Ka panorama qe shpesh kenaqen syt e saj duke perhumbur mes tyre,,,,duke kerkuar nje copez drite te perhumbur ne largesine e atij horizonti gati te pa prekshem .as nga syt
E shoh cdo dite natyren tek i buzeqesh me me te emblin ngrohtesi ajo I mbyll syt dhe ndjen se butesia e ngrohtesia e tij puthin flehtesisht fytyren e saj te brisht femerore .
E pastaj pastaj pershendetet me njerzit e zakonshem qe takon cdo dite disa e shohin me perzemersi disa me inat disa as qe e shohin fare por ajo buzeqesh me vehte gjithsesi kane problemet e tyre mendon .nuk e kane me mua .
Shfleton nje liber te zakonshem me ato 300 faqet e tyre te vjeteruara te shubrosura por ajo I prek butesisht si te prekte nje lekur te bute femije I shfleton deri ne detajet me te imta .madje ndonjehere I shoqeron fjalite me dore sepse emocionohet kur lexon dicka te bukur e adhuron te bukuren qe vjen e percjell mes fjaleve te nje libri .e shpesh e shoqeron me ndonje pike loti qe ajo I ka perhere aty,,,,mjafton nje fjale .nje detaj I vogel dhe loti I saj zbret ne fytyren e brisht si te ishte strehuar perhere aty e sa here ajo te pelqente dicka te bukur ai te zbriste nga syri I saj .si I pa shpamgshmi dhe e kripura shije te ndihej nga buzet ajo e ndjente dhe I fshinte buzet me dore shihte ne gishtat e saj ate lageshtire te kripur .dhe me pas te qeshte me ze .
Si eshte e mundur?...qe lotin zoti e ka krijuar keshtu te kripur si kunder vete ai vjen nga trishtimi merzitja hidherimi .a nuk mjaftonin keto duhej pa tjeter qe dhe shija e tij te ishte keshtu?...dhe perse kur bie duhet te kaloj mbi buze domososhemrisht?....pervec shpirtit don te te hidheroj dhe shijen e buzeve te tua?...
Ajo kishte manin qe cdo grimc gjerash qe ndodhnin rreth saj tiu bente nje analiz te shpejt .por asnjehere nuk e kuptonte kete se perse e bente?....ndoshta sepse ajo shkeeputje qe krijohej mes librit mendimeve dhe analizes se loteve kishte dicka me te thelle se aq .
Thjesht te shmangte shijen e kripur serisht ne buzet e saj .i duhej pak pauz reflektim .por mbi te gjitha donte qe ta shfletonte deri ne fund ate thesar qe kishte ne duar per te mos verejtur syt kureshtar qe shihnin nje vajze ulur nje nje stol te vjeter .ne nje dore mbante librin dhe ne tjetren fshihte lotin
I urrente syt kureshtar .sepse e benin te ndihej si nje femije I pa mbrojtur ne gjithe ate siperfaqe rere .dhe stolash te braktisur te nje qyteti te zhurmeshem .
Shpesh rehatohej,ulur kemb kryq mbante nje kapele ne kohe per tu mbrojtur nga dielli I ngrohte .e me pas e flakte ate ne ajer .nuk e dua hijen qe me dhuron ti .cdo gje qe pengon diellin te depertoj tek shpirti dhe qenia ime nuk e dua prandaj zhduku prej meje nuk me duhet hija jote e ftohte .
Dikush pas saj e pyet nje dite ..
-Te shoh shpesh ketu,njehere me liber njehere me fletore .kaq shume te pelqejn keto momentet vetmitare?....
-Ajo kthen koken dhe buzeqesh
-Jo mua jo nuk me pelqejne momentet vetmitare .por jane keto cop fletesh qe me therrasin mua .dhe te me besosh zoteri .se nuk jam vetem kursesi mes ketyre germave une jam pran me ate krijes frymezimi qe me dergon drejt ketyre 2 gjerave .
-Krijes frymezimi?....pyet ai
-po,krijes frymezimi se kur lapsi dhe fleta jam ne duart e mia jam me krijesen time te frymezimit .dikush qe adhuron te lexoj romanet e mi e nuk lodhet asnjehere .pavarsisht se sa monoton mund ti duken .
-sa bukur I thot ai
-une jam I tepert per ty tani,keshtu qe shfrytezoje lirin qe ajo krijes deperton tek ti dhe mos u merzit nese qesh nje dite e 4 dite te tjera qane .gjerat e medha ne jete I duam shume .por jo gjithmone mund ti kemi ne duar .dhe shpesh lotojme .aty e ndjejme vleren e madhe te tyre mes lotesh dhe nje zemre qe qendron ne ajer sa here referohet dhe thirret nga shpirti I tij .
Ajo heshti gjate .shume gjate .dhe ecjen e atij njeriu te mencur e shoqeronte me sy deri sa ai u shua ne largesi dhe la tek ajo nje mesim dhe miresi te pa cmueshme .faleminderit zoteri I pa njohur tha .ishte kenaqesi te bisedoja me ty .me urtesine e nje plaku te mencur qe do ta ruaj gjate ne memoriene e saj ..