Shiu filloi te trokiste rendshem mbi xhamat e dritares se saj .leshonte ato melodite e embla te pikave te tij,ku qetesia ishte kuptimplot .ndihej vetem frymarrja e saj dhe shiu duke krijuar nje sintoni te embel aty mes heshtjes dhe se gjalles mes vetmis dhe shoqerimit .
kur zgjohej nuk kishte kohe te qendronte ne krevatin e bute dhe te ngrohte por ngrihej ashtu furishem sikur te ishte duke kapur kohen dhe cdo levizje qe bente e shoqeronte duke pare shpesh oren e madhe ne mur dhe shpesh pyeste me vehte a do ti mjaftonte koha ti bente te gjitha?....
dhe ai tik taku I ores e merziste shume .thua se ndihej per ti bere me dije se nuk ishte vetem?...se nuk kishte kohe,se duhej te nxitonte?...
mirpo nuk dihej shkaku I ketij nxitimi mengjeseve te saj ishte thjesht dicka e programuar ne koke .si dicka e kurdisur dhe si rregull duhej te ndiqej me perpikmeri .keshtu pra ishin ditet e saj te shpejta dhe ajo ne kerkim te kohes humbiste shume nga ditet e saj ndoshta dhe frymen e llogariste me kohe
Ditet me shi dikur I adhuronte I shijonte ne dritaren e saj dhe madje bente avull me frym e fillonte te shkruante emrin e njeriut te shtrenjt e shkruante dhe e puthte me dashurine e nje zemre te paster me dashurine e nje femre te dashuruar .dhe shpesh keto veprime I shoqeronte duke buzeqeshur me vete .kur shihte veten se sa femije ndihej Brenda saj Brenda dhe jashte se cfare rrezatonte tek ajo qenia e tij se sa e gjalle ndihej dhe e lire .shume e lire
Donte qe cdo grimc te diteve te saj tia rrefente atij bera keshtu bera ashtu shkova atje,bleva kete piva kete lumturohej shume kur ia rrefente atij keto .e pasi I thonte gjithcka donte .ajo behej pishaman per sjelljen absurde te saj .
Une nuk I le hapsire te flas atij,ia marr frymen .vetem une flas dhe nuk le radhe qe edhe ai te me tregoj se si ndihet se si eshte,se si e ka kaluar diten ..
Per nje moment ate mengjes shiu iu kujtuan fjalet e tij .dhe ajo e heshtur nuk vraponte me pas kohes por u ul diku dhe filloi te mendonte per gjithe jeten .per disa nga gabimet e saj gjithe lumturine qe I mungonte .
U ul dhe e heshtur shihte nga dritarja shiu vazhdonte dhe binte ndjeshem mbi xham si kunder dhe lotet e saj ne fytyre .
.
Pastaj hapi krahet dhe enderronte ne qetesine e mengjesi, nje perqafim qe ajo e ndjente e ndjente shume .ai ishte aty .ndonse edhe I pa dukeshem .por I gjalle I gjalle si jeta vete .e shtregonte vajzen fort .dhe i pershperiste dicka ne vesh ashtu embel .i thonte se e gjerat do te behen mire,gjithcka do te shkoj mire .ajo vazhdonte te mbante krahet hapur .dhe buzeqeshte me vehte .
Ai ishte aty sa here e therriste shpirti I saj .e shtrengonte fort dhe e keshillonte sic vetem ai dinte .E dashur mos u merzit jam me ty ne jemi bashk .ti behu e fort sepse vetem keshtu do te mund ti kapercejme pengesat!....
Ajo kthehej edhe njehere pas .shkruante dicka ne xham dhe largohej me syt e fiksuar aty .pastaj dergonte nje puthje prej andej dhe I premtonte se do te kthehej shpejt .e I lutej qe ta ndiqte pas ne cdo hap te sajin .vetem keshtu do te ecte perpara dhe nuk do te kishte frik nga asgje sepse ai do te ishte aty per ta mbrojtur dhe perqafuar sic vetem ai di ..per ti thene se edhe pse je nje vajze e rritur une do te te mbroj ty do jem me ty .e do te te jap krahet te fluturosh sa me lart!....