjale je ajo qe une kam dashur gjithe jeten….
-vertet?...pra jam pikerisht ajo femer qe ty te pelqen eee?....sa mire!!!....gatuaj mire…jam shtepiake e mire…e nuk harxhoj shume apo jo?...
-sigurisht e dashur,une kete tip femre dua…madje e di cfare jut hash tjeter?...
Qe ndonjehere ne ndonje mbremje pinim ndonje pije alkolike dhe e adhuroja kur ty te zinte pak…sepse merrje nje fytyre kaq te bukur dhe qeshje kaq shume…edhe ne kete pike nuk kishe ngashmeri me femrat e tyre…ato kur pinin ndonje got…thyenin e benin zhurm…ti qesh…e madje edhe me perqafon ndonjehere…se di pse fytyra jote merr nje pamje qe e dua edhe me shume nga kete qe kam perpara tani…
Ajo rrinte dhe e degjonte ne heshtje,fshinte lotet me mengen e bluzes dhe ajri filloi ti mungonte…
-e dashur me degjon?..
-po,po po te degjoj….
-e di?...ne jemi shume te lumtur….une e di…sepse ti asnjehere nuk ankohesh…e une s’kam arsye te ankohem per ty…perderisa me ploteson ne gjithcka…pse duhet ta beje me thuaj?...gjithcka duket kaq perfekte…kemishat kepucet,xhaketat,rrobat e mia jane perhere te rregullta e mbajne perhere arom te mire…dhe madje me habit qe ndonjehere edhe kur je e lodhur…pa I sistemuar te gjitha nuk ulesh e nuk fle…me gatuan cfare te dua…kur semurem me qendron prane…e nuk ankohesh asnjehere…te kujtohet heren e fundit kur kalova nje ftohje te rende?…ti nuk bere asnje pike gjumi…me vishje dhe kujdesoje sikur te isha femije…e nga ty e dashur nuk kam degjuar asnjehere qe te semuresh…”hahahaha” je e fort ti e kam thene gjithmone une…s’te gjene gje…
Ajo pertypte lotin me dhembje dhe nuk po mund te nxirrte asnje fjale…vetem degjonte e degjonte ne heshtje…
-dhe me degjon e dashur?....nese do te ikje serisht,une do te vdisja…ose nuk e di…une jeten pa ty nuk e imagjinoj dot…ne jemi cifti perfekt…bisedojme lirshem per cfare ndjejme apo jo?....une e shoh ne syt e tu se sa e lumtur je…as ti nuk jeton dot pa mua…
-cfare sheh ne syt e mi ti?....sepse kur vjen fjala per te lexuar syt e nje femre,shumica e meshkujve jane analfabet
-e dashur cfare ke?...pse me flet keshtu?...cfare shoh…qe je e lumtur….pse nuk flet Ana?...mos ndoshta ti nuk je e lumtur?...po pse te mos jesh ne fund te fundit cfare te ka munguar?...jeton si princesh…ke nje njeri qe te do deri ne cmenduri….pse nuk me thua asgje?..
-sepse nuk kam cfare te te them…ndoshta duket te kesh parasysh dicka…nje femer nuk eshte e nevojshme ta pyesesh a je e lumtur?...ti mire e the lexohet ne syt e saj…nese une te kam krijuar kete pershtypje me vjen mire…
-ti e di se nuk jam shume I zoti te lexoj brendesine e njerezve e dashur…une jam I prirur per te tjera gjera…ne kete pjese te kam lene ty…por zemer,ktheje pak koken ketej nga une…te lutem....
Ajo kthehet dhe syt e saj ishin nje pus I thell me lot…rrinte si e mekur perball tij…ai ngrihet prej vendit ku ishte rehatuar dhe e veshtron me kujdes…me habi…I afrohet dhe e sheh thell ne sy…
-pse po qan Ana?...
-nuk po qaj,eshte efekti qepes…buzeqesh ajo..
-e dija qe ti nuk ke arsye te qash…ah,keto qepe te flamosura…dhe une qe te premtova se do te te ndihmoja…ndoshta po bisedojme dhe kjo eshte nje far ndihme apo jo?...
-te lutem zemer,rri pak me koken drejt…dua per here te pare te te lexoj syt…
-degjo!...ti ke sy te medhenje…nejse jo dhe aq…ngjyre te zinje ne kafe te erret…ke qerpik te gjate…sy te zakonshem kupton?...te pelqeu pershkrimi im?...
-sigurisht,tani mundem te vazhdoj cfare isha duke bere?...
-Ana,pse mundohesh te me besh qejfin gjithmone?....kujton se jam analfabet?....kujton se di te mbulosh se cfare te bluan Brenda?...nese mendon keshtu…eshte thjesht mendimi I yti…
Ana kam nevoj te clirohesh nga ky mur I lart qe ke ngritur mes nesh…kujton se jam qorr?....kete kujton?...joooo e dashur e shoh qarte therjen ne syt e tu…e shoh se as deshir te me shohesh nuk ke me…me sheh me frik dhe urrejtje…kujton se nuk e ve re?...me sheh si me nje urrejtje te cmendur….
Degjo zemer,mua nuk me kane munguar femrat…por ja qe te dua ty…dhe dua qe pikerisht me ty te ndertoj ate jete genjeshter qe nisem…sepse keshtu ishte apo jo?...ma perplasje ne sy se nuk me doje…e une ta falja per shkak te moshes…e largova nga prinderit mendoja…dhe I mungojne kushdi cfare I dukem…por joooo Ana…qenkam gabuar….ti vazhdon te jesh e njejta egersire…vetem se sot nuk me flet me fjale…por me nje shikim qe me dhemb sa here qe te shoh…e me vret me shume se sa fjalet qe me thoje…
Te duket vetja e vecant?...nuk ka asgje te vecant tek ty Ana…je vetem nje njeri qe di te duash gjithe boten vec meje…une te dhurova boten…e ti boten time e flak…
Dhe harrova te te thoja se cfare I thash tjeter per ty miqeve te mi kur me pyeten nese e shihja ndonjehere jeten pa ty…
Anen e kam rritur une…ishte vetem 16 vjece kur u njohem…e pak me e rritur kur u martuam…e pash c’do dite te rritej me mua…e te rritesha bashke me te…isha une qe prekja c’do cm te saj…isha une qe e mbaja ne krahet e mi kur bubullinte se kishte frik…strukej ne trupin tim dhe me shtrengonte fort…une ndihesha kaq I gjalle…
Isha une qe festoja c’do vite qe ajo linte pas…se bashku me te…isha une qe e merrja ne krah kur semurej…ne shi ne diell e ne bore…isha vetem une…
Dhe “femijen” tim nuk e largon dot njeri prej meje…vajzen time nuk e largon njeri prej meje ju thash…te quajta femije…e te quajta vajze…sepse e kujtoj edhe sot kur te putha vjedhurazi dhe me gjuajte me canten e shkolles…
Me quajte hajdut…e une qesha…nuk doja te isha hajdut dhe te pyeta nese mund ta dhuroja puthjen qe te vodha…
Ti qeshe me ze…e une ende e ruaj te qeshuren e asaj dite ne mendje…sepse pas asaj dite nuk pash me te tilla…
Ah Ana Ana…sikur te mund te me doje pak…le te ishe si te dashurat e miqeve te mi…nuk te doja kaq perfekte…asgje te beje nuk do doja…vetem pak shume pak dashuri…kete kam kerkuar gjithe jeten prej teje…
Mirpo mos qaj me e bukura ime…syt e tu jane drit …I dua kaq shume…edhe pse nuk shoh askund veten aty…gjithmone jemi lidhur mes nje fije urrejtjeje dhe dashurie…ti ke zgjedhur te paren…une te dyten…ti fitove te paren nga une…une te dyten