Pse po ben kaq buje te madhe faccebook ??

[interisti 1]

Pse po ben kaq buje te madhe faccebook ??

[anna]

miredita dheja kalofsh mire midis nesh ne rradhe te pare ! per pyetjen qe ke bere une te pergjigjem nuk e di sepse nuk kam conto te facebook !

[ingal]

Facebook, me pelqen shume, pothuajse i kam te gjithe miqte aty. eshte nje adrese qe e vizitoj shpesh.

[ReniX]

kete shoqen ketu se ke: http://facebook.lirenti.com

Facebook mund te jete nje mjet i mire per te komunikuar, por kujdes se ka tradheti burra

[EMAUS]

Mbresa nga një përvojë e parë... dhe betohem të mos futem më, thuajse i bindur se nuk do të mundem t'i rezistoj gjatë tundimit të kësaj Sirene Bashkëkohore me emrin joshës FACEBOOK



Nga Ridvan Dibra

Përvojat e para të një individi (shqiptimi i fjalëve të para, lodrat e para, sherret e zënkat e para, libri i parë i lexuar, shokët e miqtë e parë, puthja e parë, përvoja e parë seksuale, botimi i parë, tradhtia e parë, divorci i parë etj. etj.) është provuar se janë të rëndësishme, në mos vendimtare, në formimin dhe jetën e tij.


Ndërsa në rastin e një shkrimtari, këto përvoja të para, në më të shumtën e rasteve, bëhen gurë themeli mbi të cilat ndërtohet ngrehina e tij letrare.


Me këso arsyetimesh e bindjesh në kokë, vendosa t'i shtoj listës së përvojave të mia të para edhe një të re: atë të facebook-ut. Pasi kisha refuzuar për muaj e muaj me radhë ftesat e shumta në adresën time (shokë e miq, shkrimtarë e jo-shkrimtarë, të njohur e të panjohur), më në fund u dorëzova: ftesës elektronike të poeteshës së re Dezdemonë B. për të qenë shok i saji iu përgjigja pozitivisht (OK).


Më pas, duheshin kryer disa formalitete të thjeshta që unë, më në fund! të bëhesha anëtar me të drejta të plota i komunitetit qindra-milionësh me emrin fort tingëllues FACEBOOK.


Si i mbarova adetet elektronike, natyrisht, kureshtja ime e parë do të ishte njohja me poeteshën e re Dezdemonë B. Profili (portreti) i saj më la pa mend: një bjondinë e hatashme, si e dalë yrysh prej një reviste mode, më këqyrte plot joshje e provokim. Pa e marrë veten mirë nga turbullimi i çastit, erdhi edhe reagimi i saj i parë:


"Hi Ridvan!"
"Hi Dezdemonë".
"Mirë ke qenë?"
"Mirë".
"Ke mirësinë të lexosh poezinë time të fundit?"
"Jam i nderuar..."


Pa e mbaruar mesazhin tim, ia mbërrin edhe vjersha e Dezdemonës: një vargëzim bajat dashurie e që nuk ka asgjë të përbashkët me portretin magjepsës të autores. Megjithatë, ia ngre lart (vjershën).


Poetesha e re largohet e lumtur: si duket, nxiton t'i shpërndajë vargjet e saja tek të tjerë facebook-as. Thuajse jam i bindur se askush, qoftë ai dhe shkrimtari a kritiku më pedant, duke shijuar portretin e autores, nuk do të ketë kurajën ta shajë atë palo poezi...


Sapo jam ndarë nga poetesha e bukur, kur në adresën time vijnë thuajse njëkohësisht dy ftesa:


1. Dëshiron të bëhesh anëtar i grupit "Kundër hipokrizisë së Ismail Kadaresë"?
2. Dëshiron të bëhesh anëtar i grupit "Ne mbrojmë vlerat e Ismail Kadaresë"?


Kujtohem se kohët e fundit jam sharë e kritikuar thuajse njëkohësisht edhe si "mik" i Kadaresë, edhe si "armik" i tij, prandaj dhe i pranoj pa hezitim (OK) të dyja ftesat.


Por befasitë në facebook nuk paskan të sosur! Ftesën e radhës ma dërgon Ridvan Dibra, domethënë vetja ime: "Dëshiron të jesh shok me Ridvan Dibrën?". Thuajse pavetëdijshëm (ndjesë për mungesën e modestisë!), kujtohem sakaq për gjithë ata shembuj shkrimtarësh të shquar (Kafka, Pirandelo, Pesoa, Dostojevski, Prust, Borges, Apdajk, Forster dhe plot të tjerë), të cilët kanë pasur probleme me personalitetin e tyre të dy apo të shumëfishtë.


"Hi Ridvan Dibra!"
"Hi Ridvan Dibra!"
"Je një shkrimtar koti".
"Jam".
"Cinik dhe i shtirur".
"Ndoshta...".


Libri ne koma. Rroft Facebook-u!



Alter egoja ime virtuale më shan e fyen sa mundet dhe mandej largohet (me siguri!) i kënaqur. Unë nuk kam nge t'i bluaj sharjet e fyerjet, sepse, ndërkohë, në adresën time kanë vërshuar me dhjetëra e dhjetëra ftesa "për shok e mik" (kurrë, në jetën time reale, nuk kam pasur kaq shumë shokë e miq): shkrimtarë të njohur ose jo, politikanë të majtë e të djathtë, lexues dashamirë ose e kundërta, analistë të pavarur e të angazhuar, gazetarë lloj-lloj, miq të fëmijërisë e emigrantë, femra të bukura si kukulla, kritikë e akademikë etj. etj.).


I pranoj të gjithë (OK), derisa më nis dhimbja e kokës dhe vërej me tmerr se pasdrekja ime (e çmuar!) ka shkuar për lesh (siç shprehet një mik i imi shkrimtar): asnjë faqe libri e lexuar, asnjë rresht nga romani im i ri i shkruar...


Dal nga aty (nuk e di pse, por kam përshtypjen se sapo kam dalë nga një kurth katakombesh e ku gëlojnë gjithfarësoj papastërtish) dhe betohem të mos futem më, thuajse i bindur se nuk do të mundem t'i rezistoj gjatë tundimit të kësaj Sirene Bashkëkohore me emrin joshës FACEBOOK.


Në mbrëmje, deri vonë, bluaj në mendje lloj-lloj gjykimesh e interpretimesh rreth raporteve të Librit me fenomenet bashkëkohore, sidomos me Lartmadhërinë e Tij, Internetin. Qëndrimet janë të shumta e të larmishme, por në fund të fundit ata mund të organizohen në dy grupe të mëdha:


1. Partizanët e tezës se "Libri i vërtetë (domethënë Letërsia) është në rrezik dhe se po humbet karakteri i tij elitar". Mbrojtësit më të shumtë të kësaj teze duket se janë Shkrimtarët e vërtetë (domethënë ata që vuajnë për librin).


2. Partizanët e tezës se "libri (domethënë gjithçka e shkruar dhe e bërë publike) po njeh një lulëzim të paparë dhe se institucioni i publikimit kurrë nuk ka qenë më demokratik sesa sot. Mbrojtësit më të shumtë të kësaj teze duket se janë kritikët dhe akademikët (domethënë ata që jetojnë me librin).


Kokën e ndiej plumb nga dyshimet e dilemat. Aq më shumë kur në ditët e sodit, në të ashtuquajturën epokë postmoderne, të vërtetat (herë-herë të dukshme si drita e diellit) bëhen relative dhe të krijohet bindja se gjithkush ka të drejtë.


Të nesërmen, duke ruajtur dyshimet e natës së kaluar, i shmangem programit mësimor dhe u flas studentëve të mi për mrekullinë me emrin facebook. Në fund të orës, veçoj dhjetë studentë (më të mirët!) dhe u bëj një pyetje të thjeshtë: "Sa prej tyre janë anëtarë të bibliotekës së universitetit dhe sa anëtarë të facebook-ut?" Përgjigja nuk më befason dhe aq: dy prej tyre janë regjistruar në Bibliotekë, tetë në Facebook.


Nuk më mbetet gjë tjetër veçse, i tërhequr mënjanë, t'ia pohoj vetes me gjysmë zëri:


LIBRI NE KOMA. RROFTE FACEBOOK-u!
Kaq.

Shekulli

[Kliton]

Mua per veten time sme pelqen fare Facebook,nuk kam simpati per ket faqe,me duket gje kot fare.

[kuklla]

Face Book, per mendimin tim ka zevendezuar shoqerine ne mehalle, ne hyrjet e pallatit, shoqerine ne bangat e shkolles, etj. Jemi ne te njejtet qe dikur luanim me miqte tane te vegjelise por qe kur u rritem u shperndame si zogjte e korbit ne cdo ane te botes. Jemi ne te njejtet qe kemi nevoje te komunikojme me njeri-tjetrin, te kujtojme vegjeline rinine, te kujtojme ndodhite me gazmore apo ato me te hidhura te nje kohe qe tashme e kemi lene mbrapa kraheve. Face book na ktheu mbrapa disa vite, na risolli ne identitetin e dikurshem.
Secili nga ne ka krijuar shoqeri te re kudo qe ndodhet, por asnje nga kjo shoqeri e re nuk i di se si e therisnin femijet e pallatit, asnje nuk e di se ke mesuese kish inat, per ke vajze apo djale i kish rrahur zemra ne vitet e para te adoleshences. Ne Face Book, gjenden ata miq te vjeter, qe kemi lojtur me sy mbulur, kemi lojtur me peta, kemi kopjuar nga njeri - tjetri apo na dine sekretet e zemres ne moshen adoleshente.
Jemi rritur, dhe face book eshte si ai "filli i Arjanes" per te na kujtuar origjinen, per te na kujtuar shoqerine e vjeter, per te na kujtuar te kthehemi aty ku ishim.

[Erlindi]

e vertete kjo e kukulles pasi ne facebook eshte mbledhur ajo shoqeri e vjeter ne pamundesi per tu takuar. dallavere ka plot pastaj por e gjitha eshte ne doren tende nese i pranon apo jo.

[shoku_tanku]

Eshte nje faqe mjaft serioze..te pakten mua me sherben shume pasi e shoh si te vetmen menyre per te komunikuar me miqte e mi te larget por jo vetem,edhe ata miq qe kam ketu dhe nuk kam mundesi ti takoj per shkak te impenjimeve te ndryshme..ne kete faqe kam takuar shoke e shoqe te cilet kisha vite pa i pare,me teper se dhjete vjet...

[michele]

facebook eshte bere shume popullor, jane shume te rralle njerezit qe nuk kane nje account aty. Ne fund te fundit thyhen teresisht kufijte, se merr vesh se cfare ben, apo cfare do beje nje miku yt qe ndodhet kilometra larg. Mbi te gjitha nuk ke nevoje te dish ndonje adrese email te nje njeriu qe njeh, thjesht shkruan emer mbiemer dhe e gjen kollaj, pse seshte shume mire keshtu???!!!
Per mua eshte nje gje shume e mire facebook, se me ben te jem gjithmone ne dijeni te situates se miqve te mi(flas per ata qe ndodhen shume larg meje).

[ReniX]

Personalisht nuk kam eksperience pozitive nga facebook, por eshte e vertet qe jane rikthyer shume kontakte te vjeter nga shoqeria (kontakte qe skemi sjelle shume interesim sigurisht) por le te shohim!

Mos harroni dhe rastin qe Facebook ka sjelle dhe disa viktima :S !

[ReniX]

Fenomeni Facebook, në pregatitje dy filma


ROME – Fenomeni Facebook, i cili u shnërruar në një kohë shumë të shkurtër në social network-un më të përhapur në botë, shumë shpejt do të zbarkojë edhe në kinema. Ekzistojnë dy projekte, një film në itali dhe një në Amerikë të cilët pritet të lancohen në 2010-ën. Skenaristi Aaron Sorkin ka hapur një faqe të posacme në Facebook, dedikuar filmit , në të cilën mund të regjistrohet kushdo për të shkruar eksperiencat personale të lidhura me rrjetin social, të cilat do të kontribuojnë për ti dhënë jetë historisë së filmit.
Filmi Amerikan do të drejtohet nga regjizori Thomas Schlamme, dhe do të tregojë edhe historinë e babait të Facebookut Mark Zuckerberg, i cili u detyrua të paraqitej në gjykatë, pas akuzave të shokëve të tij në Harvard, se Thomas u kishte vjedhur idenë.
Filmi tjetër do të jetë një komedi prej 10 episodesh, e drejtuar nga artistë të rinj italianë. Në keto episode do të tregohen aventurat dhe disaventurat e fituara përmes rrjetit social më të famshëm në botë. Filmi do të xhirohet në Romë, ndërkohë që mësohet se xhirimet do të zgjatin vetëm një javë dhe do të jetë gati për në sallat e Kinemave, gjatë muajit prill. (e.n/corriere/Balkanweb)

[ReniX]

Facebook feston pesë vjetorin e ditëlindjes

Ishte 4 shkurti i vitit 2004, kur një student 19 vjecar i Universitetit të Harvardit, së bashku me disa miq, lancoi fenomenin Facebook ,i cili u shndërrua në rrjetin social më të famshëm në botë. Kanë kaluar 5 vjet nga ajo datë, dhe sot rrjeti social ka festuar përvjetorin duke vendosur në dispozicion të të gjithë përdoruesve të tij, një dhuratë nga “gift shopi” i tij. Ndërkaq është dërguar një “faleminderit” për miliona përdorues që janë online cdo ditë.
Në një periudhë prej 2 vitesh, Facebooku ka regjistruar sukseset njëra pas tjetrës. Në betejën për të fituar miq on line, shumë shpejt arriti të linte pas liderin MySpace.
Vetëm në Itali, ndodhi një Boom i vërtetë përdoruesish (600 mijë të regjistruar vetëm gjatë qershorit 2008, ndërkohë që numri total ka arritur 6 milionë përdorues). (e.n/lastampa/Balkanweb)

[capone]

Po ben buje te madhe sepse aty futen te gjithe ata qe jane brryla ne pc dhe sdine me bo gjo tjeter ja 1 nder 15 arsyet. e dyta ben buje sepse eshte 1 loje poker qe luhet online pothuajse nga te gjithe. Te tjerat i zbulojme me vone !

[ReniX]

101% dakort me ty capone

[kuklla]

Po ben buje te madhe sepse aty futen te gjithe ata qe jane brryla ne pc dhe sdine me bo gjo tjeter ja 1 nder 15 arsyet. e dyta ben buje sepse eshte 1 loje poker qe luhet online pothuajse nga te gjithe. Te tjerat i zbulojme me vone !

brryl je vete ti,

[girl08]

po ben buje sepse eshte nje menyre per te ruajtur
kujtime te bukura, sepse arrin te komunikosh me te
gjithe te njohurit pa limit...

[capone]

brryl je vete ti,

hik mi meso ca eshte PC i_her masanej hajde jep opinionin tend ktu ! Ty me te thon dicka elementare pshm: si krijimi i 1website rrezik se di ! Tani na dilke dhe opinioniste ktu ti ! Hajde hajde qeke out fare kuklla. Me vjen keq per ty !

[interisti 1]

ju faleminderit te gjitheve per komentet