Pse?
Sot kemi ndertesa shume me te larta sesa me pare, por ne vazhdojme te zvarritemi shume poshte.
Harxhojme akoma me teper, por shijojme akoma me pak.
Kemi shtepi te medha por familje te vogla.
Kemi shtuar pasurite tona, por kemi kufizuar vlerat e jetes.
Kemi arritur te shkojme deri ne hene dhe te kthehemi perseri ne toke, por ngurrojme te shkojme perballe qe te shohim fqinjin tone.
Arritem te pushtojme galaktikėn, por nuk arritem te kontrollojme boten tone te brendshme.
Flasim shume, duam pak dhe urrejme ne menyre te paemagjinueshme.
Rritem te ardhurat tona por pakesuam moralin tone.
Kemi me teper liri, por me pak gezim.
Hyne dy rroga ne shtepi, por ankohemi se nuk na mjaftojne.
Kemi shtepi shume te bukura, por shume me teper familje te shkaterruara.
Lexojme shume me teper se me pare, por mbyllemi akoma me teper ne veten tone.
Pergjigja eshte shume e thjeshte :
Sepse lame Perendine dhe u mbeshtetem ne veten tone dhe ne fuqite tona.