Gjendet i vdekur biznesmeni Kosta Trebicka,

[kuklla]

Trupi i z.Trebicka është gjetur nga banorë të fshatit Lekas në afërsi të Korçës. Njoftimet e para të policisë flasin për një aksident automobilistik

Premte, 12 Shtator 2008 16:24:00

Ka humbur jetën sot pasdite biznesmeni Kosta Trebicka personi që denoncoi aferën e tregtisë së armëve shqiptare. Trupi i tij eshtë gjetur nga banorët e fshatit Lekas.
Sipas burimeve jo zyrtare mendohet se sot ai ka qenë në fshatin Lekas, një zonë e thellë malore në rrethin e Korcës, mbi 30 kilometra larg qytetit, për gjah.
Mendohet se atje ka qenë i vetëm me mjetin e tij, tip Nissan me targe TR 8843J. Ndërkohë në një rrugë të vështirë me zhavorr automjeti ka shkarë dhe për pasojë Trebicka ka humbur jetën.
Te pakten kjo eshte ajo çka duket dhe kane pare banoret e zones. Pritet që versionin përfundimtar të vdekjes së tij ta japë një komision ekspertësh nga Tirana.
Ne vendngjarje jane nisur eksperte nga Tirana si dhe familjaret. Banorët kanë parë se në makinë ka pasur edhe zogj të cilat ai i ka vrarë gjatë ditës së sotme.



*****

Lexoni me poshte intervisten e dhene per Shekullin nga Kosta Trebicka lidhur me aferen e armeve. Ne kete interviste ai ka treguar gjithçka mbi aferat korruptive te qeverise ne shitjen e armeve dhe tragjedine e Gerdecit

Botuar, e premte, 21 Mars 2008

Trebicka: Presioni mafioz për armët në Afganistan

Biznesmeni Kosta Trebicka, i cili denoncoi aferën korruptive të MEICO-s me kompaninë amerikane që furnizonte me armë ushtrinë aleate në Afganistan ka pranuar dje të tregojë gjithë historinë.



Në një intervistë për "Shekullin", Trebicka ka rrëfyer takimet me Ylli Pinarin, Mihal Delijorgjin dhe Shkëlzen Berishën, por edhe bisedat e shumta me pronarin amerikan të kompanisë, Efraim Diveroli. I pyetur për kërcënime të mundshme gjatë këtyre dy ditëve, kur historia e tregtisë armëve ka dalë në skenë, Trebicka përgjigjet: "asnjë lloj shqetësimi.

Kam pasur disa telefonata, jo ndonjë kërcënim konkret, por ishin më shumë telefonata shqetësuese".

Zoti Trebicka, cili ishte roli juaj kontratën që kompania AEY kishte me MEICO-n për furnizimin me municion të ushtrive aleate në Afganistan?


Mua më ka marrë në telefon përfaqësues i firmës amerikane AEY në fillim të prillit 2007 dhe më thotë që më kishin zgjedhur mua si nënkontraktor për të paketuar materiale, të cilat do të dërgoheshin në Afganistan. Tenderi 300 milionë dollarë është fituar qeverinë amerikane nga "BETA" kompani që ia ka dhënë më pas AEY si nënkontraktore, për të blerë municion në vendet e lindjes.

Pasi u kontaktuat nga kompania amerikane, cilat janë kontaktet tuaja me Ylli Pinarin?


Pasi u përzgjodha nga amerikanët në bazë të të gjithë dokumentacionit, ky dokumentacion përfshinte në radhë të parë prokurën e përfaqësimit, domethënë, që unë ta përfaqësoja kompaninë në marrëdhënie me MEICO-n. Zotit Pinari i vajta me prokurorë në dorë nga AEY, për të paketuar municionet, të cilat ishin fishekë kallashnikovi për t'i çuar Afganistan. Nga ana e tij, zoti Pinari më paraqiti një kontratë, ku unë duhet të firmosja për të dy kompanitë: për "AEY inc" dhe "EVDIN". Unë nuk mund të firmosja për kompaninë qipriote, për të cilën unë nuk e kisha kontaktuar. Unë firmosa vetëm në emër të AEY-së. Që nga ai moment, unë paraqita të gjithë dokumentacionin përkatës në lidhje me fuqinë punëtore, pra paraqita të gjitha certifikatat e lindjes të punonjësve, të cilët do të hynin me leje te posaçme aeroportin e Rinasit.

Kur e zbuluat se kompania amerikane, AEY po blinte municion dyfishin e çmimit që e shiste MEICO?

Në momentin që unë me Pinarin po diskutonim për "EVDIN", Pinari më paraqiti mua një dokument ku kjo kompani i blinte "MEICO- s" nje sasi municionesh prej 100 milionë fishekësh kallashnikovi, me një vlerë prej 22 dollarësh për 1000 copë, ndërsa momentin tjetër i shitjes nga "EVDIN" tek AEY", unë nuk dija absolutisht asnjë lloj detaji. Në momentin që filluam punën, pas një periudhe 3 ose 4 ditore, zoti Pinari filloi të na pengonte me furnizimin me materialet përkatëse, të cilat ne duhej ripaketonim brenda një periudhe 3- mujore, sepse kjo ishte kontrata, brenda 3 muajve ne duhet të çonim 100 milionë fishekë në Afganistan. Në këtë kohë, unë vihem në kontakt me presidentin, të cilin unë nuk e njihja personalisht. Ishte zoti Diveroli dhe në bisedë e sipër, i tregoj zotit Diveroli për elementin e kontratës ndërmjet MEICO- s dhe EVDIN, e cila përmbante elementin e çmimit 22 dollarë për 1000 copë fishekë. Në këto momente, zoti Diveroli u irritua dhe nisi të më tregonte se " EVDIN" po ia shiste kompanisë AEY me dyfishin e çmimit. Kjo kompani me qendër në Qipro e blinte materialin me 22 dollarë nga MEICO dhe e shiste me 40 dollarë tek AEY.

A jeni në dijeni se me kë e ka lidhur kontratën MEICO, me AEY apo me EVDIN, kompani kjo që përfaqësohej nga Henri Tomei?


Sa për mua, kontratën e kam lidhur me Diverolin. Asnjë kontratë nuk kam me Henri Tomein. Unë di që kontrata ndërmjet MEICO dhe AEY është bërë nëpërmjet një komisioneri, që është paraqitur si përfaqësues për kontratën që quhet Henri Tomei. Jo përfaqësues, por komisioner.

Ç'ndodhi pasi Efraim Diveroli mori vesh se po e blinte municionin dyfishin e çmimit, pas futjes në të komisionerit?

Kjo e detyroi zotin Diveroli të më kërkonte mua ndihmë, të hyja në kontakt me zotin Pinari me zotin Mediu, për të sqaruar situatën, pasi nga ana tjetër po krijoheshin shumë pengesa me furnizimin me armë. Unë kontaktova zotin Pinari dhe e pyeta sesi është problemi që Diveroli ishte tepër i pakënaqur nga mënyra sesi zhvilloheshin transaksionet. Pinari më tha mua që nuk duhej të ngatërrohesha me këto gjëra, pasi janë forca madhore. Duke dyshuar tek ndërgjegjja e zotit Pinari, unë kërkova të takohem me zotin Fatmir Mediu. Pasi i shtrova problemin, Mediu u tregua shumë indiferent, mospërfillës, shumë përbuzës dhe më thotë që kjo është një çështje civile dhe nuk varej nga ai, por direkt nga MEICO. Mediu më tha që MEICO ka autorizim të pakufizuar dhe mund të veprojë si të dojë. Unë mbeta i shtangur. Që në këtë moment lajmërova Ambasadën Amerikane dhe sektorët përkatës të kësaj ambasade dhe i vë në dijeni për gjithçka. Gjithashtu vura në dijeni edhe presidentin e kompanisë AEY, zotin Diveroli. Mbas 2-3 orësh vë në dijeni edhe Pinarin. Përgjigjja e tij ishte e prerë dhe agresive, duke më thënë që nuk do të më furnizonte, pa një urdhër të dytë nga ministri. Pas kësaj përgjigjeje u habita, pasi këtu diskutohej furnizimi me materiale ushtarake i një fuqie aleate, siç është NATO në Afganistan. Atëherë, zoti Pinari e ndërpreu kontratën dhe nuk na furnizonte më me municione për t'i ripaketuar në aeroportin e Rinasit.

Kur u bllokua kontrata dhe çfarë ndodhi më pas?

Kontrata u ndërpre rreth datës 10-15 maj. Faktikisht, kontrata ligjërisht nuk u ndërpre, por Pinari nuk furnizonte më. Mbas kësaj periudhe, mesa kam marrë vesh, Pinari kërkoi që Efraim Diveroli, pronari i AEY-së të vinte urgjentisht në Shqipëri, për t'u takuar me të dhe për të diskutuar për një kontratë direkte ndërmjet MEICO-s dhe AEY-së. Kur Diveroli erdhi në Tiranë, nga data 17, në aeroport e priti Pinari. Ky e kishte udhëzuar që unë të mos shkoja në aeroport. Diveroli më lajmëron për të gjitha këto elemente dhe unë pranoj të mos vij në aeroport dhe të mos takohem me zotin Diveroli.

A mund të na tregoni atë pjesë të Diverolit në Tiranë, ku dyshohet se ai është takuar me Pinarin, Delijorgjin dhe me një djalë që mendohet se është Shkëlzen Berisha?

Pinari e merr zotin Diveroli nga aeroporti bashkë me përfaqësuesin e AEY-së në Tiranë, Aleks... njëkohësisht punonjës i forcave aleate të NATO-s. Shkojnë në një rrugë, e cila është një rrugë diku mes Ministrisë së Arsimit dhe asaj të Drejtësisë. Zotin Diveroli e çojnë në një apartament së bashku me Aleksin, ku Pinari u prezanton Delijorgjin dhe një person tjetër të moshës 27-30 vjeçare. Këta dy u prezantuan si shefa të Pinarit dhe i kërkuan Devirolit të firmoste një kontratë direkte me MEICO-n dhe tani e tutje, të gjitha materialet do të shiteshin me çmimin 26 dollarë për 1000 copë fishekë, ndërsa çmimi tjetër prej 14 dollarësh, do t'i paguhej kompanisë së Delijorgjit, në mënyrë që të plotësohej totali i 40 dollarëve, të cilat AEY-së po i merreshin nëpërmjet "EVDIN".

Kush ishte djali i ri, që shoqëronte Delijorgjin në këtë takim?

Nuk e di! Pikërisht mbas kësaj, kur zoti Diveroli dhe zoti Aleks ishin në zyrat e Delijorgjit, atëherë Aleks, që e njihte Delijorgjin, nuk e lejon zotin Diveroli që të firmosë një kontratë të tillë mafioze dhe nga arsyetimet që do të vinin një ditë, sepse natyrshëm u frikësuan. Ju thoni që nuk e dini kush ishte i riu.


Pse u takuat atëherë me Shkëlzen Berishën?

Me Shkëlzen Berishën jam takuar, pasi e kam kërkuar unë Shkëlzenin që të takoheshim, pas zërave që qarkulluan. I thashë që emri i tij ishte përdorur në këtë takim, por zoti Shkëlzen më tha që nuk ishte takuar me asnjërin prej personazheve. Aty ndodhi që Shkëlzeni më kërkoi ballafaqim qoftë me Diverolin, qoftë me Aleksin, sepse ishte i sigurtë që ishte i pafajshëm. Unë e besova që ishte i pafajshëm dhe nuk i rashë mbas këtij muhabeti.


Bisedoi: Ened Janina

[ReniX]

Vrasja e Trebickes ka lidhje me ngjarjen e shperthimit te depos armeve! No koment per me teper....

[ReniX]

Shkeputur nga Gazeta Shekulli:

TIRANË- “Nuk mund të të them se cili është personi i paidentifikuar në takim, pasi është me rrezik. Jam pyetur nga prokurorët shqiptarë për të dhe kam dhënë të gjitha informacionet që di rreth tij. Kjo është gjithçka mund të bëj për momentin. Nëse do të guxoj të pyes vërdallë për të, mund ta fus veten në telash të madh”. Ky është e-maili që Kosta Trebicka, dëshmitari tashmë i vdekur i çështjes së Gërdecit i ka nisur Geri Kokalarit më 3 korrik të vitit 2008, lidhur me takimin e përgjuar prej tij, të zhvilluar në një apartament të fshehtë në Tiranë. Përveç Efraim Diverolit, Ylli Pinarit, Alex Podrovskit dhe Mihal Delijorgjit, në këtë takim ka qenë edhe një tjetër person i prezantuar si përfaqësues i djalit të kryeministrit e për të cilin, Trebicka duket se ka pasur dijeni të plotë për identitetin e tij....

[kuklla]

MALIQ- Ka kaluar rreth një javë nga vdekja e mistershme e Kosta Trebickës dhe për pjesën më të madhe të miqve të tij, versioni aksidental është i pabesueshëm. Një ndër miqtë që e konsideron krejt të pabesueshme vdekjen aksidentale të Trebickës është edhe pronari i hotelit në Maliq, Genci Sulemani. Pikërisht nëkëtë lokal, në të hyrë të qytezës, Trebicka ka qëndruar rreth 20 minuta, ku i ka thënë Sulemanit që do të shkonte drejt Leskovikut.
Genci thotë se Kosta Trebicka ishte mik i tij prej katër vitesh. Sa herë që biznesmeni shkonte për gjah në këto anë, natën e kalonte në hotelin e tij. “Ishte hera e parë që e kam parë vetëm në këto anë”,-thotë Genci, i cili nuk e ka kaluar pa e vënë në dukje këtë fakt. Për “Shekullin”, pronari i hotelit rrëfen takimin me Trebickën dhe dyshimet për ndryshimin e destinacionit të tijnga Leskoviku në Voskopojë.

A është e vërtetë që Kosta Trebicka ka qëndruar në hotelin tuaj, këtu në Maliq, para se të shkonte në Voskopojë?

Po. Ekzaktësisht nuk e mbaj mend sa ishte ora kur erdhi, por mund të them se sa kishte rënë mbrëmja dhe po errësohej. Kur Kosta hyri nëhotel, po merresha me punët në guzhinë dhe i lashë menjëherë, pasi Kostën e njihja prej vitesh.U bënë rreth katër vjet që ai vjen shpesh në këto anë për gjah, po më bëri përshtypje se këtë herë ishte vetëm. Po kështu, me të nuk ishin as miqtë e tij që unë e di mirë që i ka nga kjo zonë. Atë natë, Kosta ishte vetëm dhe mbaj mend që edhe e kam pyeturpër këtë fakt, që më bëri përshtypje.

Çfarë biseduat konkretisht?

E pyeta nëse ishte rikthyer për të dalë për gjah. Me vete kishte vetëm Xhinën, zagarin e tij, por nga veshja nuk dukej se ishte nisur për gjah. Mbaj mend se kishte veshur pantallona të bardha dhe triko, megjithatë ngaqë pashë zagarin, e pyeta nëse kishte dalë në këto anë për gjah. Më tha se jo, por qenin e kishte marrë vetëm për shoqëri. Nga ajo bisedë që bëmë për rreth 20 minuta, nuk besoj se ka ndenjur më shumë në hotelin tim, tha se do të nisej drejt Leskovikut.Aty e prisin disa miq për punë. Madje e saktësoi, kur unë e puna nëse kishte dalë për gjah, duke thënë se ishte këtej vetëm për punë.

Ju thatë se ka ndenjur rreth 20 minuta. A vutë re ndonjë shqetësim tek ai?

Jo. Ishte si gjithmonë, madje kemi bërë edhe shaka për punë të ariut, sepse në zonën tonë ka shumë arinj dhe Kosta i kishte tmerrësisht frikë. Asgjë të veçantë nuk kam vënë re veç faktit që ai ishte vetëm. Gjithmonë këtu ai vinte o me shokët e tij, ose me rojen e shtëpisë, Gencin. Gjatë kësaj kohe që Kosta ka hyrë dhe ka fjetur në hotelin tim, nuk ka ndodhur kurrë që ai të ishte vetëm.

Bisedë tjetër a bëri në hotelin tuaj?

Kur tha se do të shkonte në Leskovik për punë, për të parë për disa gurë dekorativë për një tregti të mundshme me Greqinë, hyri në muhabet me një inxhinier që fle në hotelin tim. Biseda e tyre ishte thjeshtë për cilësinë e gurit në këto anë. Pastaj tha se po ikte. Ka pirë vetëm një gotë ujë të freskët dhe u nis për rrugë. Më tha se nuk donte asgjë tjetër, veç ujë për të dhe zagarin. Duke qenë se ishte errësuar, unë i thashë të qëndronte në hotel, por nuk pranoi. Tha se ishte për rrugë dhe do të bënte mirë që të nisej.

Kur e mësuat vdekjen e Trebickës?

Nga lajmet dhe ende e kam të pabesueshme çfarë ka ndodhur. Së pari, për mua është shumë i dyshimtë vendi ku thuhet se ka ndodhur ngjarja. Unë dija që Kosta ishte nisur drejt Leskovikut, të paktën këtë më tha atë natë dhe ngjarja ndodh në Voskopojë. U tha se ishte për gjah dhe unë vetë e pyeta një natë më pare, por ai e mohoikëtë fakt. Ishte në këto anë për punë dhe më tha se në Leskovik e prisnin miqtë e tij.

A e dinit ju se kush ishin miqtë e tij?

Ata për të cilët tha se do të takonte, jo. Unë njoh vetëm miqtë e tij që ka në Maliq dhe më bëri përshtypje se për herë të pare, nuk ishte në shoqërinë e tyre. Përgjatë kësaj kohe që unë e njoh, nuk e kam parë asnjëherë Kostën vetëm, ndaj dhe kam shumë dyshim mbi atë çfarë ka ndodhur. Nuk di c’të them më tepër. Kjo është e gjitha e vërteta që unë di.

Këtë dëshni a e keni bërë në polici?

Po. Dy ditë më parë. Më thirrën dhe shkova në Korçë me vullnetin tim, sepse jo vetëm se e njihja Kostën, por për çdo njeri që do të kishte një vdekje të tillë, e ndieja për detyrë të dëshmoja aq sa unë di. Dhe nga ajo sa tha vetë i ndjeri Kosta,nuk kishte ardhur në këto anë për gjah. Tjetër unë nuk di ç’të them. Këtë thashë në polici dhe këtë ua tregova dhe ju. Është gjithçka që unë di, megjithëse ende është e pabesueshme se si ai njeri ka vdekur.