Me qindra fshatarė indianė, nė lindje tė Indisė, kanė refuzuar tė dorėzojnė njė breshkė tė autoritetet vendore, pėr shkak se besojnė qė, mu ajo breshkė, ėshtė Zot.
Fshatarėt nga katundet e largėta janė mbledhur nė tempullin Kendrapar, nė shtetin indian Orissa, ku kanė pėrgatitur rituale pėr nder tė breshkės ndėrsa pėrpjekjet e autoriteteve vendore pėr tua marrė atė, kanė rezultuar tė pasuksesshme.
Kemi kėrkuar nga fshatarėt qė tė na e dorėzojnė breshkėn, pasi mbajtja e saj ėshtė kundėrligjore, mirėpo ata kanė refuzuar tė bėjnė njė gjė tė tillė, ka thėnė P. K. Behera, zyrtar qeveritar pėr mbrojtjen e natyrės.
Breshka ėshtė e mbrojtur me ligj nė Indi dhe mbajtja e saj pa leje pėrkatėse, mund tė dėnohet me 1 vjet burg, apo edhe dėnim me para.
Megjithatė, fshatarėt kanė kundėrshtuar fuqishėm dorėzimin e kėsaj breshke, duke thėnė se ajo bart nė guaskėn e saj simbole tė shenjta dhe se ėshtė reinkarnim i Jaganatit, idhullit indian.
Jaganati ka ardhur nė fshatin tonė nė formė tė breshkės dhe nuk do tė lejojmė askėnd tė na e marrė atė, ka thėnė Ramesh Mishra, prijės i tempullit.