Ne qytetin e saj syri te sheh shpesh piktor…arsyet dihen apo jo?..deti!...
Deti eshte frymezimi per te zbukuruar ne flete te bardha…ngjyrat qe peneli dhe shpirti tyre gdhendin ne te…
E ulur ne nje stol…me nje liber ne dore…filloi te shfletonte disa faqe….por nuk po donte te lexonte…kishte nje deshire te shihte punet e tyre si nje spektatore…
I shihte me adhurim….ata ishin me fytyre nga deti…por punet e tyre ishin perball saj…dhe ajo e hutuar shihte aty…kthente koken sa djathtas majtas per te mos humbur asgje…
Sa bukur luan peneli ne doren e tyre mendonte…sa bukur duken ngjyrat kur ata punojne me shpirt aty….sa do doja edhe une te pikturoja si ata…
Pastaj ajo afrohet drejt tyre…ata ishin radhitur si kur I kishte vendosur nje njeri me rregull si ne sherbimet ushtarake…kishin zaptuar nje pjese te mire te detit…
ata punonin njesoj… e cuditshme mendonte ajo…duhet ti kete caktuar dikush te bejne te njeten gje…ose duan apo s’duan ata…te njeten gje do pikturojne…sepse aty vetem deti dhe ishulli sazanit duken…
ajo shkonte drejt tyre…dhe si e cuditur I shihte si ata femijet qe ju dhurojne nje loder te re…marrosen pas saj…
njeri prej tyre kthehet dhe e sheh….i buzeqesh
ajo e pa e hutuar u skuq per nje moment…dhe u kthye pas...ktheu menjehere shpinen dhe filloi te hidhte hapa te lehte…deri sa degjon nje ze..
-zonjush?!!!....
Ajo vazhdonte te ecte,duke menduar se nuk ishte fjala per te…por e degjoi zerin serisht..
-zonjusha me librin ne dore…po flas me ju….
Ajo uli syt nga duart dhe pa librin…mosss mendoi…me mua e paska…dhe kthehet si e hutuar nga ai, me vete mendonte cfare donte valle?
-zonjush,po po juve po ju drejtohem
-mua?...
-po,ejani pak ju lutem?...
-te vij?...ku?
-a po vinit drejt nesh?...ejani ketu ju lutem…
Ajo shkon dhe ecte si e ngrire…sikur dikush ti kishte lidhur kembet dhe ajo nuk po mund te levizte dot…u afrua drejt tij dhe shihte pikturen e mrekullueshme qe ai kishte punuar…
-ju pelqen zonjush?...
-po shume e bukur!...pergjgjet si e mekur ajo!
-pershendetje zonjush,une quhem Andi!...po ju?..
-une…une….une…kam emer te shemtuar zoti piktor me mire nuk po e them… dhe filloi te qeshi ajo…
-hahahaha,zonjush sa e lezetshme qe je!...s’ma do mendja…qe te keni emer te shemtuar…por gjithsesi…zonjusha misterioze…pra ju pelqeu piktura?...
-po te gjithe ne fakt I kane bere shume bukur!...ju dhe koleget tuaj!
Ai po e shihte ne sy…dhe ajo e ndrojtur uli syt…rrinte sikur do ta pushkatonin….
-zonjusha misterioze…ju kane bere ndonjehere ndonje portret?...
-muaaaaaaaa?!!...
-hahaha po po juve?...
-me kane bere ne fakt,kam nje kushuririn tim…eshte piktor….dhe me ka bere nje portret…por edhe dikush tjeter…isha nje dite buze detit dhe me pikturoi pa mendje,pa me thene,po lexoja librin tek ai stoli atje…u merzita…sepse pervec se me pikturoi…nuk ma dha portretin…u zura keq!
-hahahaha,sa e lezetshme qe jeni…sa e embel…
- ouuuuuuu!...ashtu ju duket juve….por tek une s’ka asgje te embel…
-piktoret,zonjush…shohin me thelle se kaq…psh nese ti do te me lije te te beja portret…te betohem se do ta jap portretin ta kesh ti…pra nese pranon une do te zbuloj ate embelsine tende per te cilen ti je ne dyshim…
-me premtoni se do te ma dhuroni mua portretin?...
-po zonjush…ju betohem!...
-ok,por nuk ka kushte ketu,ku te ulem une psh?...,dhe une nuk rri dot pa levizur…
-hahahaha,sa e mire je…nuk ka asgje…ti ulu tek rera…dhe une do mundohem te te pikturoj…edhe nese do te levizesh…
Ajo ulet dhe rrinte si njeriu balcamosur…dhe ai ulet perball saj mbi rere…merr fleten e madhe nder duar dhe e shihte duke buzeqeshur…
-ej zoti piktor…se mos me pikturoni dhe merrni fleten ikni me vrap?...
-hahahahaha,sa dite e bukur per mua sot…te takoja dike si ju zonjush…ka jete Brenda jush…duhet te jesh ne gjimnaz ti apo jo?...se vajzat e gjimnazit a posedojne lehtesisht kete thjeshtesi,
-ne gjimnaz the?...po beje 6 vjet po qe e kam mbaruar
-6 vjet the?...me fal,me fal vertet…se nje femer nuk pyetet per moshen…por sa vjet keni ju?...
-hahahaha marshallah,25…I lash…po hidhem 26..
-cfare po me thoni zonjush!!!!....talleni!!
-sa do doja te tallesha…
-komplimente atehere,jeni thjesht shume e embel zonjush…
-po mire,se edhe 25 nuk quhet plak njeriu…hahaha
-jo jo,por thjesht me pamjen tuaj jeni pak larg asaj moshe….
-zoteri,si thoni te fillojme me portretin?...se nuk kam shume kohe…
-Po po keni te drejt…fillojme,mos levizni ju lutem…dhe buzeqeshni pak…
-te qesh me zor thoni ju?...
-hahahaha,jo zonjush,jo me zor,se nuk del bukur….kujtoni ndonje gje te bukur…dhe do te buzeqeshni….e sigurt qe funksion
Ajo heshti per nje moment…dhe ju kujtua njeriu I saj I shtrenjt…kur ai qeshte kur ajo e quan veten shushk…kur ai I thote fjalet me te bukura ne bote…dhe mes atyre mendimeve…harroi se gjendej perball piktorit…por u zhyt aty ne thellesine me te thell te mundshme…asgje dhe askush nuk mund ta largonte prej atyre mendimeve….per nje moment syt e saj filluan te lotojne…oh sa vetem ndihej…oh sa keq ndihej…ajo ngriu…dhe prej se largu degjonte nje muzik te lehte…qe I zbuste shpirtin dhe lotet filluan te shtohen ne syt e saj…
Ajo ngriu dhe mendonte per te shtrenjtin e saj…e do shume…sa shume…ta kishte aty…do ta shtrengonte fort…ti lutej ta merrte me vehte…te vraponin si te cmendur buze detit….te qeshnin dhe perqafoheshin sikur te ishin personat e vetem mbi kete toke…
Ti tregonte se sa shume e do,ti shtrengonte duart…e te ndjente eren e shpirtit te tij e nga buzet e tij te marr jete….
Pastaj nje ze degjohet…duke shperndar keshtu mendimet e saj…
-zonjush….zonjush…zonjush…mbaruam!...
-me falni,une e humba per pak…mbaruat kaq shpejt?...
-kemi rreth nje ore qe punoj portretin tend…por vetem se ti nuk ishe ketu...doni ta shihni zonjush?…
-oh,dua dua shume…
-sa e bukur jeni zonjush…ejani shiheni
Ajo shkon me hap te shpejt tek ai…dhe hedh syt nga portreti…u habit…
-po pse me keni bere me lot zoteri…une qesha…nuk qesha?...cfare jane keto lot?...
-oh,zonjush…qeshet…ne fillim…pastaj loti filloi te zbriste bute ne fytyren tuaj…dhe une pata nje deshire te marr per te mos humbur asnje pike loti nga fytyra juaj…nga nje fytyre e dashuruar…se keto lot…vetem lot dashurie jane…sa sy te bukur keni zonjush….
-oh,me falni,une e humba vertet…por sa do doja qe te mos me pikturonit me lot…nuk me ndahen ne realitet…pse duhet qe edhe ne portret te ishin aty?...ohhhhhh!...
-sepse ju jeni e dashuruar!...dhe loti dashurise I bene edhe me te bukur syt tuaj…ata shkelqejne…ata I nxjerrin lotet si diamante nga syri juaj…dhe ju me to thjesht magjepsni zonjush…
-oh mjaft ju lutem,po e egzagjironi…
-zonjush!...merreni portretin tuaj…eshte shume I bukur!...
-oh pse duhet ta benit me lot?...shih sa e lodhur dukem nga jeta
-hahahahah,edhe pse jeni e ndrydhur ne shpirt…nuk ju mungojne shakat…jeni shume e mire!...
-presupozohet qe piktoret nuk duhet ta teprojne me komplimente…e sidomos me vajzat e dashuruara apo jo?
-vajzat e dashuruara jane shume te bukura zonjush…se kane nje drite ne syt e tyre…qe ato te tjerat nuk e kane…kane nje butesi,kane nje ndjesi…keshtu si ju…shkojne pertej realitetit…
-vertet?...
-pse nuk I’ua kane thene??...
-I shtrenjti im nuk eshte piktor…por ka nje shpirt me ngjyra…si koloret tuaj zoteri…
-edhe ju zonjush…jeni si peneli…pa te cilin kolori nuk do mund te gdhendej ne flete te bardhe…
-oh,sa bukur folet zoteri…thua se une dhe ai nuk bejme dot pa njeri-tjetrin?...
-pse duhet domosdoshemerisht te bindesh nga une?...pyete zemren,ajo flet me qarte se une…dhe eshte e sakt…
-zemra me thot se ai eshte njecik don zhuan…si I behet?..
-hahahaha,zemra jote eshte pak e brisht…I pelqen ti shohi gjerat me syt e bufit…apo e kam gabim?..
-ouuu!!!!...edhe kete e thate?...
-te verteten…te thash qe ne piktoret shohim shume me thelle se fiziku…
-cfare sheh ti tek une psh?...si piktor qe je!
-mmmm,nje vajze qe vitet I ka nen supe,dhe shoh gjithashtu nje shpirt te bukur,qe I shtrenjti saj eshte me fat qe e ka!..
-hahahaha,se besoj…por faleminderit gjithsesi!...persa I perket viteve nen supe,thjesht ceshtje geni hahahha!
-sa bukur qeshni zonjush…ndoshta me kete eshte dashuruar ai pas jush?
-hahahha,...thua?...ai eshte serioz zoteri,se di nese ka qene e qeshura ime qe e solli tek une,
-jam I bindur qe po!….nuk mendoni se pas gjithe kesaj bisede…te me thonit si quheni?..
-emer harruara me quajne,hahahahaha!....ju thash se e kam te shemtuar emrin?..
-jo,keni shume te bukur,por ju keni frik se do ta kujtoj shpesh,dhe ju nuk doni…por une po jua ve vete nje emer…
-cfare emri?...psh
-furtune…hahaha
-hahahahaha,jo po bresher…pak me qete..
-mos me thoni?...
-po pra!...
-sikur ta dija,si eshte e mundur!...
-e the vete pra,ju piktoret jeni fallxhor…hahahaha
-uau nuk me besohet,
-zoteri a mund te largohem une,ma jepni edhe ate piktur te shemtuar…ta kem si kujtim…ta shoh edhe te balcamosur veten me lot…
-jeni unike zonjush….
-po pra,unike ne llojin tim….
-t’iua puth pak doren zonjush?…
-me cfare rasti?...
-kot,pse duhet te kete rast…sa e embel je!...
-oh,me vjen keq,por I kam bere pis me rere…dhe..
-hahaha,pse talleni zonjush,duart tuaja jane te pastra…
-ika zoteri…shume faleminderit per portretin…pavarsisht loteve…keni pikturuar bukur shume!...
-faleminderit ju,qe me dhuruat nje pasdite qe do ta ruaj gjate ne memorie…humori juaj eshte kaq I admirueshem…
-mirupafshim…zoteri
-mirupafshim…zonjush…uroj t’iu shoh serisht ketej…